Krahasimi i një frezëmbajtësi piezoelectic dhe atij standard në kirurgjinë e molarit të tretë

Nga Lara Figini

Molarët e tretë janë në mënyrë të direkte apo indirekte shkaku i komplikacioneve të shumta orale dhe faciale, ndërmjet të cilëve renditet perikoroniti me dhimbje të lokalizuar, abscesi, trismus, formimi i kariesit distal ose xhepi periodontal që prek edhe molarin e dytë, zhvillimi i cisteve folikulare etj.

Si pasojë, heqja kirurgjikale e tyre është shpesh e nevojshme, por sjell komplikacione post-operative të bezdisshme për pacientin si dhimbja, ndonjëherë edhe shumë e fortë, ënjtje dhe trismus dhe në rastet më të këqija lezion, të përkohshëm apo të përhershëm të nervit alveolar inferior.

Protokolle të ndryshme terapeutike janë vlerësuar pra për të arritur përmirësime post-operative. Kirurgjia piezoelectric , për shembull, lejon lembo mikromimetike dhe selektive duke garantuar saktësinë maksimale kirurgjikale si edhe duke shkaktuar dëme minimale të indeve të buta.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim klinik të publikuar në Oral Surgery në shkurt 2019 autorët kanë krahasuar ndërhyrjet e kirurgjisë ekstraktive të molarëve të tretë të impaktuar që kryhet nën anestezi gjenerale duke përdorur një frezëmbajtës piezoelectric në krahasim me ato ku përdoret një frezëmbajtës kirurgjikal standart tradicional.

Tridhjetë pacientë që i nënshtrohen një ndërhyrjeje rutinë ekstraksionit të molarit të tretë janë përfshirë në studim. Nga panoramex është nxjerrë për vlerësim pozicioni i molarëve të tretë të impaktuar. Pacientët janë ndarë rastësisht në njërin nga dy grupet (grupi piezoelectric A dhe grupi i kontrollit me kirurgji tradicionale B) për njërën anë të gojës dhe ana tjetër automatikisht i është caktuar grupit të kontrollit.

Të gjithë aspektet pre-operative, anestezia gjenerale, kalimet kirurgjikale dhe recetat post-operative kanë qenë të njëjta për të dyja grupet. Janë regjistruar parametrat vijues: koha e ndërhyrjes kirurgjikale, gjakosja gjatë ndërhyrjes kirurgjikale, ënjtja post-operative, dhimbja post-operative, komplikacionet që lidhen me to dhe dëmtimi nervor post-operativ.

Rezultate
Asnjë diferencë statistikisht e rëndësishme nuk është gjetur ndërmjet dy grupeve në termat e dhimbjes dhe ënjtjes. Është gjetur më pak gjakrrjedhje me përdorimin e pajisjes piezoeletric në krahasim me kirurgjinë me frezëmbajtësin standard; megjithatë, koha kirurgjikale ka rezultuar më e gjatë në grupin A.

Nuk janë regjistruar sinjalizime për trauma të buzës ose të indeve të buta intra-orale. Dy raste të parestezisë post-operative (6,7%) janë verifikuar në kirurgjinë standarde.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që në fakt duhet të konfirmohen më tej me punime të tjera analoge, mund të nxjerrim konkluzionin që përdorimi i një pajisjeje piezoelectric duhet të konsiderohet një alternativë e vlefshme e kirurgjisë standarde në ndërhyrjet e ekstraksionit të molarit të tretë.

Në mënyrë të veçantë, përdorimi i saj këshillohet në rastet në të cilat rrënjët e molarëve të tretë janë shumë afër me nervin alveolar inferior.

Implikimet klinike
Për të reduktuar në minimum riskun e lezioneve nervore të alveolarit inferior është mirë që stomatologu të besojë në pajisjen piezoelectric si ndihmë në rastet e ekstraksionit të molarëve të tretë veçanërisht atyre të impaktuar dhe të vështirë për t'u ekstraktuar që i kanë rrënjët pranë nervit mandibular.

Për më tepër:
Gopal I, Morkel J, Titinchi F. Comparison of a piezoelectric and a standard surgical handpiece in third molar surgery. Oral Surgery 2019;12:30-4.

Përktheu: Valbona Spahia