Single Flat Approach në kombinim me teknologji të ndryshme rindërtuese, në trajtimin e një defekti infrakockor të lidhur me hapjen e plagës vestibulare

Prania e një defekti periodontal infrakockor ndikon negativisht prognozën e elementit dentar që është prekur. Në mënyrë të veçantë, rritja e thellësisë së defektit redukton probabilitetin e mbajtjes së elementit dentar nëse defekti nuk trajtohet.

Alessandro Rizzi, Roberto Farina, Anna Simonelli, Gian Pietro Schincaglia, Leonardo Trombelli (në foto)

Prania e një defekti periodontal infrakockor ndikon negativisht prognozën e elementit dentar që është prekur. Në mënyrë të veçantë, rritja e thellësisë së defektit redukton probabilitetin e mbajtjes së elementit dentar nëse defekti nuk trajtohet. Objektivi kryesor i trajtimit të defekteve infrakockore përbëhet nga reduktimi i përbërësit infrakockor të defektit dhe në radhë të dytë, nga korrigjimi i ndryshimeve anatomike të indeve të buta (si për shembull xhepat parodontal) që lidhen me ato. Sot, përqasja terapeutike tradicionale për trajtimin e defekteve periodontal infrakockor paraqitet nga luga kirurgjikale me pjesën e sipërme të hapur (Open Flap Dberidement, OFD), që konsiston në hyrjen kirurgjikale tek defekti për të lejuar fshirjen e indit të thërrmijëzuar dhe instrumentimin e sipërfaqes së rrënjës. (artikulli vazhdon pas galerisë së fotove)

Përdorimi i teknologjive si biomateriale, membrana dhe agjentët biologjik të shtuar tek trajtimi me OFD lejon të zbatohen rezultatet klinike të procedurës rindërtuese dhe të mbahet një rigjenerim, të paktën i pjesshëm, i indeve parodontal.
Strategjia kirurgjike e quajtur Single Flap Approach (SFA), bazohet tek minimizimi i traumës kirurgjike nëpërmjet autopsisë së një përplasjeje të vetme (vetëm vestibulare ose vetëm e gjuhës/ e qiellzës), duke mbajtur të paprekur pjesë tjetër. Në vitet e fundit, SFA - ja është përdorur si procedurë rindërtuese në vetvete (domethënë pa përdorimin e ndonjë pajisjeje rindërtuese shtesë) dhe lidhet me suksesin e disa teknologjive rindërtuese, duke përfshirë biomaterialet zëvendësuese të kockës në lidhje apo jo me membranën.
Rasti klinik në vijim ilustron trajtimin e një defekti infrakockor të lidhur me hapjen e plagës vestibulare me një strategji kirurgjike të bazuar tek një qasje kirurgjikale të kryer në përputhje me parimet e SFA -së dhe një shoqërim i beta fosfat-trikalcium (beta - TCP), PDGF-BB njerëzore e rikombinuar (rhPDGF-BB) dhe një matricë tredimensionale me kolagjen.

Përshkrimi i rastit

Pacienti (47vjeç, gjinia mashkullore, pa patologji kronike, jo duhanpirës) të formimit të një lunge të përsëritur tek kanini (dhëmbi i qenit) në nofullën e sipërme djathtas (fig. 1,2).
Vlerësimi i parametrave biometrike me përkatësi periodantale dhe radiografike kanë lejuar diagnostikimin e një periodontiti kronik me gjendje të lehtë të përgjithësuar, i moderuar, i lokalizuar. Sipas metodës UniFe për vlerësimin e rrezikut periodontal i është dhënë pacientit një rrezik i mesëm - i lartë i progresionit të periodontitit.
Elementi 1.3 paraqet zhvillimin e ulçerës tek anët e gingivave dhe gjakderdhje spontane, që lidhen me praninë e pllakave mbi gingiva. Anët vestibulare dhe skajore të të njëjtit element dentar tregojnë një thellim të shpimit me 6 mm dhe janë pozitive tek acarimi dhe gjakosja njëkohësisht me shpimin.

