Si duhet të organizohet një dentist në një treg që është gjithmonë në ndryshim dhe cilat janë prioritetet për një profesionist të ri? Këshillat e prof. Tosolin

Prof. Fabio Tosolin një nga pedagogët më të njohur në fushën e menaxhimit dhe marketingut në sektorin stomatologjik, e ka nisur rrugëtimin e tij në sektorin stomatologjik në fillim të viteve ’90 së bashku me prof. Carlo Guastamacchia.

Prof. Fabio Tosolin një nga pedagogët më të njohur në fushën e menaxhimit dhe marketingut në sektorin stomatologjik, e ka nisur rrugëtimin e tij në sektorin stomatologjik në fillim të viteve '90 së bashku me prof. Carlo Guastamacchia. Ka ndihmuar të rriten me mijëra stomatologë në mbi 20 vjet të aktivitetit të tij. Sot vjen me disa këshilla për të ndihmuar stomatologët të kuptojnë sesi duhet të strukturohen për të menaxhuar ndryshimin që profesioni po pëson.

Si ka evoluar sektori dentar? Kanë ndryshuar studentët?
Nuk kanë ndryshuar studentët, ka ndryshuar bota e tyre. Ka ndryshuar pacienti, duke pasur gjithnjë e më pak frikë nga terapisti dhe më të prirur në mënyrë progresive ndaj ndryshimit ose ndaj vënies në provë të profesionistit me preventivë të shumtë dhe pritshmëri për rezultatin. Ka ndryshuar raporti me pacientin, që bëhet gjithnjë e më i shpejtë nga strukturat e mëdha për të cilat dentisti punon në regjim të varësisë së konsiderueshme ose nga kompanitë e sigurimit, i ashtuquajturi "paguesi i tretë". Edhe koncepti i klinikës nuk është më i njëjti, me rritjen e përmasave, franchising, low cost dhe konkurrenca e jashtme. Diferenca kryesore midis dentistit të sotëm dhe atij të viteve '80 dhe '90 qëndron në perspektivën e fitimeve, që nuk është më e garantuar. Dhe në nevojën për të mësuar në nivel të lartë kapacitetin e marketingut dhe menaxhimit. Më përpara nuk ishin të domosdoshme, por sot janë të nevojshme për të menaxhuar aktivitetin personal. Shpirti i ri i kohës të imponon të respektosh nevojat e reja. Preferohet që të prezantohesh te pacienti si ekspert i një disipline të caktuar, si parodontologji, implantologji, ortodonti, endodonci.... Të vendosësh parandalimin dhe higjienën si një standard i klinikës, të prezantosh teknologjinë, të jetë i dukshëm pastrimi dhe steriliteti, t'i dedikosh më shumë kohë duke i bërë pyetje pacientit gjatë vizitës së parë, të shpjegosh gjithçka me gjuhë të kuptueshme, të ofrosh alternativa por duke orientuar zgjedhjen pa hezitime janë vetëm disa nga karakteristikat dhe aftësitë që nuk ishin minimalisht të kërkuara nga gjenerata e mëparshme e dentistëve. Por edhe të operosh me të gjithë ekipin me një stil të përbashkët dhe në sinergji janë bërë të detyrueshme: sjelljet organizative përbëjnë parimin bazë të çdo klinike dhe përcaktojnë suksesin e materialeve dhe teknologjive në mënyrë të barabartë.

Puna në grup është e nevojshme për të ofruar shërbime si ato që lidhen me shëndetin. Cilat kompetenca duhet të ketë stomatologu që të kryejë siç duhet këto detyra?
Ai që drejton ekipin duhet të njohë dhe të dijë ta aplikojë në perfeksion shkencën e sjelljes. Margjina e gabimit është reduktuar shumë dhe nuk është më e mundur t'i besojmë rastësisë, kuptimit të përbashkët apo improvizimit. Është e domosdoshme edhe që të njihet dhe të vihet në veprim i ashtuquajturi Functional Behavioral Assessment për matjen e parametrave të vazhdueshme nëpërmjet checklist -ës së sjelljeve relevante dhe të shkaqeve të tyre. Së fundi duhet të dimë që ai që drejton ekipin të dijë të strukturojë dhe të mbajë një sistem feedback - u dhe skema të ndryshme për përforcimin me garancinë e mbajtjes së niveleve të kërkuara të performancës dhe që garantojnë suksesin e strukturës. Nga ana e personelit ndihmës, sekretaria, mjeku dhe higjenistët nevojitet që të zotërojnë aftësi të shkëlqyera sociale dhe komunikuese. Të rregulloni zërin dhe mimikën, të bëni pyetje, të praktikoni dëgjimin aktiv, të artikuloni argumentet sipas karakteristikave dhe avantazheve, të ndani në faza prezantimin e planit të trajtimit, t'i përgjigjeni ankesave, të lejoni pacientët të zgjedhin nëpërmjet alternativave janë disa nga të shumtat "aftësi sociale" që kërkohen, dhe nuk mjafton vetëm t'i njihni, duhet edhe t'i praktikoni!

