Stomatologjia dhe qëndrueshmëria. Një kombinim i mundshëm ndërmjet tyre

Nga Arianna Bianchi

Në një botë gjithnjë e më shumë të orientuar drejt qëndrueshmërisë, kursimit të burimeve dhe riciklimit, stomatologjia duhet gjithashtu të përshtatet dhe ekipi dentar duhet të sigurojë që mbetjet të menaxhohen në një mënyrë më miqësore me mjedisin për të minimizuar ndikimin mjedisor që rezulton nga asgjësimi i tyre.

Në fakt, inceneratorët e mbetjeve mjekësore lëshojnë ndotës atmosferikë dhe hirin toksik, të cilët janë kontribuuesit kryesorë të dioksinave në mjedis dhe për këtë arsye shkaktojnë një problem të shëndetit publik, aq sa në një studim të vitit 2011 u gjet një rrezik i shtuar i limfomës jo-Hodgkin dhe përqendrimeve serike të klorureve organike në popullatat që jetojnë pranë inceneratorëve të mbetjeve.

Zyrat dentare prodhojnë sasi të konsiderueshme mbetjesh, disa prej të cilave janë edhe të rrezikshme.
Për këtë arsye, mbetjet duhet të menaxhohen siç duhet, sepse ato kanë ndikim si në emetimet e karbonit ashtu edhe në qëndrueshmërinë në përgjithësi.

Menaxhimi i duhur i mbetjeve ka jo vetëm përfitime mjedisore, por edhe avantazhe në kosto.

Në fakt, kostot në përgjithësi rriten ndërsa mbetjet bëhen më komplekse: djegia, për shembull, është më e shtrenjtë se depozitimi i landfillit, i cili nga ana tjetër është më i shtrenjtë se riciklimi.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Sipas autorëve të artikullit, të botuar në British Dental Journal, ka disa mënyra për të përmirësuar menaxhimin e mbetjeve. Së pari, është e nevojshme të zvogëlohet gjenerimi i tyre.
Së dyti, duhet të sigurohet që mbetjet të klasifikohen dhe ndahen siç duhet. Së treti, duhet të sigurohet që praktika të vlerësohet duke kryer një auditim.

Por si mund t'i reduktojnë mbetjet zyrat dentare?

Para së gjithash, duke blerë më pak. Kjo duhet të përfshijë gjithashtu menaxhimin e duhur të inventarit për të parandaluar skadimin e konsumit. Rrotullimi i aksioneve është gjithashtu i rëndësishëm për të siguruar që artikujt më të afërt me "datën më të mirë para" të përdoren në vend të atyre më të fundit.

Ekzistojnë gjithashtu disa mënyra për të reduktuar prodhimin e mbeturinave.

Para së gjithash, do të varet nga prodhuesit e materialeve dentare që të përpiqen të prodhojnë sende sanitare miqësore me mjedisin.

Do të ishte gjithashtu jashtëzakonisht e rëndësishme të reduktohet përdorimi i letrës, i cili mund të ketë një ndikim të rëndësishëm në mbetjet, kostot financiare dhe madje edhe emetimet e dioksidit të karbonit. Prandaj, në vend të dosjeve klasike të letrës, preferohet përdorimi i metodave alternative të regjistrimit, siç janë dosjet në format elektronik.

Megjithatë, nëse përdorimi i letrës është absolutisht i nevojshëm në disa raste, mund të përdoren disa opsione për ta ruajtur atë, për shembull duke përdorur letër të ricikluar ose duke zvogëluar madhësinë e fontit të printimit.

Mbetjet gjithashtu mund të reduktohen duke përdorur materiale të ripërdorshme në vend të atyre të disponueshme.

Një rishikim i kohëve të fundit ka treguar vërtet se mjetet e ripërdorshme kanë një avantazh jo vetëm për sa i përket kostos, por edhe në fushën sociale/etike dhe mjedisore.

Përdorimi i oksidit të azotit është tashmë gjithnjë e më i përhapur, i cili përdoret në zyrat dentare për të kryer qetësimin e vetëdijshëm të disa pacientëve, duke shmangur kështu procedurat më invazive (si p.sh. anestezia e përgjithshme).

Megjithatë, ekipi dentar duhet të jetë i vetëdijshëm për ndikimin e tij të mundshëm në mjedis. Një mënyrë për të reduktuar nivelet e oksidit të azotit është kapja dhe neutralizimi i gazit gjatë përdorimit të tij. Kjo teknologji përdoret shpesh në spitale, por nuk përdoret zakonisht në stomatologji, ndoshta për shkak të mungesës së vetëdijes ose kostos së pajisjeve.

Përveç kësaj, zyrat dentare duhet të përpiqen të investojnë në pajisje që janë të qëndrueshme dhe të dizajnuara për të qëndruar.

Blerja e produkteve me një garanci më të gjatë dhe vlerësimet e duhura të produktit para blerjes mund të zvogëlojë kostot dhe të jetë më i qëndrueshëm për mjedisin. Pajisjet më pas duhet të kontrollohen rregullisht dhe të riparohen kur është e nevojshme, duke ndërhyrë sa më shpejt që të jetë e mundur.

Një aspekt tjetër që duhet marrë në konsideratë gjithnjë e më shumë është konsumi i ujit, një element që po bëhet gjithnjë e më i çmuar. Pra, zyrat dentare, sipas autorëve, mund të ndërmerrnin ndërhyrje të ngjashme me ato të familjeve për të ulur konsumin e ujit.

Këto ndërhyrje mund të përfshijnë instalimin e një matësi për të monitoruar përdorimin e ujit, fikjen e pajisjeve që përdorin ujin kur nuk janë në përdorim dhe kontrollin e rregullt për rrjedhje.

Duhet të merret parasysh edhe shpërdorimi i barnave. Problemi nuk ka të bëjë vetëm me rezistencën tashmë të njohur ndaj antibiotikëve, por ka të bëjë edhe me një problem mjedisor në rritje të mbetjeve farmaceutike që hyjnë në mjedis për shkak të asgjësimit jo të duhur. Mbetjet farmaceutike të tretura në ujërat e zeza në fakt mund të rihyjnë në zinxhirin ushqimor. Për këtë arsye, përshkruesi i barnave (edhe stomatologu) duhet t'i këshillojë pacientët për metodën e sigurt dhe korrekte të asgjësimit të produkteve dhe paketimit farmaceutik.

Por, si mund të riciklohen mbetjet në zyrat dentare?

Në këtë drejtim, kategorizimi i mbetjeve është absolutisht thelbësor: kontejnerët e përshtatshëm duhet të jenë të disponueshëm, jo vetëm në sallat e operacionit, por edhe në dhomat e pritjes dhe në dhomat e sterilizimit.

Përveç kësaj, kontejnerët e ndryshëm duhet të identifikohen në mënyrë të përshtatshme, duke lejuar kështu njohjen e tyre të lehtë për të siguruar depozitimin e duhur të mbetjeve.

Konkluzionet

Prandaj, riciklimi dhe ripërdorimi është i mundur edhe brenda zyrave dentare.

Është thelbësore që i gjithë stafi të trajnohet dhe udhëzohet siç duhet për të siguruar asgjësimin e duhur të mbetjeve. Shëndeti i mjedisit është në rrezik dhe, rrjedhimisht, edhe i të gjithëve ne.

Për më shumë informacion:

Duane B, Ramasubbu D, Harford S, Steinbach I, Swan J, Croasdale K, Stancliffe R. Environmental sustainability and waste within the dental practice. Br Dent J 2019;226(8):611-8.