Impakti i profilaksisë antibiotike mbi baktereminë në rastin e procedurave dentare

Nga Lara Figini

Bakteremia është kalimi i baktereve në fluksin e gjakut në mënyrë kalimtare, herë pas here ose të vazhdueshme. Ekstraktimet dentare janë procedura kirurgjikale orale me maksimumin e incidencës së bakteremisë, të ndjekura nga ndërhyrjet e periodontologjisë. Procedura të tjera kirurgjikale orale si implantologjia ose trajtimet endodontike kanë incidenca më të vogla të bakteremisë.

Një nga pasojat kryesore të bakteremisë është risku i zhvillimit të endokarditit infektiv (IE). Megjithatë, impakti i profilaksisë antibiotike (AP) përpara procedurave orale për parandalimin e IE është i diskutueshëm.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një rishikim sistematik të fundit, të publikuar në JADA në nëntor 2019, autorët kanë vlerësuar efikasitetin e AP mbi incidencën, natyrën, entitetin dhe kohëzgjatjen, në periudhën pas procedurave dentare, të bakteremisë.

Autorët kanë kryer një kërkim sistematik të literaturës botërore të studimeve të përshtatshme nëpërmjet Medline, Embase dhe Cochrane Central Register deri në maj 2019.

Janë marrë në konsideratë dhe janë analizuar të gjithë studimet klinike të randomizuara në të cilat janë krahasuar rezultatet e profilaksisë antibiotike me antibiotikë ose me një placebo apo me asnjë profilaksi (si grup kontroll) në trajtimet kirurgjikale dentare. Autorët kanë kryer një meta-analizë me efekte të rastësishme për të vlerësuar incidencën e bakteremisë në rastet e procedurave dentare.

Rezultate
Në rishikimin përfundimtar autorët kanë përfshirë 12 studime që kanë vlerësuar incidencën e bakteremisë pas AP me antibiotikë të indikuar nga protokollet e American Heart Association (AHA) (amoksicilinë, klindamicinë, cefalosporinë dhe azitromicinë) ose pas AP me antibiotikë jo-AHA (moxifloxacina dhe acidi amoksicilinë-klavulonik [IV] në rrugë intravenoze).

Analiza e përbashkët ka zbuluar se antibiotikët kanë reduktuar në mënyrë të konsiderueshme incidencën e bakteremisë, por efikasiteti i tyre ka qenë i moderuar (raporti i riskut: 0,50; intervali i besueshmërisë me 95% nga 0,38 deri në 0,67).

Acidi amoksicilinë-klavulanik IV promovon një reduktim të konsiderueshëm të bakteremisë.
Megjithatë, te pacientët me alergji ndaj penicilinës antibiotikët e administruar (pra klindamicina dhe cefalosporina) kanë një efikasitet më të vogël.

Konkluzione
Amoksicilina është ende antibiotiku i zgjedhjes së parë për të reduktuar baktereminë pas procedurave dentare. Acidi amoksicilinë-klavulanik IV jepet te pacientët që janë në risk të lartë për të zhvilluar IE dhe që kërkojnë procedurat dentare invazive dhe paraqesin nivele të larta infeksioni dentar ose duhet të trajtohen në anestezi të përgjithshme.

Te pacientët me alergji ndaj penicilinës, azitromicina orale ka treguar një efikasitet më të madh në krahasim me antibiotikët e tjerë të zgjedhjes së dytë për reduktimin e bakteremisë.

Implikime klinike
Për të reduktuar në minimum fenomenin e rezistencës ndaj antibiotikëve profilaksia antibiotike, që jepet duke parashikuar procedurat dentare kirurgjikale invazive, duhet të limitohet te pacientët në risk të lartë për të zhvilluar IE, sipas indikacioneve dhe udhëzimeve të AHA.

Për më shumë informacione:
Lafaurie GI, Noriega LA, Torres CC, Castillo Y, Moscoso SB, Mosquera S, Díaz-Báez D, Chambrone L. Impact of antibiotic prophylaxis on the incidence, nature, magnitude, and duration of bacteremia associated with dental procedures: a systematic review. J Am Dent Assoc 2019 Nov;150(11):948-59.

Përktheu: Valbona Spahia