Membrana në rigjenerimin e drejtuar: studimi mbi citocompactibility

Nga Lara Figini

Autorët kanë vlerësuar citocompactibility të pesë membranave ksenogjenike të disponueshme në treg për procedurat e rigjenerimit oral dhe kanë përcaktuar përmbajtjen e faktorëve të rritjes së këtyre membranave.
Rigjenerimi i drejtuar i kockës (GBR) dhe rigjenerimi i drejtuar i indeve (GTR) janë procedura klinike rutinë dhe suksesi i tyre varet nga:
• eksperienca e mjekut;
• teknika dhe materialet e përdorur.

Membranat janë përdorur kryesisht për të parandaluar epitelizimin në graft dhe për të "ruajtur vëllimin" gjatë shërimit kockor.

Membranat që janë aktualisht të disponueshme janë klasifikuar zakonisht në sintetike ose ksenogjenike (sipas origjinës së tyre), të pa riabsorbueshme ose të riabsorbueshme (në bazë të dinamikës së tyre të degradimit).

Për përgatitjen e membranave të riabsorbueshme përdoren burime të ndryshme ksenogjenike, pra celuloza ose matrica ekstraqelizore.

Matricat e lindura të kolagjenit në përgjithësi ofrojnë një biokompaktibilitet të shkëlqyer, por tregojnë një degradim të shpejtë dhe të papërshtatshëm për kohën e nevojshme për një rigjenerim kockor të suksesshëm.

Për të zgjeruar kohën totale të degradimit membranat e kolagjenit modifikohen kimikisht, pra kryqëzohen për të induktuar ndërlidhjen e agjentëve me citotoksicitet të lartë, si glutaraldeide ose formaldeide.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim in vitro, të publikuar në Dental Materials në korrik 2019, autorët kanë vlerësuar citocompactibility të pesë membranave ksenogjenike të disponueshme në treg për procedurat e rigjenerimit oral dhe kanë përcaktuar përmbajtjen e faktorëve të rritjes së këtyre membranave.

Qelizat staminale mezenkimale humane (hMSCs) dhe qelizat e lidhjes periodontale (PDL-hTERTs) janë përdorur për të përcaktuar citocompactibility të katër membranave ksenogjenike (dhe tretësit e tyre të marrë nëpërmjet larjes) me bazë kolagjeni:

• Biogide, BG, Geistlich Pharma AG, Zvicër;
• Biomend, BM, Zimmer Biomet, SHBA;
• Osseoguard OG, Zimmer Biomet, SHBA;
• OssixPlus, OX, Datum Dental, Izrael;
• Një membranë me matricë ekstraqelizore (ECM) (Dynamatrix, DM, Keystone Dental, SHBA).

Proliferimi qelizor është vlerësuar 3 deri në 7 ditë duke përdorur setin e proliferimit qelizor WST-1. Përmbajtja e faktorit të rritjes së membranave është matur nëpërmjet multiplex ELISA.

Rezultate
BG dhe BM kanë inhibuar në mënyrë të konsiderueshme proliferimin e hMSC, ndërsa DM dhe OX kanë treguar efekte stimuluese. Prania e membranave ka pasur një impakt të ndryshëm në hMSC dhe PDL.

hMSC duket se janë më rezistentë ndaj efekteve inhibitore të BG, OG dhe BM. hMSC janë influencuar vetëm nga OX, që efektivisht i stimulon kur kampionët nuk përpunohen më parë. Megjithatë PDL proliferojnë në mënyrë të konsiderueshme nëse kultivohen me BM dhe OG apo me BG-të papërpunuar.

Inhibimi më i fortë i proliferimit është treguar me BM-në dhe membranën OG te PDL-hTERT (p<0,001). Përmbajtja e faktorit të rritjes ishte mjaft e ngjashme në mënyrë sasiore dhe cilësore ndërmjet membranave të testuara me përqendrime në intervalin 50-500pg/ml.

Konkluzione
Nga të dhënat që dalin nga ky studim, të cilat duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge in vitro dhe me punime klinike, mund të dalim në përfundimin se membranat kanë një impakt mbi sjelljen qelizore dhe mund të influencojnë rigjenerimin kockor.

OX dhe DM priren që të përmirësojnë proliferimin qelizor. Në të kundërt, për BG, BM dhe OG proliferimi nuk ndryshohet por reduktohet.

Implikime klinike
Edhe pse BM dhe OG janë membrana kolagjeni ksenogjenike retikulare, efekti negativ në proliferimin qelizor mund të shkaktohet nga mbetjet e agjentit të përdorur për ndërlidhje, sepse formaldehide dhe glutaraldehide janë demonstruar në mënyrë të rëndësishme citotoksike duke ndaluar proliferimin qelizor.
Edhe OX i përket grupit të membranave të kolagjenit retikular, por ndërlidhja e OX është bazuar te polisakaridet: ndoshta këto janë më pak toksike për vitalitetin dhe proliferimin e qelizave in vitro.

Për më tepër:
Spinell T, Saliter J, Hackl B, Unger K, Hickel R, Folwaczny M. In-vitro cytocompatibility and growth factor content of GBR/GTR membranes. Dent Mater 2019 Jul;35(7):963-9.

Përktheu: Valbona Spahia