Disa barna mund të shkaktojnë gingivit

Pacienti duhet të informojë stomatologun për terapitë që përdor

Disa barna me përdorim të zakonshëm mund të kenë si efekt të padëshiruar, një rritje të vëllimit dhe të gjakrrjedhjes gingivale dhe të çojnë në fillimin e gingivitit, prandaj duhet të informohen stomatologët mbi terapitë dhe në rast nevoje pacienti të drejtohet te një periodontolog për një vizitë kontrolli. Këtë ka afirmuar Mario Aimetti, president i Shoqërisë Italiane të Periodontologjisë dhe Implantologjisë (SIdP) dhe docent i Universitetit të Periodontologjisë në Torino, sipas asaj që është evidentuar në studimet e fundit dhe në klasifikimin e ri të sëmundjeve periodontale.

Në veçanti, ndërmjet tipologjive të barnave të përmendura janë: antikonvulsantët e përdorur për trajtimin e epilepsisë (si fenintoina dhe valproate natriumi), kalcium-antagonistët e përdorur si antihipertensivë (si nifedipina, verapamil, diltiazem, amlodipina, felodipina) por edhe imunorregullatorët si ciklosporinat, e përdorura tek individët që kanë kryer një transplant. Edhe kontraceptivët oralë nëse përdoren në doza të larta mund të kenë nevojë për mbikëqyrje.

Aimetti, saktëson se rritja e inflamacionit dhe e volumit gingival nuk paraqitet te të gjithë pacientët që përdorin këto barna: "Efektet mund të variojnë edhe tek i njëjti person sipas moshës ose nga ndryshimi i zakoneve, si rritja e konsumimit të duhanit ose ndërprerja e tij dhe një higjienë orale pak a shumë e kujdesshme." Dhe vijon më tej me shpjegimin që "rritja e volumit gingival e induktuar nga këto barna favorizon akumulimin e pllakës bakteriale në sipërfaqet e dhëmbëve pranë gingivës. Kjo më pas shkakton inflamacion. Pra nëse marrin këto barna, duhet të vihet në dijeni stomatologu dhe në rast nevoje të drejtohen për vizitë te një periodontolog."

Eksperti thekson se në pjesën më të madhe të rasteve mjafton një pastrim profesional i pllakës dhe tartarit të cilat lidhen me një korrigjim të manovrave të higjienës orale në shtëpi ndërkohë që në rastet më të rënda në marrëveshje me mjekun e familjes ose specialistin, mund të vlerësohet zëvendësimi i terapisë farmakologjike.

Përktheu: Valbona Spahia