Cila terapi është më efikase për trajtimin e fluorozës?

Nga Simona Chirico

Fluoroza është një gjendje kronike e shkaktuar nga gëlltitja e tepërt e fluorit. Kjo përcakton një formim të ndryshuar të smaltit, të karakterizuar nga hipomineralizimi, me njolla opake dhe vija të bardha, simetrike, të çngjyrosura dhe të përhapura.

Lezionet sipërfaqësore të smaltit, si poroziteti dhe zonat kafe, verifikohen shpesh në format më të rënda të fluorozës. Këto shenja klinike varen nga sasia e përthithur e fluorit, nga kohëzgjatja e ekspozimit ndaj fluorit dhe nga gjendja e amelogenesis.

Një gamë e gjerë ndërhyrjesh është propozuar për trajtimin e fluorozës si për shembull:
• mikroabrazioni, i bazuar në aplikimin e një xheli gërryes (kryesisht me HCl) i ndjekur nga përdorimi i një guri (të montuar në një dorezë me rrotullim të ngadaltë) për të ashpërsuar sipërfaqen;
• zbardhimi i jashtëm, i bazuar në aplikimin e acideve (kryesisht H2O2) që prodhojnë jone peroksidi për të penetruar në smalt dhe në tubulat dentinale;
• infiltrimi i smaltit me rezinë fotopolimerike me viskozitet të ulët, për të fshehur njollat e fluorit, sepse kompozitat kanë një indeks të përthyerjes të ngjashme me smaltin.

Por cila nga këto ndërhyrje është më e mira?
Një rishikim i publikuar në Journal of Esthetic and Restorative Dentistry në 2018 ka krahasuar të gjithë këto trajtime për të dhënë një përgjigje.

Materialet dhe metodat
Autorët kanë kryer kërkimin mbi nëntë databaza, duke seleksionuar studimet klinike të randomizuara duke filluar nga viti 2016. Janë përfshirë vetëm gjashtë studime, me një total prej 348 pacientësh (40% e gjinisë mashkullore dhe 60% e gjinisë femërore), me një moshë mesatare prej 17,7 vjeç.
Pacientët janë ndarë në tre grupe dhe janë trajtuar me zbardhim, mikroabrazion ose infiltrim të rezinës. Të gjithë grupet janë krahasuar duke llogaritur: diferencat mesatare (MD), risqet relative (RR) dhe intervalet korresponduese të besueshmërisë në 95% (IC).

Rezultate
Zbardhimi është përshtatur si ndërhyrje referimi, sepse ka kontribuuar me numrin më të madh të provave. Në krahasim me personat që nuk kanë marrë asnjë trajtim, zbardhimi ka përmirësuar të gjithë aspektet kolorimetrike, edhe pse një numër i vogël i zonave të fluorozës që janë zbardhur kishin prirje për të pasur diferenca kromatike të dallueshme nga smalti i shëndetshëm (RR = 0,68; IC 95% = 0,43 - 1,08).

Në krahasimin ndërmjet mikroabrazionit dhe zbardhimit, mikroabrazioni ka prodhuar një përmirësim estetik më të vogël në krahasim me zbardhimin (MD: -2,9; IC 95%: -3,4-2,5). Në krahasim me infiltrimet me kompozitat dhe zbardhimin, kompozitat kishin pasur një përmirësim estetik më të madh në krahasim me zbardhimin (MD: 3,6; IC95%: 2,7-4,6).

Konkluzione
Në bazë të evidencave aktuale, infiltrimet me kompozita duket se janë trajtimi më efikas për fluorozën e dhëmbëve, të ndjekura nga zbardhimi dhe mikroabrazioni.

Për më tepër:
Di Giovanni T, Eliades T, Papageorgiou SN. Interventions for dental fluorosis: A systematic review. Journal of Esthetic and Restorative Dentistry 2018;https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/jerd.12408

Përktheu: Valbona Spahia