Problemet e punës së përsëritur në fizikun e dentistit. Këshillat për të parandaluar dhe reduktuar dhimbjet kur "rebelohet" trupi

Me shumë mundësi trupi njerëzor, "makina perfekte", nuk është studiuar aq sa duhet për të suportuar ngarkesën e lëvizjeve të përsëritura, të një stomatologu profesionist të cilat zgjasin për shumë vjet dhe kështu është shumë e lehtë që të krijohen problematika të natyrës osteo-artikulare, që me raste krijojnë edhe shumë paaftësi.

Ndonjëherë një dhimbje edhe më e fortë mund të jetë vërtetë e padurueshme aq sa të kufizon të punuarin dhe nëse zgjat për shumë kohë mund të ndikojë negativisht në sasinë e pacientëve të trajtuar dhe mundësisht edhe në cilësinë e punës finale.

Flasim sot për këto aspekte me David Di Segni, fizioterapist i Mdm Fizioterapia, që ka kryer një statistikë të vogël bashkë me kolegët e tjerë të kërkimit të patologjive shumë të zakonshme në profesionin mjekësor stomatologjik.

"Për të pasur një sofizëm pothuajse të vërtetë" - shpjegon Di Segni - "kemi bashkuar të dhënat e kolegëve duke i krahasuar me një studim të publikuar në Pubmed ku pikërisht deduktohen shumë pika të përbashkëta".

Studimin mund ta shikoni në këtë adresë.

"Qartazi" - vijon ai - "patologjitë e hasura nuk i prekin të gjithë dhe mund të gjejmë individë që arrijnë në fund të karrierës së tyre në formë të shkëlqyer, apo profesionistë që në fakt pësojnë dhe dy apo tre patologji njëkohësisht. Thelbësore në studimin tonë do të jetë që të identifikojmë me sy kritik mungesën e instrumenteve të studimit dhe të sjelljeve, për të aktualizuar më pas ato modifikime, në disa raste shumë të thjeshta, që mund të bëjnë ndryshim në periudhë afatshkurtër apo afatgjatë. Shpesh, shumë vendosin që të ndryshojnë disa aspekte të vetë punës kur tashmë patologjitë janë themeluar por është e qartë që parandalimi është në bazën e një prej kurave më efikase.

Por cilat janë pjesët më të prekura?

Kemi realizuar këtë imazh të qartë për të evidentuar zonat më shpesh kritike:

Qafa dhe shpatullat: pozicioni klasik në të cilin një dentist punon çon në pozicionimin e pjesës cervikale të shtyllës kurrizore përpara, duke bërë që të stresohen struktura artikolare cervikale dhe kështu fillojnë patologjitë si hernia dhe protruzionet diskale. Gjithashtu siç ndodh shpesh një pozicion i tillë nëse zgjat çon në një stres të muskujve të sektorit anterior me mbingarkesë të vazhduar funksionale, të shfaqur si pikë nxitëse (trigger point), mbi të gjitha me ngarkesë të muskulit sternocleidomastoideus që mund të përcaktojë dhimbjen e kokës, pikërisht atë Cervikogjenike, vërtetë shumë e shpeshtë dhe vërtetë paralizuese.

Këshillë praktike: Këshilla e parë praktike që ndjej se duhet të jap është ajo që të pajiseni me një kronometër dhe të vendosni intervale prej 30-45 minutash dhe të ndërprisni aktivitetin pas një kohe të tillë, për një minutë. Kjo ka dëshmuar se intervale më të gjata çojnë në mënyrë të pashmangshme në mbingarkesë në mënyrë të panevojshme. Nëse reflektojmë mirë, 1 minutë çdo gjysmë ore nuk ndikon as minimalisht në punën finale por mund të bëjë ndryshimin në fund të ditës. Në këtë minutë mund të na vijë në ndihmë që të bëjmë pak fare (tërheqje) stretching të muskujve anteriorë të qafës dhe të kryejmë lëvizje të thjeshta në të gjitha drejtimet për të lëvizur artikulacionet.

Dhimbje në shpatulla: Zona e dytë kritike është sigurisht ajo që lidhet me Cingulum Scapulo-humeral. Flasim për një zonë shumë komplekse dhe të lidhur ngushtë me problemin cervikal të përshkruar më lart. Në veçanti patologjitë më të shpeshta janë sigurisht ato të lidhura me tendinitis si ajo me ngarkesë të kokës së gjatë të bicepsit dhe ajo me ngarkesë të muskulit supraspinatus (mbi shpinor). Mosfunksionimet muskulore mund të provokojnë diskinezi të një apo të dyja shpatullave dhe të provokojnë një ngritje të humerusit që mund të prodhojë një problem të impingement midis humerusit dhe akromionit me pasojë dhimbjen e shpatullës.

