Vlerësimi retrospektiv i kurorave teke të mbështetura nga implanti: follow-up mesatar prej 15 vitesh

Nga Lara Figini

Në gjendjen aktuale, përdorimi i kurorave teke të mbështetura nga implanti është bërë trajtimi i zgjedhjes së parë për zëvendësimin e një dhëmbi, veçanërisht kur elementet ngjitur janë të shëndetshëm.

Avantazhet e këtij trajtimi implantar janë të shumta (në krahasim me trajtimin tradicional protetik të urës me 3 elemente ose të një aparature të lëvizshme), ndërmjet të cilave:

• një risk më i ulët për karies dhe nevoja për trajtime endodontike në ngarkim të dhëmbëve shtyllë;
• mundësia më e mirë për të pastruar sipërfaqet proksimale të dhëmbëve ngjitur (duke zvogëluar riskun e sëmundjes periodontale);
• ruajtja e kockës në pjesën edentule
• trajtimi më i mirë psikologjik nga ana e pacientit.

Pavarësisht gjithë këtyre avantazheve, kurorat teke të mbështetura nga implantet dentare nuk janë pa komplikacione.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim klinik retrospektiv, të publikuar në Clinical Oral Implant Research në korrik 2019, autorët kanë vlerësuar rezultatet klinike të kurorave teke të mbështetura nga implanti apo implantet pas një follow-up mesatar prej 15 vitesh.

Ky studim retrospektiv ka përfshirë të gjithë pacientët e trajtuar me kurora teke të mbështetura nga implanti në një klinikë të specializuar suedeze (Clinic for Prosthodontics, Centre of Dental Specialist Care, Malmö, Suedi).

Janë analizuar rezultatet për: dështimin e implanteve dhe protezave, komplikacionet mekanike/teknike (fraktura/krisjen e qeramikës; humbjen e kurorës; dështimin e kurorës/frakturën e saj; lirimin/humbjen/frakturën dhe dështimin e vidave implantare).

Çdo gjendje që do çonte në heqjen/zëvendësimin e kurorës është konsideruar një dështim.

Rezultate
Në total, janë përfshirë 438 pacientë me 567 kurora në implante. Mesatarja e follow-up ka qenë 183,4± 69,3 muaj.

Një total prej 37 implantesh (6,5%) dhe 54 kurora (9,5%) janë ndeshur me një dështim.

Nëse merren në konsideratë vetëm komplikacionet teknike, norma e dështimit të kurorave bie në 4,1% (23/567).

Motivet më të zakonshme të dështimit të kurorave kanë qenë:
• pakënaqësia estetike (n=12);
• kurora e lëvizshme në mënyrë konstante (n=9);
• qëllimi për të kaluar në një lloj tjetër proteze së bashku me implantet e tjera (n=8);
• fraktura e kurorës (n=7).

Normat e dështimit të kurorave kanë rezultuar statistikisht dhe në mënyrë të konsiderueshme më të larta te pacientët më të rinj, për kurorat maksilare dhe për ato me vidë.

Fraktura/krisja e kurorave në qeramikë, ashtu si e kurorave në përgjithësi, ka rezultuar më e përhapur për kurorat me vidë, për sektorët maksilarë dhe te gratë.

Këto diferenca kanë rezultuar statistikisht të rëndësishme vetëm për frakturat e kurorave në gjininë femërore.

Konkluzione
Nga të dhënat e këtij studimi, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në përfundimin se probabiliteti i dështimit të kurorave teke mbi implante është më i madh te pacientët më të rinj, në sektorët maksilarë dhe për kurorat e vidhosura.

Për më tepër:
Chrcanovic BR, Kisch J, Larsson C. Retrospective clinical evaluation of implant-supported single crowns: mean follow-up of 15 years. Clin Oral Implants Res 2019 Jul;30(7):691-701.

Përktheu: Valbona Spahia