Një pastë dhëmbësh ideale: Realitet apo imagjinatë?

Përbërjet e pastave të dhëmbëve janë shumë të ndryshme: disa favorizojnë efektin antibakterial ndërsa disa të tjera synojnë përforcimin e shtresës dentinale. Përmbajtja e fluorit paraqet elementin thelbësor për të kënaqur nevojën e veprimit kundër pllakës bakteriale dhe për të furnizuar me ingredientët thelbësorë për rimineralizimin e indit të smaltit. Komponentët e tjerë që shpesh lidhen me të janë ato që kanë të bëjnë me agjentët dezinfektues, ku kryesori është klorheksidina, që për fat të keq ka efekte anësore dhe ndaj nuk këshillohet një përdorim i zgjatur.

Ndërmjet agjentëve dezinfektues triklosani ka pasur suksese të ndryshme dhe cetilpirina duket se ka efekte interesante, si vajrat esencialë dhe enzimat. Për të kuptuar këto zgjedhje është mirë të kuptohet se cili është roli i secilit komponent jo vetëm në bakteret sipërfaqësore por edhe në grumbullimin bakterial, që mblidhet në formën e biofilmit në sipërfaqet dentare.
Kundërshtimi i formimit të biofilmit dhe promovimit të zhvillimit të baktereve të grumbulluara jo patogjene, në mënyrë që të ndalojnë përhapjen e specieve jo patogjene janë obiektivat kryesore që kanë për qëllim përqafimin e një koncepti modern të çrrënjosjes së patologjive bakteriale që prekin dhëmbët dhe indet e tyre mbështetëse.

Zgjedhja e shumë prodhuesve ka shkuar drejt produkteve natyrale; për shembull, futja e lizozimës, që është enzima që përmban pështyma, një dezinfektuese e fuqishme që strehohet në zgavrën orale.
Një raport suplementar me pastën e dhëmbëve mund të harmonizojë veprimin me mekanizmin analog, por me objektivin specifik që të mos favorizohen ndërveprimet që zakonisht janë favorizuese midis baktereve, janë zgjedhur enzima të tjera që të dobësojnë këtë matricë interbakteriale, që është shpirti i biofilmit që mbështetet te shkëmbimet energjitike, jetësore për mbijetesën e tyre.
Në një studim prej 14 javësh, Adams et al., kanë treguar që përdorimi i një paste dhëmbësh që është në gjendje të transformojë florën bakteriale të pranishme në zgavrën e gojës, nxit selektimin e baktereve jo patogjene për periodotiumin. Ky transformim i ekosistemit ka lejuar një reduktim të dukshëm të ginigivitit që torturonte individët përpara fillimit të trajtimit. Duke marrë në konsideratë që në grupin e kontrollit të studimit përdorej pastë dhëmbësh me fluor, zvogëlimet në studim ishin shumë të thjeshta: elementet shtesë, enzimat dhe proteinat, ishin në gjendje të përcaktonin këtë transformim, duke vërtetuar pra zgjedhjen e futjes së këtyre komponentëve në formulimin e pastës së dhëmbëve.

Burimi: Odontoiatria33

Përktheu: Valbona Spahia