Lidhja midis tetës së retinuar dhe frakturës së këndit mandibular

Frakturat më të shpeshta mandibulare lokalizohen në nivelin e kondilit mandibular dhe të korpusit dhe mund të verifikohen të veçuara ose të kombinuara me njëra tjetrën. Përqindja në fakt e frakturave të këndit mandibular luhatet përafërsisht midis 25 dhe 33% të rasteve totale të frakturave mandibulare.
Ndër faktorët e riskut për frakturën e këndit mandibular mund të përfshihen:
• karakteristikat dhe struktura anatomike
• prania e tepërt e indeve të buta
• densiteti i reduktuar kockor

Në praktikën klinike pacientët me fraktura në këtë rajon shpesh paraqesin një molar të tretë në brendësi të linjës së frakturës, prandaj ekzistenca e një molari të tretë konsiderohet si një faktor tjetër risku.
Në një studim gjerman të kohëve të fundit të publikuar në "Dental Traumatology", tetor 2016 është studiuar raporti real midis pranisë së një molari të tretë inferior në inkluzion kockor dhe fraktura e këndit mandibular dhe është vënë re se ka një lidhje domethënëse midis tyre. Ky studim retrospektiv ka analizuar të gjithë pacientët e shtruar për shkak të frakturave maksilofaciale midis janarit 2001 dhe dhjetorit 2007 pranë repartit të Kirurgjisë Maksilo-Faciale të Universitetit të Medical Center të Universitetit të Johannes Gutenberg të Magonza në Gjermani.
Janë përfshirë në studim vetëm pacientët që paraqisnin fraktura mandibulare të izoluara ose të kombinuara që kishin kartela klinike elektronike dhe radiografi panoramike elektronike.

Me frakturë të këndit të mandibulës autorët nënkuptonin çdo lloj frakture të ndodhur pas molarit të dytë në një pikë të çfarëdoshme të harkut mandibular midis korpusit dhe ramusit mandibular. Janë regjistruar të dhënat e përftuara nga radiografitë që kanë të bëjnë me praninë ose mungesën e molarit të tretë dhe fazës së zhvillimit. Nëse do të ishte prezent një molar i tretë, është kategorizuar në bazë të pozicionit të tij vertikal në porcionin më të lartë të kurorës, sipas klasifikimit të Pell dhe Gregory (shiko Tab. 1).

Kategoria/Pozicioni i dhëmbit (klasifikimi i Pell dhe Gregory)
- Klasa A: në nivel ose mbi planin okluzal
- Klasa B: midis linjës smalt-cementim të molarit të dytë fqinj dhe planit okluzal
- Klasa C: nën linjën smalt-cementim të molarit të dytë fqinj

Janë regjistruar edhe të dhënat për pozicionin horizontal të molarit të tretë në bazë të sasisë së hapësirës për eruptimin midis molarit të dytë dhe kufirit anterior të ramusit mandibular vertikal, duke i çuar në një nga klasat e mëposhtme:
Klasa I: hapësira e disponueshme e përshtatshme (kurora e pozicionuar në mënyrë anteriore ndaj ramusit)
Klasa II: hapësira e pamjaftueshme në dispozicion (kurora gjysmë e mbuluar nga ramusi mandibular)
Klasa III: i gjithë dhëmbi ose në pjesën më të madhe i mbajtur në brendësi të ramusit mandibular (kurora plotësisht e mbuluar nga ramusi).

Lidhjet midis pozicionit të molarit të tretë dhe frakturave kënd - mandibulare janë analizuar duke përdorur testin e chi-square në odds ratio. Të dhënat e gjysmave mandibulare janë marrë në konsideratë të veçuara.
Autorët kanë kryer gjithashtu dhe një rishikim sistematik mbi raportin e pranisë së molarëve të tretë dhe frakturave kënd - mandibulare nëpërmjet kërkimit me PubMed për artikujt e publikuar midis 1990 dhe 2013. Që të përfshihen në rishikim studimet duhet të kishin një projekt grupi dhe të analizonin çdo lloj frakture mandibulare duke përdorur klasifikimin Pell & Gregory.

Rezultatet e studimit janë si më poshtë:
Nga 632 pacientët që janë trajtuar në klinikë për fraktura mandibulare në këtë periudhë kohe, 267 kanë pasur një frakturë të këndit mandibular.
Në 461 pacientë ishin të disponueshme radiografi panoramike.
45,6% e pacientëve nuk e kishte molarin e tretë. Rreth 3,8% e pacientëve nuk kishin dhëmbë fare.

Nga rezultatet e këtij studimi u has një lidhje domethënëse midis ekzistencës së molarit të tretë të pa eruptuar dhe pranisë së frakturës këndore mandibulare (P<0.001).

Asnjë lidhje në fakt nuk ekziston për molarët e tretë të eruptuar.

Shkaku i faktit se frakturat e këndit mandibular shfaqen më shpesh te pacientët me një molar të tretë të retinuar mund të jetë reduktimi i masës kockore. Pas eruptimit të dhëmbëve struktura kockore bëhet më e fortë dhe më rezistente ndaj forcave të jashtme duke reduktuar probabilitetin e zhvillimit të frakturave.

Nën kujdesin e: Lara Figini

Për më tepër:
Association between eruption state of the third molar and the occurrence of mandibular angle fractures. Rahimi-Nedjat RK, Sagheb K, Jacobs C, Walter C.Dent Traumatol. 2016 Oct;32(5):347-52

Përktheu: Erjola Taga