Materialet për dentistrinë dixhitale: klasifikimi dhe karakteristikat klinike

Lorenzo Breschi

Teknologjia CAD/CAM është përdorur në industri për një kohë të gjatë e në 10 vitet e fundit është rritur popullariteti në dentistri për marrjen e gjurmëve, punimin e shabllonit dhe restaurimeve përfundimtare. Procesi dixhital është zakonisht eficient në kohë dhe eliminon nevojën për gjurmët e materiale dhe në shumicën e kohës lejon dorëzimin e produktit përfundimtar në një takim të vetëm.
Në ditët e sotme, tregu dentar propozon disa sisteme CAD/CAM dhe për këtë arsye është me rëndësi thelbësore për profesionistët që të kuptojnë që materialet dixhitale që janë të disponueshme në mënyrë që të sigurojnë rezultatin optimal të trajtimit për pacientët.

Një rishikim i fundit nga Prof. Sulaiman i publikuar në Journal of Esthetic and Restorative Dentistry në fillim të këtij viti, i titulluar "Materials in digital dentistry-A review" përshkruan me detaje materialet që përdorin teknologjitë CAD/CAM, vetitë e tyre dhe saktësinë krahasuar me metodat dhe materialet konvencionale që përdoren në dentistrinë restorative.
Autori i ka ndarë materialet në subtraktive (SM) dhe materiale të prodhuara nga prodhimi shtesë (AM).
Kur flet për SM, Sulaiman shpjegon se zakonisht këto materiale përfshijnë bluarjen e formës së dizenjuar volumetrike nga një material i para-shkrirë ose i shkrirë duke përdorur një makineri bluarje që punon edhe në lagështi edhe në thatësirë, duke lëvizur në rrugët e përcaktuara dhe referohen si sisteme bluarje 3‐, 4‐, 5‐aksesh. Këto sisteme mund të kryhen edhe në laborator edhe në poltron. Materialet subtraktive që përshkruhen përfshijnë dyllin, polimetil metakrilat (PMMA), rezinën kompozitë, polimeret me performancë të lartë, metalet dhe qeramikat. Ndërsa kategoria e dytë ajo me materiale nga prodhimi shtesë, përdor printimin 3D, një teknologji që po zhvillohet e cila ka fituar shumë interes në fushën stomatologjike për shkak të vetive me gamë të gjerë në ofrimin e udhëzimeve kirurgjikale, restaurimeve të përkohshme, splinte okluzale, mbrojtëset e kafshimit dhe pajisjet ortodontike.

Ndërsa AM lejon prodhimin e pjesëve nga materialet shtesë (kompozita, metale dhe qeramika) shtresë pas shtrese, duke u bazuar në modelin e kompjuterizuar 3D.
Rishikimi përmbyllet që teknologjia CAD/CAM ka ndryshuar mënyrën sesi është praktikuar dentistria dhe sesi jepet kujdesi. Në veçanti, njësitë e bluarjes në laborator dhe poltron janë përshkruar si materiale multiple të gjithanshme dhe të afta për bluarje me veti që mund të sigurojnë një sukses klinik afatgjatë. Nga ana tjetër, prodhimi shtesë është një alternativë e mirë dhe një metodë prodhimi premtuese e restaurimeve dhe pajisjeve dentare. Për të qenë më të saktë, teknikat shtesë lejojnë prdhimin e strukturave më të sofistikuara që ndërtojnë struktura pa forca të tepërta dhe mbetje pak a shumë të pariciklueshme kur krahasohen me materialet SM.

Sidoqoftë, krahas këtyre aspekteve pozitive, materialet AM kanë një regjistrim më të ulët në evidencën klinike në krahasim me materialet SM.

Për më tepër: Materials in digital dentistry-A review.

Përktheu: Valbona Spahia