Cilat janë sipas jush prioritet që një dentist nën moshën 35 vjeç duhet të marrë në konsideratë në fillim të karrierës?
Prioriteti absolut është që dentisti i ri vendos para së gjithash objektivin e tij për jetën dhe për punën. Duhet të pyesë veten përpara së gjithash: "Nëse do të kisha një shkop magjik çfarë do të doja të bëhesha pas 5 vitesh?" është përgjigja e kësaj pyetje që duhet të ndihmojë të përshkruajë planin profesional të dentistit të ri. Sipas përgjigjes dentisti i ri mund të vendosë qëllimet e tij të ndërmjetme unike dhe personale. Përgjigje që mund të ndryshojë shumë edhe nga një person në tjetrin: "do të më pëlqente të bëhesha dentisti më i pasur i qytetit, ose ai që kanë më zili, ose ai që duan më shumë, ose më i famshmi, ose ai që ka klinikën më të madhe në qytet, ose ai që ka më shumë kohë të lirë..."
Asnjë nuk mund të arrijë qëllimin e tij nëse nuk është në gjendje të arrijë dhjetëra ose qindra qëllime të ndërmjetme. Lumturia, sipas Carlo Guastamacchia, është të realizosh projektet e vendosura. Por asnjë nuk mund të jetë i lumtur me realizimin e një qëllimi të vetëm përfundimtar në jetën profesionale. Motivimi i përditshëm personal për ta bërë mirë punën e dentistit qëndron në programimin në sekuenca të shumë rezultateve të vogla profesionale që duhen arritur (dhe festuar), në funksion të një përfundimtari, më të madh. Sapo vendoset pika e mbërritjes, prioriteti i dytë është garantimi i mjeteve për të patur sukses dhe që të avancojë pra me shpejtësi rrugëtimin e gjatë. Këto mjete janë, përveç njohjeve të fituara në universitet, aftësitë sociale dhe motivimi. Prandaj, pasi keni vendosur hapin e parë, për shembull "të pranoheni nga një profesionist i shquar si praktikant" duhet të kryeni një analizë objektive të aftësive personale jo vetëm klinike, por edhe marrëdhëniore, komunikuese dhe organizative që janë të nevojshme për të patur sukses në çdo hap të jetës profesionale. Përsa i përket motivimit, cilido qoftë vendi i parë i punës është e domosdoshme që dentisti i ri të angazhohet shumë, duke bërë gjithmonë diçka më shumë nga ajo që i është kërkuar, qoftë për klinikën qoftë për të ndihmuar në mënyrë vullnetare dhe të pakushtëzuar të gjithë kolegët dhe personave të strukturës në të cilën do të gjendet. Për fat të keq ndryshe nga njohuritë klinike dhe aftësitë sociale motivimi nuk mësohet në kurse; prandaj këshilla më e mirë është që të vendoseni, pa parë shumë fitimin e menjëhershëm, në një klinikë ose në një strukturë me kolegë apo pedagogë të kujdesshëm dhe kërkues, duke u ofruar gjithmonë për të punuar dhe duke kërkuar një feedback, një vlerësim mbi punën tuaj. Në një strukturë në të cilën punoni pak ose keq dhe ku nuk merrni shpesh vlerësime apo feedback mbi atë që bëni, motivimi bie dhe me të edhe mundësia për t'u përmirësuar. Këshilla më e mirë për një dentist të ri është që të aplikojë të paktën në fillim që të shkojë aty ku mësohet.

Nën kujdesin e: Davis Cussottto, stomatolog

Përktheu: Valbona Spahia