Adezioni i zirkonit me cementin me rezinë: cilët prajmer me silan të përdorim

Kohët e fundit qeramikat në zirkon kanë tërhequr interes të madh në stomatologjinë protetike dhe implantare për shkak të përdorimeve të tyre mekanike optimale (si rezistenca, fortësia dhe rezistenca ndaj lodhjes) të kombinuara me karakteristikat optimale estetike. Limiti kryesor klinik i këtyre qeramikave në zirkon është përftimi i një adezioni adekuat me substratet sintetike dhe me indet natyrale.
Përgjithësisht adezioni në këto raste përftohet duke përdorur agjentë të tipit prajmer me bazë silani që janë estere të algoksisilanit organ funksional me tre grupe alkilike të hidrolizueshëm në atomin e silicit.
Aplikimi i agjentëve me silan është gjerësisht i vlefshëm për promovimin e adezionit në rastet e qeramikave me bazë silici, por fatkeqësisht nuk rezulton kaq efikas në rastet e qeramikave me bazë zirkoni, përderisa zirkoni zotëron një sipërfaqe relativisht jo polare dhe është kimikisht më stabël se qeramika me bazë silici.
Për të rritur adezionin e zirkonit janë futur në treg agjentë të ndryshëm kombinimi me silanin që konsiderohen monomere, përgjithësisht dimere ose trimere (me masë molekulare deri në rreth 1000 g/mol), që nuk përmbajnë silanol, duke i garantuar atyre një kohë më të gjatë konservimi. Megjithatë kanë një volatilitet më të vogël për shkak të peshës së tyre molekulare më të lartë në krahasim me monomerët me silan. Megjithatë agjentët oligomerë me silan çlirojnë më pak alkool se ato monomere.

Në një studim të kohëve të fundit të publikuar në Journal of Dental Materials në maj 2017 studiohet forca e lidhjes midis cementeve me rezinë dhe qeramikave me zirkon pas trajtimit me agjentë me silan monomerik dhe oligomerik. Në këtë artikull janë studiuar dhe efektet e trajtimit me acid të kryer para aplikimit të prajmerit me silan dhe efekteve të trajtimit me nxehtësi pas aplikimit të prajmerave.
Autorët kanë përgatitur kampionë me qeramikë me zirkon me përmasa përafërsisht 6x6x2 mm, të ndara në 8 grupe që të trajtoheshin me acid acetik ose jo, ose me nxehtësi ose jo, ose që agjenti me silan të hollohej në fazat e përgatitjes me etanol të pastër ose me një solucion etanol/ujë ose me asnjë nga këto.
Materialet e përdorura nga autorët kanë qenë të mëposhtmit:
• qeramika zirkon Lava
• cementi me rezinë Panavia V5
• agjenti monomerik me silan KBE-503
• agjenti oligomonomerik me silan X-40-9296
• solventi: etanol
• acidi: acid acetik
Kampionët që i janë nënshtruar trajtimit me nxehtësi janë pozicionuar në një furrë të graduar në 110oC për 10 min dhe më pas janë ftohur në temperaturë ambienti për 30 minuta.
Të gjithë kampionët janë polimerizuar me llambë Bluephase 20i (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) për 20 sekonda. Pas polimerizimit kampionët janë ruajtur në ujë të distiluar për 37oC për 7 ditë. Mostrat janë montuar në një makinë prove (Autograph AG-X, Shimadzu, Kyoto, Japoni) dhe është aplikuar një forcë shkëputje me shpejtësi konstante prej 0,5 mm/min për të testuar forcën e adezionit.
Nga rezultatet e studimit është shfaqur se adezioni cement/zirkon rritet pas aplikimit të një prajmeri me silan oligomerik të pa trajtuar me etanol. Trajtimi termik i zirkonit me 110oC pas aplikimit të prajmerit me silan lejon përmirësimin e adezionit midis cementit me bazë rezine kompozitë dhe zirkon.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore Odontoiatria33

Për më tepër:
Okada M, Inoue K, Irie M1, Taketa H, Torii Y, Matsumoto T. Resin adhesion strengths to zirconia ceramics after primer treatment ëith silane coupling monomer or oligomer. Dent Mater J. 2017 May 30