Teknika tradicionale apo CAD/CAM për protezat totale: analiza e kostove dhe kohës së realizimit

Nga Lara Figini

Protokollet e fabrikimit konvencionalë për realizimin e protezave dentare totale (CRDP) janë shumë të konsoliduar dhe ende konsiderohen si "standardi i artë" për mësimet në universitet.

Por futja e teknologjisë CAD/CAM ka revolucionarizuar vitet e fundit qoftë proceset e prodhimit për CRDP qoftë protokollet klinikë që kërkohen për realizimin e këtyre protezave, protokollet që kërkojnë vetëm 2 vizita, duke reduktuar në mënyrë të konsiderueshme numrin e takimeve për pacientët dhe stomatologun dhe përdorimin e materiale të reja klinike midis të cilave janë edhe kallëpet specifikë për marrjen e gjurmëve, materialet elastomerike, instrumentet e përshtatshme për regjistrimin e dimensionit vertikal dhe lidhja qendrore.

Prandaj është i nevojshëm një formim specifik i mjekëve. Krahas kësaj protokolli konvencional përdor materiale tradicionale me kosto të ulët, instrumente të disponueshme kudo dhe nuk kërkon formim shtesë për profesionistët që tashmë janë ekspertë.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim të publikuar në Journal of Dentistry në janar 2019, autorët kanë krahasuar kohën klinike të nevojshme dhe kostot e mbështetura për realizimin e protezave dentare totale të lëvizshme që përdornin një protokoll konvencional, në mjediset universitare.

Dymbëdhjetë studentë të vitit të fundit në stomatologji kanë realizuar protezat totale të lëvizshme duke ndjekur qoftë protokollin e protezave dixhitale qoftë atë të protezave konvencionale. Janë realizuar dy seri të protezave totale (CD) për pacientët që kërkonin një CD superiore me antagonistë, një denticion natyral parcial (Grupi 1: studentë nr.= 6, CD superiore nr. = 12 [protezë totale 6 dixhitale + 6 konvencionale]) ose për pacientët që do të kërkonin të dyja protezat totale, qoftë atë superiore qoftë atë inferiore (Grupi 2: studentë nr. = 6, CD superiore dhe inferiore nr. = 24 [proteza totale 12 dixhitale + 12 konvencionale]).

Më pas janë llogaritur koha dhe kostot kompleksive (klinike, për materialet dhe laboratorin). Është kryer një analizë e minimizimit për të krahasuar kostot e dy protokolleve. T-testi i bashkuar është aplikuar për analizat statistikore (p<0.05).

Rezultatet
Nga rezultatet që dalin nga ky studim mund të konstatohet që protokolli tradicional kërkon kohë klinike më të gjata në krahasim me ato që nevojiten në protokollin dixhital qoftë për grupin 1 qoftë për grupin 2.

Kostot e materialeve kanë rezultuar më të larta për protokollin dixhital në të dy grupet, por kostot kompleksive ishin në mënyrë të konsiderueshme më të larta për protokollin konvencional në krahasim me protokollin e protezës dixhitale.

Konkluzionet
Nga të dhënat e evidentuara në këtë studim zvicerian, të kryer në një klinikë universitare në Gjenevë, mund të nxirret konkluzioni se protokolli dixhital për realizimin e protezave totale të lëvizshme ka kosto inferiore në krahasim me protokollin konvencional të protezës totale.

Përjashtim bëhet për kostot e materialeve, kostot e kohës klinike në poltron, ato të laboratorit dhe shpenzimet kompleksive që janë në mënyrë të konsiderueshme inferiore për protokollin e protezave dixhitale.

Implikacionet klinike
Protokolli dixhital për realizimin e protezave totale të lëvizshme mund të jetë shumë i dobishëm për të moshuarit dhe/ose individët edentulë veçanërisht ata që janë dëmtuar, sepse mund të zvogëlojë ngarkesën e trajtimit të pacientit, duke reduktuar procedurat klinike, numrin e vizitave, kohët e trajtimit dhe kostot mbështetëse.

Për më tepër:
Srinivasan M, Schimmel M, Naharro M, O' Neill C, McKenna G, Müller F. CAD/CAM milled removable complete dentures: time and cost estimation study. J Dent 2019 Jan;80:75-9.

Përktheu: Valbona Spahia