Më mirë sistemet dixhitale apo ato tradicionale për realizimin e një pajisje protetike?

Evoluimi drejt dixhitalit në stomatologji nga pikëpamja e teknikave dhe e teknologjive, vë mjekët dhe stomatologët përballë një vendimi, që para se të jetë ekonomik dhe strukturor është mendor. A është e volitshme që të investoj për të bërë nëpërmjet makinerisë apo një softueri atë që më parë e bëja në mënyrë komode me duar?

Me doktor Andrea Savi, profesionist në Brescia, ortak aktiv i AIOP, që prej vitesh i përdor dhe i mëson, kemi dashur të kuptojmë se cili është pozicioni i tij duke u nisur nga pyetja më klasike që lind mbi temën e sotme për ata që do të dëshironin të mbështeteshin te teknologjitë e reja: cilat janë avantazhet e sistemeve dixhitale në realizimin e një pajisje protetike krahasuar me ato tradicionale?

Sistemet dixhitale nuk janë një prezantim i kohëve të fundit në botën e stomatologjisë dhe në veçanti në sektorin odontoteknik. Megjithatë falë futjes së skanerit intraoral në aktivitetin e klinikës për marrjen e gjurmës nëpërmjet sistemeve dixhitale, ka pasur një rritje të madhe në përhapjen e këtyre teknologjive. Të parët që kanë përdorur këto sisteme kanë qenë laboratorët teknikë që kanë eksperimentuar sistemin dixhital shumë më parë se mjekët.
Avantazhi kryesor i teknologjisë dixhitale është i lidhur mbi të gjitha me mundësinë për të përdorur materialet që me teknologjitë tradicionale do të ishin të pamundura ose shumë të mundimshme për t'u realizuar, si zirkoni dhe titani. Zirkoni në veçanti ka pasur një përhapje të madhe për cilësitë e tij estetike që lidhen me karakteristikat e një rezistence të konsiderueshme, pra shumë më thjeshtë i përdorshëm në praktikën e përditshme klinike krahasuar me atë tradicionale metal-qeramikë. Rezistenca mekanike që lidhet me estetikën intrinseke ofruar nga ngjyra, ka përcaktuar suksesin e këtij materiali që mund të menaxhohet me lehtësi vetëm me teknologjinë dixhitale.
Titani që sheh si aplikim kryesor protezën me suport implantar, gjen te dixhitali një mbështetje të domosdoshme për menaxhimin e tij për sa i përket precizionit dhe besueshmërisë.
Skanimi intraoral ka si avantazh më të dukshëm për pacientin mundësinë për të mos përdorur materiale me gjurmë që mund të rezultojnë bezdisëse.
Një file dixhital lejon reduktimin në numër të modeleve fizike dhe punimin e tyre nëpërmjet softuerëve të dedikuar; megjithatë ka aplikime të shumta që thjeshtojnë punën e laboratorit dhe reduktojnë disa pasazhe protetike për mjekun.
Komunikimi me pacientin favorizohet nga skanimi dixhital që i lejon mjekut që të tregojë në mënyrë direkte dhe të menjëhershme planin e trajtimit duke rezultuar kështu në një element të dobishëm për marketingun në klinikë.

Po disavantazhet?

Disavantazhi kryesor është i përfaqësuar nga kosto fillestare, të cilës i duhet shtuar dhe ajo për azhornimin konstant teknologjik. Kësaj i shtohet dhe në mënyrë të pashmangshme kurba e të mësuarit për të arritur në zotërimin me efikasitet të sistematikës nëse kjo nuk përfaqëson një pengesë mbi të gjitha për mjekun. Duhet megjithatë të diferencojmë kushtet e ndryshme të mjekut krahasuar me atë të teknikut laborant. Për dentistin në fakt përdorimi i dixhitalit nuk është i domosdoshëm që ai të mund të përdorë materialet e sipërpërmendura ndërsa është për teknikun laborant që është i detyruar që të përballet kështu me angazhimin ekonomik që pason.

Një kolegut tuaj do t'i këshillonit të kombinonte teknikat tradicionale (gjurmën) me dixhitalin (protetikën) apo më mirë të përqafojë dixhitalin 360o?

Gjurma dixhitale nuk mund të zëvendësojë plotësisht për momentin gjurmën tradicionale por vetëm e ndihmon atë, pasi paraqet ndonjëherë kufizime të pakalueshme për sa i përket marrjes së mirëfilltë të gjurmës. Avantazhet pra duhet të vlerësohen për sa i përket efikasitetit, efektivitetit dhe kosto-përfitimit individual të raportuara në realitetin e veçantë të çdo profesionisti të vetëm.

Në një të ardhme të afërt stomatologu dixhital do të bëjë të padobishëm rolin e teknikut dentar. Protezat a do të realizohen drejtpërdrejt në klinikë nga stomatologu dhe nga makineria?

Nuk jam në gjendje të parashikoj të ardhmen por për momentin përdorimi në klinikë i protokollit chair-side, që i lejon dentistit të kompletojë në mënyrë automatike disa procedura protetike, përbën akoma disa kufizime. Tani për tani sistemi mund të përdorë vetëm disa materiale, megjithatë ka një aplikim shumë më të kufizuar në trajtimin e rasteve komplekse ose me kërkesa të larta estetike të pacientit: në të gjithë këto raste nuk mund të konkurrojë me rezultatet e përftueshme falë suportit të një tekniku laborant. Kapaciteti dhe profesionalizmi i një tekniku dentar të aftë mbetet në fakt thelbësor për një trajtim protetik që synon perfeksionin.