Llaku i fluorit dhe xheli i klorheksidinës për njollat e bardha te pacientët me aparate ortodontike fikse

Giulia Palandrani

Grumbullimi i pllakës që mund të krijojë njolla të bardha dhe inflamacion gingival paraqet një sfidë të rëndësishme ndaj ekselencës në ortodoncinë klinike. Kariesi dentar është një nga sëmundjet më të rëndësishme të kavitetit oral, që fillimisht shfaqen si lezione njolla të bardha (WSL) për shkak të humbjes së përmbajtjes minerale.

Pas vendosjes së braketave, njollat e bardha mund të identifikohen brenda një muaji megjithëse duhen 6 muaj përpara se kariesi të vihet re.
Kontrolli i mirë i pllakës është shumë i vështirë te pacientët me pajisje ortodontike. Për të përmirësuar heqjen mekanike të pllakës,mund të ndihmojë inkorporimi i një agjenti kimioterapeutik siç është një kolutor antibakterial në regjimin e higjienës orale .

Klorheksidina (CHX) është agjenti antimikrobial më i fuqishëm që është dokumentuar kundër Streptococcus mutans (MS) dhe kariesit dentar. Llaku i CHX vendos reduktimin më persistent në MS, të ndjekur nga xhelërat dhe kolutorët.

Aplikimi lokal i llakut të fluorit të paktën rreth dhëmbëve anteriorë është sugjeruar për pacientët në risk të lartë, për shembull, për pacientët ortodontikë në çdo takim ortodontik për rregullime.

Materiale dhe metoda
Ky studim klinik përfshiu 40 pacientët (20 femra dhe 20 meshkuj), që u trajtuan në Departamentin e Ortodontikës së Shkollës Dentare, Isfahan University of Medical Sciences.
Përpara fillimit të ekzaminimit, të gjithë vullnetarët e zgjedhur u instruktuan në teknikën e larjes së dhëmbëve (teknika Bass) dhe të pastrimit me fill.
Materialet e përdorura ishin llaku CHX (0.2%, Periokin, Spanjë), llaku i natriumit të fluorurit pa alkool (5%, Pascal, America) dhe 70% Wt% solucion sorbitoli për grupin placebo. Ata e kanë marrë këtë shërbim çdo 3 muaj.

Rezultate
Pas përdorimit të fluorurit dhe CHX për 9 muaj, GI (indeksi gingival) bie në mënyrë të konsiderueshme (P<0.05) ndërkohë që ndryshimet në grupet placebo dhe ata të kontrollit nuk ishin statistikisht të rëndësishme.
Një rënie e konsiderueshme në pllakë u observua kur u krahasua CHX me kontrollin (P = 0.00) dhe CHX me placebo (P = 0.03).
Efektiviteti i CHX te reduktimi i WSL ishte krahasuar në mënyrë të konsiderueshme me grupin e kontrollit (P = 0.001) dhe grupin e placebo (P = 0.009). Për më tepër, ulja e WSLs ishte në mënyrë të konsiderueshme më e lartë për grupin e CHX krahasuar me grupin e fluorurit (P = 0.001).

Diskutim
Studime të shumta në literaturë pajtohen me rezultatet e studimit tonë, duke konfirmuar që llaqet e CHX dhe fluorurit mund të ulin pllakën dentare dhe WSLs të pacientëve ortodontikë kur shtohet në rutinën e trajtimit të higjienës orale (larja e dhëmbëve + pastrimi me fill).
Rënia statistikisht e rëndësishme e WSLs u regjistrua te pjesëmarrësit e CHX dhe grupet e fluorurit në 3 follow up-et por jo në grupet e kontrollit ose placebo. Diferenca të parëndësishme u observuan ndërmjet grupeve të CHX dhe fluorurit për demineralizimin.
Detektimi i hershëm i WSLs gjatë trajtimit ortodontik është shumë i rëndësishëm duke qenë se lejon mjekët që të implementojnë masat parandaluese për të kontrolluar procesin e demineralizimit përpara progresit të lezioneve.

Konkluzione
Shtimi i CHX dhe fluorurit në programin e higjienës orale redukton grumbullimin e pllakës bakteriale dhe përmirëson GI. Ortodontëve ju rekomandohet që t'i kërkojnë pacientëve të tyre të përdorin CHX dhe fluorur përveç larjes së dhëmbëve çdo ditë.

Për më shumë informacione: The effect of fluoride varnish and chlorhexidine gel on white spots and gingival and plaque indices in fixed orthodontic patients: A placebo controlled study.

Përktheu: Valbona Spahia