Prania e pështymës dhe e lëngjeve. Sa dhe si mund ta komprometojë saktësinë e gjurmëve digjitale?

Nga Lara Figini

Nga shenjat konvencionale të së kaluarës deri tek ato të së tashmes, ajo që nuk ka ndryshuar është kërkesa për saktësinë më të lartë të mundshme.

Së fundi janë publikuar disa studime që kanë hetuar faktorët që ndikojnë në saktësinë e gjurmëve të marra përmes skanerëve intraoral (IOS). Këta faktorë përfshijnë dritën e mjedisit përreth dhe praninë e lëngjeve që ndodhen në forma të ndryshme në zgavrën e gojës, duke përfshirë pështymën, gjakun dhe lëngun krevikular gengival.

Në të vërtetë, edhe lagështia e ambientit oral është një faktor që nuk duhet anashkaluar. Në zgavrën e gojës mund të ketë edhe prani të lëngjeve "ekstra" për shkak të procedurave të veçanta si shpëlarjet, gargarat, aplikimit të barnave dhe anestezisë. Prandaj, megjithëse prania e lëngjeve në mjedisin oral është një faktor i pashmangshëm, ende nuk është e qartë se si të kontrollohet më mirë efekti i tyre në saktësinë e gjurmëve të marra nga skanerët intraoral.

Edhe pse prodhuesit rekomandojnë përdorimin e ajrit të kompresuar nga një shiringë me tre drejtime për të hequr pështymë nga sipërfaqet e dhëmbëve përpara skanimit intraoral, ende mungojnë studimet përkatëse.

Prania e lëngjeve gjatë zbulimit të gjurmëve mund të rrezikojë saktësinë e tyre kryesisht për shkak të fenomenit të thyerjes së dritës, por ende nuk dihet me siguri nëse përbërësit e lëngjeve dhe vetitë e tyre kimike dhe fizike mund të kenë një efekt në imazhin përfundimtar digjital.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim, të publikuar në Journal of Prostodontics, autorët vlerësuan se sa mund të ndikojë prania e lëngjeve në sipërfaqet e dhëmbëve në saktësinë dhe vërtetësinë e imazheve të ofruara nga skanerët intraoral dhe sa shumë metodat e tharjes (duke përdorur tabletë ajri) mund të jetë efektive në përjashtimin e pranisë së pështymës dhe lëngjeve nga sipërfaqet e dhëmbëve.

Një model i maksilës mandibulare u skanua duke përdorur një skaner tomografie të kompjuterizuar duke përdorur një platformë skanimi të krijuar për të simuluar tre gjendje specifike të sipërfaqes së dhëmbit (të thatë, të lagësht, të tharë). Për testin u përdorën dy lëngje (uji ultra i pastër dhe pështyma artificiale). Dy skanerë intraoral (Trios 3 dhe Primescan) u përdorën për të skanuar maksillën mandibulare 10 herë për secilën gjendje. Të gjitha të dhënat e skanimit u përpunuan dhe u analizuan duke përdorur softuer të dedikuar (Geomagic Control 2015).

Krahasimi në besueshmëri dhe saktësi u krye brenda 12 grupeve të modeleve 3D të ndarë sipas skanerëve të ndryshëm intraoral dhe të lëngshëm të përdorur për secilën gjendje. Vlera mesatare e rrënjës katrore (RMS) u përdor për të treguar ndryshimin midis modeleve virtuale të rreshtuara. ANOVA 3-kahëshe (gjendje, skaner intraoral, lëng) i ndjekur nga testi Tukey u përdor për të vlerësuar saktësinë dhe vërtetësinë. Niveli i rëndësisë u vendos në 0.05.

Rezultatet

Vlerat mesatare të RMS të marra nga gjendja e lagësht ishin dukshëm më të larta se ato të gjendjes së thatë (p <0,001, F = 64,033 për saktësinë dhe F = 54,866 për saktësinë), gjë që tregoi vërtetësi dhe saktësi më pak të saktë për kushtet e lagështa.

Për dy lloje të ndryshme të lëngjeve, vlera mesatare nuk ishte dukshëm e ndryshme në besueshmëri dhe saktësi. Gabimet e saktësisë të shkaktuara nga prania e lëngjeve u zbuluan se shpërndaheshin kryesisht në gropat dhe fisurat e sipërfaqeve okluzale të dhëmbëve të pasmë, në zonën interproksimale të dhëmbëve dhe në nivelin margjinal të abutmenteve.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të vërtetohen edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konstatohet se prania e pështymës ose lëngjeve në sipërfaqen e dhëmbëve ndikon në saktësinë e skanimit intraoral dhe se tharja me shiringë me tre drejtime mund të zvogëlojë gabimet e skanimit.

Implikimet klinike

Ky studim mund të ndihmojë në standardizimin e procedurave të kryera me skaner intraoral dhe të lejojë mjekët të kuptojnë më mirë gabimet e skanimit të shkaktuara nga prania e pështymës.
Kompanitë kërkimore dhe prodhuese duhet të punojnë për të zhvilluar skanerë intraoral të aftë për të njohur pështymën dhe gjakun në mënyrë që të mund të shikojnë mjedisin oral në mënyrën e duhur.

Për më shumë informacion:

Yuming Chen, Zhihao Zhai, Hefei Li, Shuhei Yamada, Takashi Matsuoka, Shinji Ono, Tamaki Nakano. Influence of liquid on the tooth surface on the accuracy of intraoral scanners: an in vitro study. J Prosthodont febbraio 2022;31(1):59-64.