Agjentët parandalues në lezionet e kariesit fillestar okluzal dhe proksimal gjatë trajtimit ortodontik

Nga Giulia Palandraniortodontik

Lezionet e kariesit fillestar (IL) rreth sipërfaqeve të dhëmbëve pasi i janë nënshtruar një trajtimi ortodontik janë një problematikë shumë e shpeshtë. Literatura aktuale tregon se kjo lidhet me një normë fikse të prevalencës së trajtimit ortodontik me 26-89%.
Pjesa më e madhe e studimeve në literaturë tregon sesi aplikimi lokal i fluorit te pastat e dhëmbëve, xhelët, shpëlarësit e gojës dhe llakun mund të jetë i dobishëm te pacientët me aparate fikse.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Objektivi i këtij studimi, i publikuar në Journal of Dental Sciences në qershor 2018, ishte krahasimi i efikasitetit të katër metodave të ndryshme (placebo, xheli i fluorit, llaku me fluor dhe llaku me klorheksidinë) në parandalimin e IL gjatë trajtimit ortodontik.

Të gjithë individët (48 pacientë) ishin të instruktuar mirë dhe të motivuar që të përdorin pastën me fluor (Colgate Total, 1450 ppm F) tre herë në ditë gjatë periudhës së studimit. Pacientët janë ndarë rastësisht në 4 grupe:
• grupi i kontrollit (furça e dhëmbëve + xheli placebo, çdo tre muaj nga koha e fillimit);
• xhel fluori (aplikimi lokal i një xheli APF 1,23%, çdo tre muaj nga koha e fillimit);
• llak fluori (aplikimi i smaltit ProVarnish, 5% fluorur natriumi, çdo tre muaj nga koha e fillimit);
• dhëmbë me llak klorheksidine (llak Cervitec, 1% e klorheksidinës diacetat dhe 1% timol, çdo 3 muaj nga koha e fillimit).

Efikasiteti i metodave të ndryshme në sipërfaqet okluzale të molarëve të dytë është vlerësuar duke përdorur një laser pen fluoreshent (Diagnodent pen - DD) deri në takimin në muajin e gjashtë dhe të dymbëdhjetë, janë interpretuar rezultatet për sipërfaqet proksimale të të gjithë dhëmbëve premolarë dhe molarë duke përdorur radiografitë e kafshimit në kohën e fillimit dhe pas 24 muajsh.

Rezultate
Vlerat mesatare të DD janë rritur në mënyrë të konsiderueshme te grupet e kontrollit dhe te grupet që kanë përdorur xhel gjatë 12 muajve në krahasim me kohën e fillimit (p<0,05). Diferenca statistikisht të rëndësishme janë gjetur ndërmjet literaturave DD mesatare të dy grupeve që kanë përdorur llak dhe të grupeve të tjera (p<0,05) në muajin e gjashtë dhe të dymbëdhjetë, por nuk janë gjetur diferenca të rëndësishme ndërmjet 2 grupeve të llakut (p>0,05).

Statistikisht, nuk ka pasur diferenca të rëndësishme që lidhen me progresionin e kariesit proksimal ndërmjet katër metodave (p<0,05). Një rritje e kariesit inferior është arritur te dy grupet e llakut gjatë 24 muajve, një rezultat statistikisht i ndryshëm nga grupet e kontrollit dhe atij të xhelit të fluorit (p<0,05).

Konkluzione
Studimi tregon sesi llaku i fluorit dhe klorheksidina kanë rezultuar më efikasë në trajtimin e IL proksimalë-okluzalë dhe të paprekur pas 12 muajsh. Për më tepër, një furçë efikase me pastë me fluor 1450 ppm dhe aplikimi i xhelit të fluorit duken se janë të papërshtatshëm për parandalimin e IL proksimalë të paprekur gjatë trajtimit ortodontik fiks.

Për më tepër:
Karabekiroðlu S, Kahraman FB, Ünlü N. Effectiveness of different preventive agents on initial occlusal and proximal caries lesions: a follow-up study. Journal of Dental Sciences 2018;13(2):109-15.

Përktheu: Valbona Spahia