Akumulimi bakterial sipërfaqësor: zirkoni vs disilikati i litiumit

Autorët kanë krahasuar ngjitjen bakteriale me zirkon kundrejt kurorave disilikate të litiumit. Informacion thelbësor për suksesin afatgjatë të restaurimeve dentare.

Materialet restauruese të përdorura në stomatologji duhet të kenë karakteristikat sipërfaqësore që pengojnë aderimin bakterial dhe formimin e biofilmit. Kuptimi i ngjitjes bakteriale (sasiore) në materiale të ndryshme është thelbësore kur projektohet për suksesin afatgjatë të restaurimeve dentare.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim in vitro, botuar në "Journal of Prosthodontic", në qershor 2021, autorët krahasuan ngjitjen bakteriale me kurora zirkonie kundrejt disilikateve të litiumit pasi iu nënshtruan një procesi plakjeje artificiale. Në këtë studim u testuan 75 disqe: 25 metalike Cr-Co (grupi i kontrollit), 25 zirkoni dhe 25 disilikate litiumi.

Disqet iu nënshtruan termociklimit (1000 cikle ndërmjet 5 dhe 55 ° C), i cili parashikonte qëndrueshmërinë e ekzemplarëve në një banjë të nxehtë ose të ftohtë për 20 sekonda në mënyrë alternative. Disqet u vendosën më pas në kontakt me një pezullim 10 μL të Streptococcus sanguinis. Mostrat u skanuan për të vlerësuar vrazhdësinë e sipërfaqes para dhe pas procesit të plakjes, dhe pas inkubacionit. Sp dhe Sa (Sa shpreh ndryshimin në lartësinë e secilës pikë në lidhje me mesataren aritmetike të sipërfaqes, Sp është lartësia e majës më të lartë brenda zonës së kufizuar) u matën me një skanim të dritës së dukshme konfokale. Dendësia optike e disqeve u vlerësua duke përdorur një spektrofotometër. ANOVA me një drejtim u krye për të vlerësuar ndryshimet pas plakjes dhe inkubacionit.

Rezultate

Analiza statistikore tregoi ndryshime të konsiderueshme në vrazhdësinë e sipërfaqes midis grupit të kontrollit dhe grupit të zirkonit dhe disilikatit të litiumit si para dhe pas procesit të plakjes. Sa mesatare u gjet që të ishte përkatësisht 0.36 ± 0.12 μm, 0.638 ± 0.24 μm dhe 1.23 ± 0.42 μm. Disilikati i litiumit demonstroi vlera më të larta të vrazhdësisë së sipërfaqes. Kishte një ndryshim të rëndësishëm edhe pas inkubacionit.

Devijimi mesatar dhe standard i vrazhdësisë së sipërfaqes së metalit Cr-Co, zirkonit dhe disilikatit të litiumit rezultuan të ishin përkatësisht 0.99 ± 0.49 μm, 1.40 ± 0.46 μm dhe 2.44 ± 1.21 μm.
Megjithëse nuk u gjetën ndryshime të rëndësishme në akumulimin e S. sanguinis midis zirkonit dhe disilikatit të litiumit, ekziston një ndryshim i rëndësishëm në dendësinë optike midis këtyre 2 grupeve eksperimentale dhe grupit të kontrollit (metalit). Dendësia optike e metalit (0.94 ± 0.15) u gjet se ishte më e lartë se ajo e disilikatit të litiumit (0.74 ± 0.10) dhe zirkonit (0.75 ± 0.08). Midis disilikatit të litiumit dhe zirkonit nuk kishte asnjë ndryshim statistikor në aderimin bakterial.

Konkulzione

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se in vitro pas procesit të plakjes dhe kontaminimit bakterial, zirkoni mban një sipërfaqe më të lëmuar sesa disilikati i litiumit, me akumulim bakterial sidoqoftë të ngjashëm me atë të disilikatit të litiumit.

Për më shumë informacion:

The Effect of Aging on the Roughness and Bacterial Adhesion of Lithium Disilicate and Zirconia Ceramics Shlomo Matalon, Dana Safadi, Avi Meirowitz, & Zeev OrmianerJournal of Prosthodontics 30 ( giugno 2021) 440-446