Efektiviteti i terapisë rindërtuese në menaxhimin e perimplantitit

Perimplantiti është një gjendje inflamatore serioze që shkakton humbje kockore perimplantare dhe jo gjithmonë mund të trajtohet në mënyrë jokirurgjikale, nisur nga kjo janë propozuar procedura kirurgjikale resektive dhe rindërtuese për trajtimin e kësaj gjendje. Një qasje kirurgjikale rindërtuese synon të rindërtojë mbështetjen e humbur të kockave në nivelin e implantit, ndërsa materialet e graftit përdoren me qëllim rindërtimin e defektit perimplantar. Pavarësisht kësaj në literaturë të dhënat për rezultatet e trajtimit afatgjatë të kirurgjisë rindërtuese vazhdojnë të jenë të kufizuara. Për këtë arsye nevojiten prova klinike me përzgjedhje rastësore me periudha vëzhgimi më të gjata se 1 vit për të vlerësuar efektet afatgjata të trajtimit rindërtues të defekteve kockore perimplantare.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një provë klinike me përzgjedhje rastësore të botuar në Journal of Clinical Periodontology, autorët kanë vlerësuar nëse trajtimi i rigjenerimit të udhëzuar të kockave (GBR) i defekteve të kockave që lidhen me perimplantitin mund të përmirësojë shërimin në krahasim me trajtimin klasik të debridimit me flap të hapur (OFD) pas 36 muajsh. 32 individë morën trajtim OFD (grupi i kontrollit [CG]) dhe 34 pacientë morën trajtime GBR (grupi eksperimental [TG]). Mbushja e defektit radiografik (RDF), thellësia e xhepit të provës (PPD), suppurimi (SUP), gjakderdhja gjatë hetimit (BOP), recesioni i mukozës (MREC) dhe rezultatet e raportuara nga pacienti (PRO) u vlerësuan pas 36 muajsh.

Rezultatet

50 individë morën pjesë në një program terapie mbështetëse perimplantare dhe përfunduan 36 muaj ndjekje. Trajtimi GBR rezultoi në një RDF prej 2,13 ± 1,26 mm krahasuar me 1,64 ± 1,54 mm pas OFD (p = 0,18). Nuk kishte asnjë ndryshim në PPD, BOP, SUP, REC ose PRO midis dy grupeve. Trajtimi i suksesshëm (pa humbje kockore shtesë, PPD ≤ 5 mm, pa BOP dhe pa SUP) u arrit në 46.2% në TG dhe 20% në CG (p = 0.053). Rezultatet e trajtimit të marra në 12 muaj u mbajtën përgjithësisht deri në 36 muaj. Nuk u vunë re ndryshime të rëndësishme midis 12 dhe 36 muajsh.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se, në rast të peri-implantitit të rëndësishëm, rigjenerimi i drejtuar kockor përcakton një mbushje më të madhe të defektit kockor peri-implant, të dukshëm radiografikisht dhe shkallë më e lartë e suksesit të përgjithshëm në krahasim me trajtimin klasik të debridimit me flap të hapur.

Implikimet klinike

Pas 36 muajsh, rezultatet e trajtimit të marra në 1 vit mbahen si pas GBR dhe OFD në pacientët që i nënshtrohen terapisë mbështetëse perimplantuese dhe në rastet e perimplantitit me humbje të konsiderueshme kockore, këshillohet të kryhet një trajtim i drejtuar për rigjenerimin e kockave për të arritur rezultate më të mira shëruese.

Për më shumë informacion:

The efficacy of reconstructive therapy in the surgical management of peri-implantitis: A 3-year follow-up of randomized clinical trial. Stefan Renvert, Jean-Louis Giovannoli, Sven Rinke