Cilët janë dhëmbët që ekstraktohen më shpesh në ditët e sotme dhe për cilin motiv?

Falë parandalimit dhe edukimit ndaj kurave të vetë shëndetit oral një numër gjithmonë e më i lartë i të rriturve në moshën e tretë kanë mbajtur dhëmbët e tyre për më shumë kohë dhe në numër më të madh. Humbja e dhëmbëve natyralë ka një impakt të dukshëm mbi dhëmbët e mbetur dhe mbi funksionalitetin oral.
Sondazhi i parë (ADHS) i kryer në 1968 zbulonte se 37% e të rriturve nuk kishte asnjë dhëmb natyral të mbetur. Në hetimin më të fundit ADHS të 2009, numri i pacientëve pa dhëmbë ishte zvogëluar në mënyrë drastike me 6%. Në 1968 ishte diçka e rrallë për një individ 85 vjeçar që të kishte dhëmbë të mbetur, ndërsa në 2009 më shumë se 50% e personave në moshë mbi 85 vjeç krenohej akoma me ndonjë dhëmb natyral në gojë.

Por cilët janë dhëmbët që ekstraktohen më shpesh dhe për cilat arsye ekstraktohen ato?
Në një studim londinez të Journal of Oral Rehabilitation, gusht 2017 publikohen të dhënat në përgjigje të këtyre dhëmbëve të marrë nga praktika klinike gjatë harkut të 15 viteve të fundit. Në këtë studim janë rekrutuar individë që kanë kërkuar ekstraksione të dhëmbëve të përhershëm midis 2000 dhe 2015. Janë mbledhur të dhënat demografike, pozicioni i dhëmbëve, kurat e kryera dhe të dhënat mbi funksionalitetin mastikator të mbetur.
Studimi në fjalë ka përfshirë 951 dhëmbë të ekstraktuar në 900 pacientë. Mosha mesatare ka rezultuar të jetë 60 vjeç (SD 20, SE 7,95% CI 46, 74). Motivacionet e ekstraksioneve kanë rezultuar të jenë kryesisht për sëmundje periodontale (n = 288,34%) dhe për fraktura të dhëmbit ose rrënjës (15%). Ekstraksionet kanë pasur të bëjnë kryesisht me molarët e dytë [201 (21%)], ndjekur nga molarët e parë [179 (19%)], premolarët e dytë[152 (16%)], incizivët e parë [95 (10%)], incizivët e dytë [86 (9%)], kaninë [76 (8%) dhe premolarët e parë [67 (7%)]. Menjëherë pas ekstraksioneve, çiftet funksionale mesatare të mbetura kanë rezultuar të jenë 12. Individët me kopje funksionale të dhëmbëve të mbetur, përfshirë dhëmbët anteriorë, nuk kanë pretenduar asnjë çrregullim të kapacitetit mastikator apo dëm estetik. Këto nuk kanë kërkuar proteza shtesë.

Zbulimi më domethënës ka qenë mbi të gjitha se duke krahasuar të dhënat me studimet e mëparshme, është mundur të konstatojmë se praktikisht asnjë dhëmb nuk ekstraktohej si rezultat i kariesit aktiv. Pjesë e kësaj mund të shkaktohet nga politika rigoroze parandaluese dhe nga edukimi gjithmonë e më i madh i pacientëve për t'u kujdesur për dhëmbët e tyre dhe gojën e tyre si duke mbajtur një higjienë të mirë orale në kushte shtëpie si duke iu nënshtruar kontrolleve të rregullta dhe me seanca higjiene orale të shpeshta dhe konstante.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore Odontoiatria33

Për më tepër:
J Oral Rehabil. 2017 Aug;44(8):610-616. Observational study investigating tooth extraction and the shortened dental arch approach. Olley RC, Renton T, Frost PM.

Përktheu: Erjola Taga