Implantet versus ura në dhëmbë natyralë

Cila është zgjidhja më e përshtatshme?

Nga Cussotto Davis

Të zëvendësosh një molar të humbur me një implant përmirëson cilësinë e jetës së pacientit por ura mund të rezultojë më e volitshme në kohë. Kjo është zbuluar nga një analizë kosto-përfitim e kryer duke krahasuar zgjidhjet protetike të mundshme për të rregulluar humbjen e një molari inferior.

Studimi i kryer nga një grup kërkuesish japonezë të Osaka Dental University drejtuar nga Arai Korenori është publikuar në numrin e gushtit të revistës BMC Oral Health.

Korenori ka realizuar për herë të parë në një trajtim protetik stomatologjik analizën e Health Technology Assessment. HTA është një qasje multidisiplinore për analizën e implikimeve mjeko-klinike, sociale, organizative, ekonomike, etike dhe ligjore të një teknologjie nëpërmjet vlerësimit të 5 dimensioneve: efikasiteti, siguria, kostot, impakti social dhe ai organizativ.

Objektivi i HTA në mjekësi është që të vlerësojë efektet reale dhe/ose potenciale, gjithashtu dhe pasojat që futja ose përjashtimi i një ndërhyrje terapeutike ka për sistemin shëndetësor, ekonominë dhe shoqërinë.

Sistemi shëndetësor japonez (SSG) rimburson protezat fikse me urë në metal; implantet dhe protezat në porcelan janë në ngarkesë të pacientit. Kërkuesit kanë dashur që të vlerësojnë se për pacientin është më e përshtatshme ura në metal përjashtuar nga SSG ose implanti i vetëfinancuar.
Kështu kanë përfshirë 560 pacientë që kanë humbur disa dhëmbë mandibularë rresht, të cilëve i është propozuar një pyetësor mbi cilësinë e shëndetit oral dhe cilësinë e jetës (QOL). Pacientët e ndarë në 4 grupe janë trajtuar me mënyra të ndryshme: implant, urë (FDP fixed dental prosthetic), proteza të lëvizshme (RDP removable dental prosthetic) ose të patrajtuar.
QOL gjeneron një rezultat që përfshin pikët midis 0, më pak i kënaqur dhe 1 për kënaqësi maksimale. Vlera mesatare referuese duke përdorur këtë shkallë për popullsinë japoneze 50 vjeçare është 0.85.

Trajtimi i kryer	Pikët QOL
Implanti	0,88
Vlera mesatare referuese japoneze	0,84
FDP e suksesit	0,83
Dështimi implantar dhe kalimi në FDP	0,71
RDP	0,71

Pacientët e trajtuar me implante raportojnë parametra QOL mbi cilësinë e jetës më të lartë, ndjekur nga grupi i referencës ex equo me individët e trajtuar me urë fikse. Pacientët me proteza të lëvizshme kanë vlera shumë më të ulëta.
Në analizën e kostove urat FDP të financuara nga SSG kanë mundësuar një raport shumë të mirë kosto-përfitim për pacientët më pak të predispozuar për të paguar nga xhepi i tyre.
Edhe implantet janë konsideruar të përshtatshëm por kushtojnë rreth 1850 euro më shumë se FDP që rezultojnë të kenë kosto më të ulët ndër tre grupet e trajtuara nëse vlerësohet në harkun kohor prej 30 vitesh.

Përktheu: Erjola Taga