Lustrimet në porcelan: rasti klinik hap pas hapi

Stomatologjia e ditëve të sotme falë teknikave të ngjitjes dhe implantologjisë është gjithnjë e më konservative përballë indeve të dhëmbëve, njëkohësisht rriten kërkesat nga ana e pacientëve për të përmirësuar buzëqeshjen që është një aspekt shumë i rëndësishëm i një personi.

Enrica Tessore

Stomatologjia e ditëve të sotme falë teknikave të ngjitjes dhe implantologjisë është gjithnjë e më konservative përballë indeve të dhëmbëve, njëkohësisht rriten kërkesat nga ana e pacientëve për të përmirësuar buzëqeshjen që është një aspekt shumë i rëndësishëm i një personi.
Një buzëqeshje e bukur është garancia për njohjet sociale, besim në vetvete, sukses në fushën profesionale dhe në raportet personale.
Për të restauruar elementët e përparmë të prishur (cunguar) nga trauma, nga konsumimi, nga erozioni, nga ndërhyrje të mëparshme që bëhen estetikisht të papajtueshme, shpesh stomatologët përdorin kurora të plota, që shpesh herë kërkojnë trajtimin endodontik të elementëve përveç një heqjeje të rëndësishme të indit të dhëmbit. Nga ana tjetër trajtimi ultra konservativ nëpërmjet restaurimeve direkte me kompozitë rezine nuk është plotësisht i kënaqshëm nga ana estetike kur dëshiron të ndryshosh formën e dhëmbit dhe siç e dimë është subjekt i një degradimi me kalimin e kohës.
Duke shfrytëzuar kërkimet e Horn dhe Calamia, që në mesin e viteve '80 menduan se duke e trajtuar sipërfaqen e brendshme të porcelanit me një acid të fortë është e mundur të krijohet një lidhje e fortë me smaltin, nëpërmjet kompozitave të forta, shumë e vlefshme dhe superiore për kryqëzimin e smaltit me dhëmbin, na është lejuar në shumë situata klinike të jemi shumë konservativ duke kryer restaurime estetike nëpërmjet lustrimeve të holla në porcelan.
Nuk ka asnjë dyshim që porcelani është materiali më estetik dhe i ngjashëm me smaltin, më i biopërputhshëm, me grumbullimin më të vogël të pllakave dhe më jetëgjatë; por jo të gjithë porcelanët janë të përshtatshëm për lustrime, janë të përshtatshëm porcelanët "xham" që mund të ngjiten, nuk janë të përshtatshëm porcelanët më rezistent si zirkoni dhe porcelanët me përbërje alumini që nuk mund të sulmohen nga acidi fluorhidrik për të krijuar mikro-grumbullime, as grupe hidroksile që nuk përmbajnë silic.
Pra llojet e porcelanit që mund të përdoren për lustrimet janë porcelanët që përmbajnë feldspat dhe porcelanët "xham" të forcuara me leucide ose dezilikat litiumi.
Në vijim do të përshkruhet rasti i një pacienteje 50 vjeçare që ka një buzëqeshje jo të bukur për shkak të dhëmbëve anësorë të mëdhenj dhe të shkurtër, dhëmbëve të parmë të plakur me një diastemë modeste në një kontekst të një periodontali të shkëlqyer pavarësisht se pacientja është duhanpirëse.
Dëshira e pacientes është ajo më e zakonshmja që të mund të rinovojë buzëqeshjen në kohë të shkurtër dhe të sakrifikojë sa më pak dhëmbë. Është kryer një lifting i buzëqeshjes nëpërmjet 4 lustrimeve të porcelanit të paraprira nga një zbardhim në kushtet e shtëpisë për 10 ditë.

Përshkrimi në laborator
Tregojmë një zgjatje dhe një rritje në volum të dhëmbëve anësorë por duke ndryshuar pak dhëmbët e parmë vetëm me një drejtim duke i bërë më në linjë me formën ovoidale të fytyrës, tek 2.2 parashikohet një zgjatje e vogël e kurorës për ta bërë formën e konturit të qafës së dhëmbit më të përshtatshme.

Realizimi i Mock Up
Paraqitja tek pacientja e modelit në dyll nuk i jep as asaj as neve formën e vërtetë të buzëqeshjes së re në kontekst me gojën dhe në raportin e elementëve dentar me buzët.
Prandaj është e nevojshme që të riprodhohet tek goja e pacientes forma e paracaktuar me dyll. Këtë pasazh e quajmë mock up i cili kryhet duke mbushur me një rezinë bis akrilike një maskë në silikon të bërë mbi dyll. Mock up është i domosdoshëm për të parashikuar me saktësi rezultatin dhe të mund të ketë konsensusin nga ana e pacientes të asaj që do të jetë forma përfundimtare e buzëqeshjes së re.

Pasi përcaktohet forma vazhdohet me përgatitjet
Përgatitjet në mënyrë që të jenë minimalisht invazive kryhen nën drejtimin e maskave në silikon të marra mbi atë të dyllit, në mënyrë që të mund të lërë teknikut hapësirën e nevojshme për të marr formën e paracaktuar me dyllin. Shpesh nuk është e nevojshme të largohet shumë smalt kur si në këtë rast dhëmbët anësor janë shumë të vegjël kështu që përgatitja do të jetë modeste.