Sedacioni në pedodonci: cili agjent duhet zgjedhur?

Nga Alessandra Abbà

Sedacioni koshient përdoret në pedodonci për të reduktuar ankthin te fëmijët dhe për të përmirësuar rezultatet e trajtimit. Qoftë protoksidi azot-oksigjen qoftë triclofos natriumi janë konsideruar agjentë sedativë efikasë.

Shumë procedura dentare mund të kryhen me anestezi lokale. Megjithatë, në situata klinike të caktuara dhe veçanërisht me pacientët pediatrikë, mund të jetë e dobishme që të shoqërohet anestezia lokale me administrimin e agjentëve sedativë me qëllim që të promovohen kushtet operative favorizuese.

Niveli i kërkuar i sedacionit duhet të vlerësohet individualisht për të arritur ekuilibrin e duhur ndërmjet nevojave të profesionistit dhe sigurisë së procedurës.

Sedacioni me inhalim oksidi azoti dhe oksigjeni është një metodë për sedacionin koshient. Kjo teknikë ka pothuajse të gjitha karakteristikat e një agjenti analgjezik ideal: administrimi i sigurt dhe jo invaziv, mungesa e efekteve të rënda anësore, thjeshtësia e përdorimit, një fillim dhe mbarim i shpejtë i veprimit.

Triclofos natriumi është një bar sedativ i përdorur zakonisht për sedacionin oral, por janë shumë të pakta materialet në literaturë që tregojnë efikasitetin në sedacionin oral pediatrik,

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim, të publikuar në Journal of Indian Society of Pedodontics and Preventive Dentistry në 2017, autorët kanë dashur të vlerësojnë efikasitetin e oksidit azot-oksigjen dhe të triclofos natriumi si agjentë sedativë koshientë te fëmijët 5-10 vjeç.

Janë seleksionuar për studimin 93 fëmijë me moshë nga 5 deri në 10 vjeç që kishin sjellje anksioze dhe nuk ishin bashkëpunues. Ndërmjet pacientëve që i janë nënshtruar skrinimit janë seleksionuar për studimin rreth 60 individë që kishin nevojë për ekstraktim dhëmbi, restaurime dhe trajtime endodontike.

Vlerësimi fizik dhe ai pre-anestetik janë kryer respektivisht, nga një pediatër dhe një anestetist. Agjentët sedativë janë administruar nga anestetisti.

Pacientët janë ndarë rastësisht në dy grupe. Grupi A ka marrë 40% protoksid azoti dhe 60% oksigjen. Niveli i protoksidit të azotit në 40% është mbajtur për të gjithë procedurën dentare dhe në fund të trajtimit është administruar oksigjen 100% për të paktën 3-5 minuta përpara se të hiqet maska nazale. Grupi B ka marrë triclofos natriumi në dozën 70 mg/kg të peshës trupore, të administruar 30 minuta përpara procedurës së trajtimit.

Për të dy grupet shpeshtësia e ventilimit, pulsimi dhe saturimi i oksigjenit janë regjistruar në fillim dhe gjatë të gjithë procedurës me intervale 5 minutëshe për 30-45 minuta. Gjatë të gjithë procedurës së trajtimit, përgjigja e fëmijës është regjistruar duke përdorur tre kategoritë e para të shkallës së Houpt për vlerësimin e sjelljes për gjumin, lëvizjen e trupit dhe të qarën.

Është vlerësuar edhe pranimi i rrugës së administrimit të barit nga ana e pacientit dhe e prindërve. Të dhënat e marra janë vlerësuar statistikisht duke përdorur testin U të Mann-Whitney dhe testin Chi square.

Rezultate
Fëmijët ku është përdorur sedacioni me triclofos natriumi ishin në mënyrë të konsiderueshme më të përgjumur dhe të çorientuar në krahasim me ata ku është përdorur sedacioni me protoksid azoti, me vlera mesatare respektivisht 3,73±0,52 dhe 4,00±0,00, që ishin shumë të ndryshëm (P = 0,005). Sjellja e përgjithshme e fëmijëve në të dy grupet ishte e ngjashme. Të dyja rrugët e administrimit janë pritur shumë mirë edhe nga prindërit. Në grupin A vetëm prindi i njërit nga fëmijët nuk ishte dakord, ndërsa prindërit e grupit tjetër kanë qenë të gjithë dakord. Pacientët kanë pranuar më shumë rrugën orale sesa atë të inhalimit (73.33% panueshmëri për grupin A dhe 100% për grupin B) me një diferencë statistikore ndërmjet grupeve P=0.002. (Tabela 1)

Rezultatet e arritura (mesatarja±SD)

Konkluzione
Qoftë protoksidi i azotit qoftë triclofos natriumi janë konsideruar agjentë sedativë efikasë, për një përdorim të sigurt dhe me sukses te pacientët stomatologjikë 5 - 10 vjeç.

Megjithatë, për sedacionin fëmijët preferonin rrugën orale në krahasim me rrugën e inhalimit, ndërkohë që pranimi nga ana e prindërve për të dyja rrugët ka qenë i mirë.

Për më shumë informacione:
Subramaniam P, Girish Babu KL, Lakhotia D. Evaluation of nitrous oxide-oxygen and triclofos sodium as conscious sedative agents. J Ind Soc Pedod Prevent Dent 2017;35(2):156-61.

Përktheu: Valbona Spahia

Për të votuar duhet të vendosni kredencialet tuaja në Medikey

Pak interesant ( 95 votim / mesatar 2 )