Ekstraktimi i molarëve të tretë dhe komplikacionet: anestezi lokale apo anestezi e përgjithshme?

Nga Lara Figini

Heqja e molarëve të tretë mandibularë të impaktuar është një procedurë e zakonshme dento-alveolare e kryer në kirurgjinë orale dhe maksilo-faciale, me nivele të ndryshme vështirësie që lidhen me pacientin dhe dhëmbin që do ekstraktohet.

Faktorët dentarë përfshijnë shkallën e impaktimit, këndin, formën anatomike, lidhjen me strukturat neurovaskulare, ndërsa faktorët e lidhur me pacientin lidhen me: moshën, peshën, anamnezën klinike dhe shkallën e hapjes së gojës.

Ndërkohë që rezultatet kirurgjikale janë përgjithësisht të parashikueshëm, janë dokumentuar përqindjet e komplikacioneve intra- dhe post-operative ndërmjet 1,1% dhe 4,3%.

Komplikacionet intra-operative përfshijnë lezionet e nervit alveolar inferior dhe lingual, dëmtimet në molarin e dytë që ndodhet pranë tij, gjakrrjedhje të tepërt, frakturë kockore alveolare dhe zhvendosje aksidentale të fragmenteve të dhëmbëve në plane ose hapësira në formë shiriti.

Komplikacionet post-operative përfshijnë osteitin alveolar, infeksionin sekondar, hemorragjinë post-operative dhe dëmtimin nervor persistent.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim australian retrospektiv të publikuar në Oral Surgery në maj 2019, autorët kanë krahasuar incidencën e normave të komplikacioneve pas një ndërhyrjeje kirurgjikale të ekstraktimit të molarëve të tretë me anestezi lokale ose të përgjithshme.

Të dhënat janë grumbulluar duke përdorur një kombinim të bazës së të dhënave dhe kartelave klinike të pacientëve.
Një total prej 277 individësh janë përfshirë në studim (130 me anestezi lokale, 147 me anestezi të përgjithshme).

Variabla të ndryshme janë grumbulluar dhe vlerësuar ndërmjet të cilave mosha, seksi, lloji i anestezisë, lloji i radiografisë dhe komplikacionet pasuese.

Rezultate
Pesëqind e njëzet e tre molarë madibularë janë hequr, ku 284 kanë qenë me anestezi të përgjithshme dhe 239 me anestezi lokale. Janë zhvilluar një total prej 20 komplikacionesh (3,8%), ku nëntë prej këtyre kanë qenë në vijim të procedurave kirurgjikale të kryera me anestezi lokale dhe 11 me procedura të kryera në anestezi të përgjithshme.

Është verifikuar një shfaqje e osteitit alveolar, statistikisht më i lartë për procedurat e kryera me anestezi lokale.
Megjithatë, në vlerësimin e shkallës së komplikacioneve të përgjithshme nuk është zbuluar ndonjë diferencë statistikisht e rëndësishme ndërmjet procedurave të kryera me anestezi lokale (LA) ose me anestezi të përgjithshme (GA).

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që duhet të konfirmohen më tej me punime analoge, mund të dalim në përfundimin se dhëmbët e impaktuar më të komplikuar ose ata që janë me më shumë pjerrësi preferohet që të ekstraktohen me anestezi të përgjithshme në mënyrë që të lejohet një akses më i mirë kirurgjikal dhe nën kërkesën e pacientit në bazë të eksperiencave të mëparshme.

Ky studim sugjeron se zhvillohen raste më të mëdha të osteitit alveolar kur kryhen ekstraktimet e molarëve të tretë të impaktuar me anestezi lokale ose të përgjithshme, sepse lloji i anestezisë së përdorur nuk luan një rol kryesor në normat e komplikacioneve që mund të fillojnë.
Prandaj është e arsyeshme që mjekët dhe pacientët të marrin vendimin e tyre rreth modalitetit të anestezisë në bazë të preferencave të pacientit, vështirësisë kirurgjikale, eksperiencës së kirurgut dhe faktorit ekonomik.

Për më tepër:
Beteramia D, Azami O, Garg K, Grubor D. Retrospective multivariable comparison for complications of third molar surgery performed under general versus local anaesthesia. Oral Surgery 2019;12:96-103.

Përktheu: Valbona Spahia