Udhëzues i zgjedhjes së një biomateriali për ruajtjen alveolare: rëndësia e faktorëve biologjik të rimodelimit

Humbja e një dhëmbi përcakton një rënie të funksionalitetit të kockës alveolare, që përkthehet në një proces rimodelimi deri në tkurrje të pashmangshme të vëllimit të kreshtës së mbetur.
Nga një pikëpamje klinike kjo gjendje mund të kompromentojë suksesin e të gjitha terapive që synojnë rikthimin e elementëve dentarë të humbur qoftë në fushën e protezave qoftë në atë implantologjike.
Janë analizuar dinamikat biologjike në bazë të integrimit të një zëvendësuesi kockor dhe në një seksion klinik shpjegues janë marrë në ekzaminim dy modele të ndryshme të eksperimenteve që dokumentojnë in vivo ndikimin e materialeve të bashkuara në mostrat e rimodelimit kockor në një pjesë pas-heqjes.

Mekanizma të shërimit
Rritja, shtimi dhe mbijetesa e qelizave kockore, të përfshira në mekanizmat e shërimit të pjesës ku është kryer ekstraktimi rregullohen nga faktorë të shumtë rimodelimi lokal, ndër të cilët faktorët e rritjes dhe citokinat luajnë rol kryesor. Gjatë viteve janë përshtatur strategji të ndryshme terapeutike për të reduktuar humbjen e vëllimit alveolar të kockës dhe për të siguruar formimin e indeve që janë në gjendje të mbështesin integrimin kockor të implanteve, duke siguruar qëndrueshmërinë primare dhe duke përmirësuar rezultatin estetik të protezave të përfunduara. Teknikat e ndryshme të propozuara për ruajtjen alveolare parashikojnë përdorimin, në kombinim ose jo, të transplantimeve kockore, të membranave barrierë dhe të faktorëve të rritjes.
Ndër transplantet kockore të përdorura për ruajtjen alveolare, biomaterialet e sintezës paraqesin një përhapje në rritje në kirurgjinë stomatologjike, falë biopërputhshmërisë së tyre optimale dhe aftësisë së tyre për të vepruara si kornizë, duke stabilizuar koagulimin në faza të ndryshme. Suksesi klinik i këtyre zëvendësimeve kockore varet nga integrimi optimal i indeve, që nuk ndërhyn negativisht me shtimin dhe diferencimin e qelizave stromale gjatë linjës osteogjenike dhe me rekrutimin pasues dhe sulmin e qelizave kockore mature në pjesën e transplantit. Ky proces është i koordinuar mirë dhe i rregulluar nga një rënie e ngjarjeve molekulare që përfshin shprehjen e proteinave specifike të kockës dhe të faktorëve të rritjes.

Modelet e eksperimentimit klinik
Dy modele të eksperimentimit klinik, që parashikojnë përdorimin e materialeve të ndryshme të transplantit, tregojnë sesi karakteristikat e brendshme të transplantit janë në gjendje të ndikojnë tek ekuilibri i ndërmjetësve biologjikë. Në modelin e parë është përdorur, si material transplanti kocka e gjedhit pa proteina. Qëllimi ishte që të verifikohej mostra e rimodelimit kockor në prani të një transplanti ksenolog, te pjesët pas ekstraktimit në 10 pacientë dhe një fazë më e vonshme shërimi pas 5 muajsh nga heqja dentare. Në modelin e dytë biomateriali i zgjedhur është zëvendësuar kocka sintetike që i përket kategorisë së hidroksiapatit biomimetike. Janë mbledhur kampionë bioptikë në 10 pacientë, 4muaj pas procedurës së ruajtjes alveolare dhe është hetuar shprehia e faktorëve rimodelues nëpërmjet reagimeve imunohistokimike.

Konkluzione
Nga analiza e faktorëve biologjikë përgjegjës për rimodelimin kockor është e dukshme që pas ekstraktimit të dhëmbit, të ketë një kaskadë ngjarjesh nëpërmjet faktorëve të rritjes dhe citokinave. Ekuilibri ndërmjet këtyre faktorëve ndikon në procesin e shërimit, duke përcaktuar karakteristikat klinike që karakterizojnë kreshtën alveolare disa muaj pas ekstraktimit. Në këtë artikull janë shpjeguar dy modele eksperimentimi klinik që parashikojnë përdorimin e materialeve të ndryshme të transplantit, duke treguar sesi karakteristikat intrinsike janë të gjendje të ndikojnë në ekuilibrin e ndërmjetësuesve biologjikë.
Metodika imunohistokimike mund të jetë një instrument shumë i dobishëm në vlerësimin, in vivo të efekteve që biomateriale të ndryshme përcaktojnë për rimodelimin alveolar. Në të njëjtën mënyrë njohja e rolit dhe kohës së aktivizimit të markerave mund t'i tregojë mjekut se cilat janë hetimet biologjike që duhen kryer për të përshkruar në mënyrë të detajuar modelin e shërimit.
Zgjedhja e një biomateriali duhet të reflektojë nevojat klinike prandaj njohja e dinamikave biologjike është baza për saktësinë e kësaj zgjedhjeje.

Nën kujdesin e : Anna Maria Melica, Konsulente shkencore e Dental Cadmos

Përktheu: Valbona Spahia