Lidhja midis dietës dhe erozionit dentar

Flitet për erozionin dentar kur kemi humbje të strukturës dentare, të smaltit ose të dentinës për shkak të ekspozimit ndaj acideve. Acidet mund të jenë me origjinë intrinseke ose ekstrinseke. Ekspozimi ndaj acideve intrinseke është kryesisht me origjinë gastrointestinale dhe shkaktohet nga të vjellat, refluksi gastroezofageal ose në vijim të sindromës së ripërtypjes. Erozioni dentar si rezultat i të vjellave në përgjithësi lidhet me çrregullimet ushqimore si anoreksia ose bulimia nervore, që parashikojnë episode të përsëritura të të vjellave dhe për periudha të gjata kohe, ndërsa me shumë vështirësi lidhet me episode të të vjellave nga infeksione gastrointestinale bakteriale ose virale kur këto zgjasin zakonisht pak në kohë dhe kështu, vështirë se mund të kontribuojnë në erozion.

Personat me refluks gastroezofageal të heshtur (pra asimptomatik), për shembull, janë me risk të lartë për të zhvilluar erozion dentar për sa kohë që kjo problematikë nuk zbulohet sa më shpejt, as nga pacienti, as nga mjeku. Shtatzënia, obeziteti dhe alkoolizmi rrisin riskun për të zhvilluar refluks gastroezofageal, mbi të gjitha nëse lidhet me konsumin e shpeshtë të ushqimeve acide dhe pijeve të gazuara. Acidet ekstrinseke që lidhen me erozionin janë zakonisht me origjinë alimentare. Edhe ekspozimi i shpeshtë dhe i vazhduar me ujin e pishinës është lidhur me erozionin.

Shumë fruta, si domatet dhe ushqimet pikante janë acide. Përveç aciditetit të ushqimeve nevojitet dhe që të marrim në konsideratë frekuencën dhe sasinë e konsumit të këtyre ushqimeve dhe substancave acide, përveç kohës me të cilat këto mbeten në kontakt me sipërfaqet dentare, kohë në krahasim me të cilën luan një rol shumë të rëndësishëm fluksi i pështymës. Pështyma mbron kundër erozionit duke neutralizuar dhe hequr si acidet intrinseke si ato ekstrinseke, duke favorizuar formimin dhe pajisjen me një shtrese mbrojtëse dhe duke mundësuar substrate minerale për rimineralizimin. Patologjitë e pështymës si kserostomia janë predisponuese për eriozionin dentar.

Stomatologët përballë pacientëve me erozion dentar, duhet t'i nënshtrojnë ata ndaj screening për anoreksi nervore, bulimi nervore, sindromën e ripërtypjes dhe sëmundjen e refluksit gastroezofageal. Nëse nuk do të gjenin një shpjegim mjekësor për erozionin dentar mund të hetojnë akoma mbi sjelljet ushqyese të pacientit në fjalë nëse është e zakonshme që të konsumojë rregullisht dhe shpesh pije të gazuara, ushqime acide dhe për sa kohë ndodh ekspozimi. Pas diagnostikimit të shkakut të erozionit dentar, stomatologu mund të adresojë pacientin për të korrigjuar sjelljet e tij ushqyese ose të përpiqet të zgjidhë problemet mjekësore.