Këshilla praktike: Sigurisht postura gjatë punës duhet të jetë e rehatshme por edhe ergonomike. Poltronat e vjetra me pak nyje dhe të larta, jo shumë precize, mund të çojnë në adaptimin e posturës së mjekut në lidhje me pacientin. Duhet të kujtojmë në fakt se kjo nuk duhet të ndodhë dhe për më tepër t'i kërkojmë ndoshta një kolegu një vlerësim nga jashtë nëse po ruhet një pozicion korrekt. Duhet të kujtojmë gjithmonë që të mos i çojmë shpatullat mbi 90 gradë dhe madje kur është e mundur, të shfrytëzohet mbështetja e bërrylit te pacienti apo në poltron, për të shkarkuar një pjesë të peshës së krahut. Mundësisht të ndiqesh për një vlerësim nga një fizioterapist ekspert që duke analizuar konformitetin dhe kushtet muskulore të skapulës dhe kokës humerale, mund të evidentojë çekuilibrat midis grupeve muskulore dhe kështu faktikisht të sugjerojë një punë individuale dhe të synuar të përforcimit të zonave të mangëta në kërkimin e një ekuilibri të duhur. Nëse do të bëhej parandalimi në këtë sens, mund të jetë shumë më e thjeshtë të parandalojmë problemet me shpatullën, që kujtojmë, mund të jenë edhe të rënda dhe të nevojshme për ndërhyrjet kirurgjikale që mundësisht mund të kufizojnë dhe reduktojnë aktivitetin e punës për periudha mesatarisht të gjata.

Problematikat me dorën: duart janë një instrument fantastik dhe janë thelbësore po aq sa edhe në punën e fizioterapistit. Shpesh vëmë re profesionistë me probleme të tunelit karpal apo përdorimit të tendinave apo artikulacioneve trapezium-metakarpale.

Këshillë praktike: Sigurisht sot në krahasim me të shkuarën janë në treg shumë zgjidhje teknologjike me instrumente që mund të bëjnë vërtetë diferencën. Të orientohesh drejt instrumenteve të lehta dhe ergonomike mund të jetë një zgjidhje por edhe për duart është e mundur që të bëjmë ushtrime të vogla strerching.

Probleme të kolonës lumbare: trakti lumbar ashtu si ai cervikal preket rëndë nga qëndrimi për një kohë të gjatë në këmbë apo në stol që çon në mënyrë të pashmangshme në pozicione pak ergonomike të sektorit lumbar. Patologjitë më të shpeshta janë dhimbjet e mesit (lumbalgjia) dhe lumbosciatica, me dëmtime të rënda në zemër dhe të disqeve intervertebrore. Shumë shpesh është prania e mbipeshës me dëmtime të rënda që lidhen me përdorimin e pedalit për frezat që duke u vënë në veprim të vazhdueshëm çojnë në sforcimin e muskulaturës së këmbës dhe në kontraktimin e muskujve të pulpës që shpesh kanë pasoja në shfaqjen e dhimbjeve lumbare.

Këshillë praktike: të pozicionosh gjithmonë pacientin në një pozicion të rehatshëm për mjekun dhe të përdorësh stolin kur është e mundur. Pasi është evidentuar një pozicion optimal mund të jetë e dobishme që mos ta humbisni atë dhe të evidentoni pikat referuese, pasi për ta rigjetur mund të jetë shumë e rëndësishme. Edhe shumë pak gradë mund të bëjnë ndryshimin nëse veprimi operator është zgjatur prej shumë kohësh. Kështu si dhe për zonën cervikale është sigurisht e dobishme që të bëjmë pauza të shpeshta dhe të bëjmë një stretching dhe të kolonës lumbare, duke qëndruar në këmbë mund të jetë zgjidhja e përkohshme por edhe një parandalim i mirë. Duhet të eliminoni stolat e vjetër dhe të merrni stola modern me mbështetëse, me ndenjëse ergonomike. Edhe pse mund të jetë e vështirë të zëvendësohen të gjithë, do të jetë një investim i mirë afatgjatë, do ta shikoni!!

Probleme me ngarkesë të Ijëve dhe Gjunjëve: Sigurisht këto dy artikulacione pësojnë peshën trupore dhe mund të pësojnë dëmtime nga gërryerje shumë të shpeshta si për shembull nga artroza apo problematikat kapsulo-ligamentoze, edhe të rënda. Artroza është një proces që mund të fillojë dhe rreth të 50-ave dhe të bëhet një problem rreth moshës 60-65 vjeç, ndërsa problemet me ligamentet ose menisqet mund të jenë pasoja të lëvizjeve të përsëritura të gabuara ose aktivitetit të papritur sportiv.

Këshilla praktike: Të përpiqesh që të mbash një siluetë jo shumë të rëndë dhe të përpiqesh që të fusësh në rutinën tënde aktivitet fizik për të mbajtur artikulacionet gjithmonë e më të lubrifikuara dhe muskujt të tonifikuar dhe funksionalë.

Një këshillë të fundit të përgjithshme?
Kjo listë e shkurtër e këshillave kërkon që të sensibilizojë koshiencën e profesionistëve, si atyre të rinj ashtu dhe atyre më të vjetër në profesion, për të luftuar dhe përmirësuar kushtet e tyre të punës. Të gjithëve, ndjej se duhet t'i këshilloj një vlerësim nga një fizioterapist ekspert për riedukimin e posturës dhe të kërkojnë një vlerësim të kushteve aktuale dhe mbase që të ndërmarrine dhe pse në mungesë të simptomave një rrjedhë në Riedukimin e posturës, që ka për qëllim riekuilibrimin e të gjithë tensioneve, me kusht që trupi njerëzor të punojë më së miri. Këshillë, gjithashtu, kur është e mundur që të rinovojmë pajisjet ndoshta duke shfrytëzuar financimet apo bonuset fiskale duke kujtuar se lekët e shpenzuara për cilësinë e jetës së profesionistit janë investime reale pasi: të mos punosh apo të punosh me dhimbje kushton vërtetë më shumë se të modernizosh apo ndërrosh disa aspekte të punës tënde.

Përktheu: Erjola Taga