Mini implante në ortodonci. Në sipërfaqe të lëmuar apo në sipërfaqe të ashpër?

Në fushën e ortodoncisë janë propozuar vitet e fundit sisteme të ndryshme të ankorimit skeletor me qëllim asistimin dhe reduktimin e kohëve të trajtimit dentar. Mini-implantet kanë dhënë rezultate më të mira krahasuar me sistemet e tjera të ankorimit, mbi të gjitha sepse mund të vendosen dhe të hiqen me thjeshtësi dhe për shkak të përmasave të vogla të tyre, fusha e përdorimit mund të gjejë aplikime më të gjera.

Me një reduktim të përmasave të mini-implanteve, vidat tani janë me aliazh titani (Ti6A14V), që rrit rezistencën ndaj frakturave. Disavantazhi i aliazhit të Ti6A14V është shkalla e tij e ulët e osteointegrimit dhe ndjeshmëria më e lartë ndaj korrozionit in vivo, të dy faktorë që mund të pengojnë qëndrueshmërinë.
Faktorë të ndryshëm duhet të merren në konsideratë me qëllimin për të arritur një qëndrueshmëri të vlefshme në mini-implant, pra do të thotë:
- biopërshtatshmëri e materialit
- kushtet e sipërfaqes së implantit
- kushtet e pacientit
- teknika kirurgjikale e përdorur
- ngarkesa e aplikuar tek implantet pas pozicionimit

Përqindja e kontaktit kockë / mini-implant duhet të jetë e tillë që të garantojë një qëndrueshmëri të mini-implantit me qëllim që të durojë forcat ortodontike dhe të rrisë shkallën e suksesit; megjithatë nuk duhet të jetë e tepërt në mënyrë që të lejojë pajisjet e ankorimit të hiqen, me qëllim që trajtimi të mos shkaktojë fraktura të pajisjes së ankorimit ose frakturë të kockës.
Studime të ndryshme tregojnë se trajtimi me acid i sipërfaqeve aktive të mini-implanteve shkakton rrudhosje dhe mund të favorizojë një kontakt më të mirë kockë-implant. (Aldikacti 2004; Lee 2010).
Pra cilët mini-implante duhet të zgjedhim? Në sipërfaqe të lëmuar apo të ashpër?

Në një studim kryer te kafshët e laboratorit, i publikuar në "Dental Press Journal of Orthodontics" tetor 2015, ballafaqohen mini-implantet dentare me aliazh Ti6A14V me sipërfaqe të lëmuar dhe ata me sipërfaqe të ashpër (të acidifikuar) dhe është vlerësuar qëndrueshmëria primare dhe sekondare.
Autorët kanë futur 36 mini-implante në mandibulën e 6 qenve. Çdo kafshë ka marrë 6 mini-implante. Në gjysmën e harkatës së djathtë janë pozicionuar tre mini-implante në sipërfaqe të lëmuar, jo të trajtuar, ndërkohë që në gjysmë harkatën e majtë janë futur edhe 3 mini-implante të tjerë në sipërfaqe të ashpër me acid. Dy mini-implantet distal të çdo gjysmë harkate kanë përftuar një ngarkesë të menjëhershme prej 1,0 N për 16 javë, ndërkohë që mini-implantet në ekstremitetet e qendrës nuk i janë nënshtruar ngarkesës. Qëndrueshmëria primare dhe sekondare është analizuar më pas nga autorët.
Nga 36 mini-implantet, gjashtë humbën gjatë eksperimentit (një në sipërfaqe të lëmuar pa ngarkesë, tre në sipërfaqe të lëmuar pa ngarkesë të menjëhershme, një në sipërfaqe të ashpër trajtuar me acid dhe një në sipërfaqe të ashpër me ngarkesë të menjëhershme). Shkalla e suksesit të gjithë mini-implanteve ka qenë në 83,3%. Mini-implantet në sipërfaqe të ashpër kanë paraqitur një shkallë suksesi më të lartë (88,8%) krahasuar me ata në sipërfaqe të lëmuar (77,7%), por jo statistikisht domethënëse. Mini-implantet e ashpër kanë paraqitur një qëndrueshmëri sekondare më të lartë dhe lëvizshmëri finale më të vogël krahasuar me mini-implantet e lëmuara, por pa statistika domethënëse. Qëndrueshmëria primare ka rezultuar të jetë më e lartë se ajo e regjistruar 16 javë pas implantimit.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore e Odontoiatria33.

Bibliografia:
- Aldikaçti M, Açikgoz G, Turk T, Trisi P. Long-term evaluation of sandblasted and acid-etched implants used as orthodontic anchors in dogs. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2004;125(2):139-147
- Lee SJ, Ahn SJ, Lee JW, Kim SH, Kim TW. Survival analysis of orthodontic mini-implants. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2010;137(2):194-199
- Stability of smooth and rough mini-implants: clinical and biomechanical evaluation - an in vivostudy Giselle Naback Lemes Vilani, Antônio Carlos de Oliveira Ruellas, Carlos Nelson Elias, Cláudia Trindade Mattos: Dental Press J Orthod. 2015 Sep-Oct; 20(5): 35-42.

Përktheu: Erjola Taga