Menaxhimi i dhimbjes në stomatologji. Nga analgjezikët/antiinflamatorët te opioidet

Dhimbja është një tipar i zakonshëm i shumë patologjive që mund të prekin zgavrën e gojës. Mjafton vetëm te përmendim kariesin, i cili nëse nuk trajtohet mund të çojë në dhimbje të forta.

Por kjo nuk është e gjitha, ndonjëherë, dhimbja mund të shkaktohet nga manovrat e vetë dentistit, siç mund të ndodhë në rastin e pozicionimit të implanteve apo ekstraktimeve komplekse.

Por, si duhet trajtuar një pacient që ankohet për dhimbje?

Në rast se dhimbja është me origjinë jatrogjene, këshillohet të niset një terapi analgjezike parandaluese, duke e këshilluar kështu pacientin që të marrë analgjezik para fillimit të dhimbjes.

Zgjedhja e parë, nëse pacienti nuk ka alergji ndaj përbërësit aktiv, shpesh bie te paracetamoli.

Doza maksimale për një të rritur është 3 g në ditë (maksimumi 1 g çdo 8 orë). Megjithatë, kjo dozë përgjysmohet për pacientët me sëmundje hepatike. Në fakt, paracetamoli paraqet një metabolizëm hepatik për asgjësimin e tij dhe, nëse merret në doza më të larta se ato të rekomanduara, mund të ketë edhe efekte anësore të rëndësishme në mëlçi.

Një nga avantazhet e paracetamolit është lidhja e tij e mundshme me të ashtuquajturat FANS (barna anti-inflamatore jo-steroide).

Mes kësaj klase barnash, disa prej të cilave mund të shiten edhe pa recetë (sidomos nëse janë në doza të reduktuara), më të njohurit dhe më të përdorurit janë sigurisht ibuprofeni, ketoprofeni dhe naprokseni.

Edhe në këtë rast, është e nevojshme të merren disa "masa paraprake": FANS-at, në fakt, duke vepruar mbi ciklooksigjenazat, mund të kenë efekte të dëmshme në mukozën e stomakut dhe për këtë arsye përdorimi i tyre duhet të kufizohet (nëse nuk përjashtohet plotësisht) te pacientët që vuajnë nga ulcera gastrike.

Përveç kësaj, duke qenë se metabolizmi i FANS-ve është kryesisht renal, do të ishte e këshillueshme që të shmangej administrimi i tyre te subjektet që vuajnë nga patologjitë që prekin veshkat.
Së fundi, nuk duhet neglizhuar aktiviteti antitrombocitar (ndonëse i kthyeshëm) që shkaktojnë FANS-at, duke qenë në gjendje të shkaktojnë shtim të gjakderdhjes veçanërisht në subjektet që kanë koagulopati.

Si mund të veprohet nëse dhimbja është shumë e fortë dhe e pamenaxhueshme me paracetamol dhe/ose FANS?

Nëse qasja e parë për trajtimin e dhimbjes nuk është efektive, është e mundur të nisë përdorimi i opioideve. Rruga e preferuar e marrjes së këtij lloji barnash është zakonisht ajo orale.

Sidoqoftë, administrimi transdermal ose nënlëkuror është gjithashtu i mundur. Megjithatë, rastet në të cilat terapia intravenoze është e nevojshme janë shumë të rralla.

Në çdo rast, këshillohet që të mos përshkruhet më shumë se sa duhet për kohëzgjatjen e pritshme të dhimbjes, zakonisht 3 ditë.