Inovacioni i protokolleve klinike operative parandaluese

Nga Gianna Maria Nardi

Në fjalor termi inovacion përcaktohet si "akt, puna e inovacionit, pra e futjes së sistemeve dhe metodave të reja të prodhimit". Në kuptimin konkret, çdo risi, ndryshim, transformim që modifikon rrënjësisht ose në çdo rast shkakton një rinovim efektiv në një rend politik apo shoqëror, në një metodë prodhimi ose në një teknikë operative.

Ndryshimet në shkencat e higjienës orale kushtëzohen nga evolucioni i njohurive mbi sistemet dhe teknologjitë biologjike që lejojnë ndryshime në qasjet klinike.

Inovacioni në higjienën orale ofron përvoja dhe perspektiva më të mira për personin e asistuar dhe njohja e teknologjive dhe përvoja klinike e njejtë, i mundëson operatorit një kompetencë klinike efikase dhe mundësi më të mëdha për suksesin e terapive parandaluese parësore për pacientin të shëndetshëm, dytësore në pacientin që vuan nga sëmundje orale të kthyeshme dhe në parandalimin terciar ku higjenisti dentar ka detyrën e vështirë të planifikimit të protokolleve parandaluese për mirëmbajtjen e terapive rehabilituese.

Integrimi i provave shkencore me efikasitetin dhe aftësinë klinike të operatorit dhe ndarja e përgjegjësisë për terapitë e higjienës orale në shtëpi me personin e asistuar lejon arritjen e statusit të shëndetit oral dhe frenon rrezikun e kompromentimit të shëndetit sistemik.

Hulumtimet kanë nxjerrë në pah lidhjen e rëndësishme midis shëndetit oral dhe shëndetit sistemik. Për rrjedhojë, kontrolli i biofilmit bakterial përbën faktorin më të rëndësishëm të ndikimit epidemiologjik në prevalencën e procesit të kariesit dhe përfaqëson faktorin afatgjatë të suksesit të terapisë së indeve periodontale.

Është thelbësore t'i jepet "rëndësia mjekësore kontrollit të biofilmit bakterial", me vetëdijen, e vërtetuar nga një bibliografi e rëndësishme shkencore, se kushtet shëndetësore të zgavrës së gojës shpesh varen nga një menaxhim parandalues joefektiv dhe i pa monitoruar me kalimin e kohës.

Në zgjedhjen e protokolleve operacionale është e nevojshme të metabolizohet niveli i ndërhyrjes si një "luftë" e vërtetë kundër patologjive dhe për këtë arsye niveli i ndërhyrjes duhet të jetë strategjik, me monitorim të kujdesshëm të evoluimit të kushteve klinike, duhet të jetë operacional me planifikimin e operacioneve klinike, dhe taktik me zbatimin e teknologjive të dedikuara për shkencat e higjienës orale.

Qasja klinike e personalizuar është një element themelor që duhet ta çojë operatorin drejt zgjedhjeve të duhura të protokollit, të fokusuara jo në patologjinë, por te personi që do të asistohet: nivelet e vëmendjes duhet të lidhen me nevojat e tij klinike dhe ekstra-klinike, të cilat duhet të zbulohen dhe monitorohen gjatë gjithë kohës.

Trajnimi specifik universitar i mjekut në higjienën e dhëmbëve, i zbatuar shpesh nga kurse pasuniversitare, diploma master, master të specializuar dhe kurse trajnimi universitar të lartë, i mundëson personit të asistuar të ketë një punonjës shëndetësor që mund ta udhëheqë me sukses me kalimin e kohës, në shëndetin e tij.

Qasjet ndërdisiplinore ndërmjet dentistëve, higjenistëve dentarë dhe figurave të tjera specialistike duhet të bazohen në respektimin e roleve dhe duhet të ruajnë respektimin e kompetencës së të gjithë operatorëve.

Për më shumë informacion:

Tailored Brushing Method (TBM): an innovative simple protocol to improve the oral care. Nardi G.M. et all. J Biomed 2016; 1:26-31