Pacientët në moshë pediatrike me karies të thellë: cila teknikë e injektimit të anestetikut duhet zgjedhur

Nga Alessandra Abbà

Te pacientët pediatrikë me karies të thellë te dhëmbët permanentë anestezia e pleksusit nuk siguron gjithmonë anestezinë e pulpës dhe prandaj mund të çojë në një eksperiencë të dhimbshme apo edhe traumatike.

Në këto raste, teknika më e zakonshme e përdorur për anestezi te dhëmbët në harkadën e poshtme është blloku i nervit alveolar inferior (IANB).

Megjithatë, për momentin mungojnë provat e suksesit të kësaj praktike. Por cili do ishte trajtimi më i mirë?

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim kohorti të publikuar në Pediatric Dentistry në 2018 autorët kanë kërkuar të japin një zgjidhje. Qëllimi i studimit të tyre ishte vlerësimi i:
• anestezisë pulpare pre-operative duke ndjekur një bllok të nervit alveolar inferior (IANB);
• anestezisë pulpare pre-operative duke ndjekur një injektim intraligametoz suplementar (SII);
• anestezisë pulpare intra-operative.

Gjashtëdhjetë molarë të pacientëve me moshë nga 10,9± 2,9 vjeç janë përfshirë në studim. 49% e dhëmbëve paraqiste karies pa përfshirje pulpare, 28% me pulpit reversibël dhe 23% me pulpit irreversibël.

Ankthi i tyre ishte në një nivel të ulët. Molarët mandibularë permanentë vitalë me karies të thellë janë anestetizuar më parë me IANB.

Agjenti anestetik i përdorur në të gjitha fazat e këtij studimi ishte 4% artikainë me epinefrinë një në 100.000 (Septanest SP, Septodont, Saint-Maur-des-Fossés, Francë). Anestezia pulpare pre-operative është vlerësuar dhe suksesi është përkufizuar kur dhëmbi nuk i është përgjigjur testeve të ndjeshmërisë për dy herë.

Në rastet kur anestezia pulpare, pre-operative dështon, është administruar një SII dhe anestezia pulpare është rivlerësuar. Maksimumi 3 SII lejohen.

Gjatë trajtimit, suksesi i anestezisë pulpare është përcaktuar duke përdorur shkallën e vlerësimit të dhimbjes FACES nga Wong-Baker (WBFPS). Suksesi i anestezisë pulpare intra-operative ka qenë në vlerën katër ose më pak në shkallën e vlerësimit. Në rastet që kanë dështuar janë shtuar injeksione të tjera suplementare, si një injeksion intrapulpar. Megjithatë, soluzionet anestetike nuk duhet të kalonin dozën maksimale të llogaritur (7 mg/kg, por jo më shumë se 500 mg).

Rezultate
Suksesi i anestezisë pulpare pre-operative pas IANB ka qenë me 26,7%. Në rastin e IANB të dështuar, janë administruar SII. Norma kompleksive e suksesit kumulativ të anestezisë pulpare pre-operative ka qenë me 80%.
Në mënyrë intraoperative suksesi i anestezisë pulpare ka arritur 72,9%.

Konkluzione
Blloku i nervit alveolar inferior shpesh nuk sjell një anestezi totale të pulpës te individët në moshë të re me karies të thellë të molarëve permanentë.

Një injeksion intraligamentoz suplementar mund të përmirësojë në mënyrë të konsiderueshme anestezinë pulpare pre-operative. Përdorimi i një testi të ndjeshmërisë për të konfirmuar gjendjen e anestetikut pulpar të indit pulpar të inflamuar duket se është i pamjaftueshëm.

Për më tepër:
Papimon C-I, Thitida S, Areerat N, Patchanee C, Thanida S, Thanapat S. How effective are inferior alveolar nerve block and supplemental intraligamentary injections in pediatric patients with deep carious permanent mandibular molars? Pediatric Dentistry 2018;40 (7):437-42.

Përktheu: Valbona Spahia