Urat Maryland në kompozitë të forcuar me fibra dhe element në qeramikë. Rasti klinik në 10 vjet

Andrea Savi, Marco Tamani, Aldo Crescini, Oliviero Turillazzi

Me udhëzimin e duhur dhe zgjedhjen e pacientit, urat Maryland (MB) të realizuara me kompozitë të forcuar me fibër (Fiber-Reinforced Composites, FRC) dhe element në qeramikë mund të jenë një zgjidhje estetike dhe funksionale që zgjat në kohë, siç evidentohet në punën e A. Savi et al (Dental Cadmos).

Teknika e përshkruar nuk përbën invazivitet biologjik, është plotësisht reversibël dhe mund të përfaqësojë një alternativë në situata ku terapi të tjera do të implikonin një risk estetik të lartë ose kosto biologjike të tepërta. Bëhet fjalë megjithatë për një ndërhyrje që nuk pengon asnjë terapi tjetër të ardhshme.

Rasti i prezantuar është ndjekur për 10 vjet gjatë të cilëve ka mbajtur një funksion adekuat dhe estetik. Teknika e ilustruar propozohet si zgjidhje terapeutike alternative ndaj implantologjisë në kushtet në të cilat kjo rezulton e papërshtatshme.

Rasti klinik

Një paciente 24 vjeçare paraqet një problem me ngarkesë të elementit 2.1.

Vizita stomatologjike dëshmon raporte okluzale të klasës së parë, asnjë humbje të indit kockor, prani të një biotipi periodontal të hollë dhe të konturuar, me recension fillestar prej 1 mm me ngarkesë të kaninëve të sipërm dhe premolarëve inferiorë.

Në testin klinik dhe radiografik (fig. 1a-c) rezulton një rezorbim invaziv me ngarkesë të incizivit qendror superior të majtë, tashmë të trajtuar në mënyrë endodontike.

Shkalla e rezorbimit të rrënjës nën kreshtën kockore me një raport të pafavorshëm kurorë-rrënjë, nuk lejon rikuperimin e elementit 2.1. Duke konsideruar se integriteti i elementeve dentare ngjitur me elementin kufizojnë treguesin për një protezë tradicionale dhe meqenëse pacientja ka pritshmëri shumë të larta estetike, vendoset për një urë Maryland të realizuar me kompozitë të forcuar me fibra dhe element të ndërmjetëm që programohen në qeramikë feldspathic.

Sinteza e fazave të trajtimit:

• ekstraksioni i elementit 2.1 (fig. 2a,b)
• futja e kockës autologe-heterologe në alveolën dhe graftin e indit lidhor (fig. 3a,b)
• në fazën e shërimit përdoret një pajisje e lëvizshme për 4 javë që më pas zëvendësohet nga një MB për muajt e ardhshëm
• pas 6 muajsh nga ndërhyrja e parë njësia pa dhëmbë dëshmon një defekt të volumit në drejtimin vestibular-palatal (fig.4a), për korrigjimin e deficitit kryhet një graft i ri i indit lidhor (fig. 4b)
• 6 muaj nga ndërhyrja e dytë njësia pa dhëmbë paraqet profile dhe volume të përshtatshme për finalizim (fig. 5 a,b)
• kondicionimi i njësisë pa dhëmbë ndodh me një pajisje të lëvizshme dhe forma e konturit gingival regjistrohet me një maskerinë pozicioni të elementit të ndërmjetëm (fig. 6a)
• në Maryland-in përfundimtar elementi që duhet zëvendësuar realizohet në qeramikë feldspathic (fig. 6b), gërryer në pjesën e saj qiellzore për të lejuar strehimin e fibrave të xhamit dhe të kompozitës për veshje (fig. 7 a,b)
• realizimi i krahëve të suportit të MB dhe cementimit të urës në fibra i kompletuar (7 c-d)
• pacientja lihet e lirë me takime periodike për kontrolle okluzale dhe të higjienës orale (fig. 8 a,b)
• pas një follow up-i prej 10 vjetësh manifaktura vazhdon të kënaqë kërkesat estetike të pacientes duke mbajtur dhe një restaurim funksional (fig. 9 a-c)

Në rastin e prezantuar karakteristikat që lidhen me anatominë dentare, me indin periodontal dhe me llojin e buzëqeshjes, përbëjnë një risk të lartë të llojit estetik, për çdo lloj terapie rehabilituese dhe sidomos për një terapi implantare. Në rehabilitimin e mono-edentulive të sektorit anterior avantazhi thelbësor i MB qëndron në karakterin shumë ekstrem konservator të kësaj zgjidhjeje terapeutike. Adezioni optimal i kompozitës me indet dentare dhe me cementin e fiksimit mundëson në fakt realizimin e krahëve të suportit më të hollë, më estetikë dhe që kërkojnë një përgatitje më të thjeshtë dhe më të vogël ose aspak përgatitje të dhëmbëve shtyllë.

Fig. 1: Rasti fillestar, pamja frontale

Fig. 1: Rasti fillestar, pamja palatale

Fig. 1: Rasti fillestar, radiografia me rezorbim të dukshëm radikolar

Fig. 2: Avulsioni i elementit dhe inspektimi i alveolës

Fig 3: Futja e kockës autologe-eterologe në alveolë

Fig. 3: Grafti i indit lidhor

Fig. 4: Maryland provizor me element në kompozitë për fazën e shërimit dhe deficiti tredimensional i mbetur pas 6 muajsh korrigjuar me një ndërhyrje të dytë të graftit të indit lidhor