Roli i agjentëve hemostatikë në ekstraksionin dentar

Ekstraksioni dentar, i thjeshtë apo kompleks, është një procedurë e zakonshme në praktikën klinike orale dhe maksilofaciale dhe karakterizohet nga komplikime të ndryshme të mundshme, si peri- dhe postoperative.

Gjakderdhja është një nga ndërlikimet e mundshme pas ekstraksionit dhe kërkon menaxhim korrekt dhe në kohë. Mund të zgjidhet me masa konvencionale hemostatike (p.sh. presion nëpërmjet garzës ose sutures); megjithatë, këto metoda mund të jenë të pamjaftueshme për të arritur hemostazën te pacientët që janë në rrezik të shtuar për gjakderdhje, siç janë ata që i nënshtrohen terapisë orale antitrombotike (OAT) ose kanë çrregullime të gjakderdhjes.

Prandaj, është e rëndësishme që dentistët dhe kirurgët të miratojnë masat më të sigurta dhe më efektive për menaxhimin e gjakderdhjes në rastet e ekstraksionit të dhëmbëve, duke përdorur qasje shtesë që ofrojnë kontroll më të mirë të gjakderdhjes.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një përmbledhje sistematike të botuar në "Journal of the American Dental Association", autorët kanë vlerësuar përfitimet nga agjentët hemostatikë lokalë në kontrollin e gjakderdhjes pas ekstraksionit të dhëmbit, veçanërisht te pacientët që i nënshtrohen terapisë antitrombotike.

Kërkimet në literaturë u kryen nëpërmjet Medline (PubMed), Scopus dhe Cochrane Central Register of Controlled Trials, nga provat klinike me përzgjedhje rastësore mbi njerëzit, në të cilat autorët kishin krahasuar efektivitetin e agjentëve hemostatikë në krahasim me metodat konvencionale, duke raportuar gjithashtu kohën e nevojshme për të arritjen e hemostazës dhe gjakderdhjes pas operacionit.

Rezultatet

Kriteret e përfshirjes i plotësuan 17 artikuj. Agjentët hemostatikë treguan të kenë një efekt dukshëm më të madh në periudha më të shkurtra si te pacientët e shëndetshëm ashtu edhe te pacientët që morën barna antitrombotike (diferenca mesatare e standardizuar -1,02; 95% CI, -1,70 deri -0,35; P ¼ ,003 dhe diferenca mesatare -2,30; 95% CI, -3.20 në -1.39; P <.00001, përkatësisht).

Në rastet kur u administruan agjentë hemostatikë kishte dukshëm më pak ngjarje gjakderdhjeje (raporti i rrezikut, 0,62; 95% CI, 0,44 deri në 0,88; P ¼ 0,007).

Të gjitha format e agjentëve hemostatikë (d.m.th., shpëlarësit e gojës, xhel, dhe garza të njomura në agjent) kishin efikasitet më të mirë në reduktimin e numrit të rasteve të gjakderdhjes postoperative sesa masat konvencionale të hemostazës, me përjashtim të sfungjerëve hemostatikë.

Megjithatë, këto të dhëna bazohen në një numër të vogël studimesh për secilin nëngrup.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij rishikimi, të cilat duhen konfirmuar edhe në studime dhe rishikime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se përdorimi i agjentëve hemostatikë ofron kontroll më të mirë të gjakderdhjes pas ekstraksionit dentar te pacientët që i nënshtrohen terapisë kronike me medikamente antitrombotike në krahasim me metodat konvencionale.

Implikimet klinike

Rezultatet e këtij rishikimi sistematik mund të ndihmojnë dentistët dhe kirurgët të arrijnë një efikasitet më të madh të hemostazës te pacientët që kërkojnë ekstraksion dentar.

Për më shumë informacion:

Basel Mahardawi, Sirimanas Jiaranuchart, Sunisa Rochanavibhata, Sirida Arunjaroensuk, Nikos Mattheos, Atiphan Pimkhaokham. The role of hemostatic agents after tooth extractions: a systematic review and meta-analysis. J Am Dent Assoc Aug 2023;154(8):742-52.