Si të menaxhojmë kohën në klinikë dhe jo vetëm atë që i dedikohet punëve klinike

Këshillat e prof. Antonio Pelliccia për të optimizuar dhe reduktuar kritikat

Të mbash nën kontroll kohën dhe stresin, pa qenë këto të fundit që të na marrin superioritetin, është thelbësore për një organizim të mirë të klinikës por për ta bërë këtë nevojitet një metodë. Elementi përcaktues është komunikimi i brendshëm dhe puna në ekip sepse nga këtu derivon "motivimi më i mirë" i atyre që operojnë në klinikë, por një vlerë e madhe është ajo që të parashikojmë kohët e çdo aktiviteti duke konsideruar se nuk është vetëm klinika dhe menaxhimi i klinikës por edhe marrëdhëniet dhe pikë së pari ato me pacientin.

Janë këto disa nga reflektimet mbi variablën e kohës në organizimin e klinikës të propozuara nga Antonio Pelliccia, Professor i Ekonomisë dhe Organizatës së Biznesit pranë Universitetit Vita, ekspert në Strategjitë e Sipërmarrjes dhe Menaxhimit Strategjik të Burimeve Njerëzore, argument i thelluar edhe gjatë Post graduate Management & Marketing in Odontoiatria organizuar në Universitetin San Raffaele, Milano. "Stresi dhe presioni i punës, këmbëngulja e orarit të punës dhe autonomia e personave, ergonomia e vendit të punës janë aspektet thelbësore në menaxhimin e Klinikës dentare".

Kështu "të mbajmë nën kontroll kohën dhe stresin është thelbësore" por kërkon "një metodë". Elementi "vital është komunikimi i brendshëm" dhe puna në ekip por nevojitet që të konsiderojmë se "në ekip bëjnë pjesë dhe pacientët". Ja që "një komunikim korrekt drejt këtyre të fundit e bën komunikimin më të përgjegjshëm por mbi të gjitha redukton shpërndarjet organizative. Në shtimin e motivimit të pacientit edhe rrjedha e efikasitetit të terapisë rritet dhe reduktohen kostot".

Për të garantuar "efikasitetin dhe kontrollin" e aktiviteteve të klinikës axhenda, instrumenti i menaxhimit dhe një zyrë e rregullt janë elemente të rëndësishme. Por, në përgjithësi, "mund të ndajmë aktivitetet e klinikës në dy degë të mëdha: ato klinike dhe ato ekstra-klinike. Nga koha totale e hapjes së klinikës një përqindje midis 20% dhe 58% është për t'u konsideruar si "koha e shërbimit", dedikuar aktiviteteve të organizimit dhe riorganizimit, klinik dhe ekstra-klinik, si dhe metodologjive operative të kryera". Në këtë, marrin "një rëndësi përcaktuese protokollet klinike që duhen përcaktuar dhe respektuar sa më shumë të jetë e mundur".

Në çdo rast, "koha jo produktive është fiziologjike dhe është gjithmonë e përcaktuar nga shkaqe që lidhen me cilësinë e organizimit. Ndër to ndikojnë sjelljet e pacientëve (me raste reagojmë në një territor ku zakoni i vonesës është një normë edhe nga vështirësitë e parkimit apo të spostimeve, etj.) por edhe mbledhjet e paparashikuara dhe telefonatat private, urgjencat", gjithashtu "rikuperimi i vonesave, të papriturat". Kështu, "një nga gabimet më të shpeshta në menaxhimin e takimeve është ai që nuk parashikojmë në harkun e një dite kohë "të tolerueshme", ose të përcaktojmë kohëzgjatjen e takimit në bazë të kohëzgjatjes të vetëm performancës mjekësore pa konsideruar kohët e rëndësishme të marrëdhënies me pacientin dhe të riorganizimit. Nevojitet dhe që të parashikojmë kohët që duhet t'i dedikojmë urgjencave ose për vizita të reja".

Ndërsa në "planifikimin klinik, për një programim optimal është e rëndësishme që pikë së pari të kuantifikojmë kohën mesatare të çdo lloji të performancës me të cilën do të përmblidhet koha specifike për pastrimin e sallës mjekësore (koha që mund të variojë nga performanca në performancë) dhe dy kohë të tjera "të tolerueshme: si koha e pritjes së pacientit në sallën e pritjes dhe koha e sekretares (e nevojshme për të fiksuar një takim të ri)".

Dhe një këshillë tjetër "është ajo që të përpiqeni të përqendroni ditët me takime kirurgjikale dhe ditët për vizita dhe kontrolle dhe të mos influencoheni, por dëgjoni kërkesat e pacientit për të menaxhuar vizitat e para në mënyrë që t'i dedikoni kohën maksimale komunikimit bashkëbisedues".
Për sa i përket përpikmërisë në orar, nevojitet që të kujtojmë se "pacientët edhe pa vetëdije me raste adaptojnë sjelljen e tyre mbi bazën e shembullit të ofruar nga stafi i klinikës".

Përktheu: Erjola Taga