Trajtimi

Procedura para kirurgjikale
Si pjesë e fazës shkakore të terapisë periodontale, faqet e 1.3 i nënshtrohen një instrumentimi jo kirurgjik me aparate ultrasonike (Piezo Smart; Mectron s.p.a., Carasco, GE) dhe manuale (curette mini-five; Hu-Friedy Chicago, IL, USA).
Pas katër javësh nga seanca e fundit e instrumentimit, rivlerësimi periodontal ka zbuluar vazhdimin e thellësisë së shpimit me 6 mm që korrespondojnë me faqet vestibulare dhe skajore të elementit 1.3, të dy pozitiv ndaj gjakosjes dhe acarimit (qelbëzimit) (fig. 3). Shpimi trascrevicular i kryer nën efektin e anestezisë lokale, ka treguar praninë e një defekti periodontal infrakockor tek anët skajore dhe skajoro-vestibulare të 1.3 dhe praninë hapjes së një plage kockore në anën vestibulare.
Për të maksimizuar kontrollin e infeksionit gjatë fazës jo kirurgjike dhe për të mbajtur tonin e përshtatshëm të indeve në manipulimin e radhës kirurgjik në zonën 1.3 u krye një seancë e fundit me instrumentim utrasonik nën gingiva për elementin 1.3 duke kombinuar administrimin sistematik duke filluar nga dita e seancës, në një bashkim amoksiciline me acid clavulanic (Augmentin, GlaxoSmithKline S.p.a., Verona; 1g çdo 12 orë për 6 ditë).
Procedura kirurgjike
Ditë e tretë të administrimit të terapisë antibiotike u krye një ndërhyrje kirurgjike periodantale rindërtuese për elementin 1.3. Në përputhje me parimet Single Flap Approach, u krye një prerje kryesisht në anën vestibulare, duke ruajtur integritetin e një pjese të vogël të dalë tek pjesa e qiellzës dhe tek indi ndërmjet dhëmbëve (fig.4). Prerja ka qenë e llojit intrasulculare në korrispondencë me anën gingivale vestibulare të secilit element të përfshirë tek anët, ndërsa ka qënë e tipit butt joint (p.sh me tehun r kthyer 90° në lidhje me sipërfaqen e gingivave) në korrespondencë me dalje të vogla ndërmjet dhëmbëve. Zgjerimi i prerjes skajore - e mesit është kufizuar nda elementët dentar ngjitur me 1.3 dhe në korrespondencë me fundin skajor u krye një prerje me lëshim përtej kryqëzimit muko - gingival. Një anë vestibulare me trashësi të plotë u ngrit duke ruajtur të paprekur indin e qiellzës dhe atë ndërmjet dhëmbëve (fig. 5)pra janë kryer humbje e thërrmijave sekretuese në mënyrë të kujdesshme të defektit kockor dhe instrumentimi i sipërfaqes së rrënjës nëpërmjet përdorimit të kombinuar të aparateve ultrasonike (Piezo Smart; Mectron s.p.a., Carasco, GE) dhe manuale (curette mini-five; Hu-Friedy Chicago, IL, USA). Pasi është bërë spastrimi i defektit është e mundur të bëhet vlerësimi i thellësisë së përbërësit infrakockor në anën skajore (rreth 5mm) dhe morfologjia e tij e kombinuar me 1 - 2 faqe, konfirmojnë zgjerimin eskluzivisht mbizotërues në anën vestibulare si dhe të vëzhgojë praninë e një hapjeje të plagës kockore në anën vestibulare. Tek sipërfaqja e rrënjës, në korrespondencë me anën kockore u gjet një çrregullim i çementos me rreth 2 mm (fig. 6) që u hoq me nëpërmjet instrumentimit me një frezë me një kokë të hollë (Perio Set Intensiv; Pearson; Sylmar, Los Angeles, CA, USA) e montuar në një mikromotor (fig. 7). Me përfundimin e instrumentimit ndër operator të defektit të sipërfaqeve të rrënjëve, një përbërje me bazë beta TCP dhe rhPDGF-BB (Gem 21s®; Osteohealth, Shirley, NY, USA), i pregatitur në përputhje me instruksionet e Ndërmarrjes prodhuese u pozicionua për të mbushur përbërësin infrakockor të defektit dhe për të mbuluar sipërfaqen e rrënjës nga ana vestibulare deri tek arritja e amelocementizia (fig. 8 ). Një matricë e riabsorbueshme kolagjeni (Mucograft®; Geistlich, Wolhusen, CH) u formua duke u përshtatur me pamjen vestibulare të 1.3 dhe duke u zgjeruar tek zonat ndërmjet dhëmbëve dhe në fund e fiksuar tek indi ndërmjet dhëmbëve me qepje të ndërprera në Vycril® 6/0 (Johnson & Johnson, New Brunswick, NJ, USA.) (fig. 9).
Në përputhje me teknikën origjinale të qepjes të përshkruar pë SFA pjesa anësore u rivendos nëpërmjet qepjeve të ndërprera me Vycril® 6/0. Në korrespondencë me pjesën e dalë në mes dhe në skaj ndërmjet dhëmbëve tek 1.3, mbyllja si qëllim parësor pati marrjen nëpërmjet dy qepjeve të brendshme mishtore vertikale, tek të cilat e para ishte në bazë të pjesës së dalë dhe e dyta në nivelin "tip" të pjesës së dalë. Pjesa e dalë skajore, më e gjerë dhe që paraqet mesataren, u qep me një qepje të thjeshtë shtesë. Preprja e lëshimit skajor, në fund, u qep me pika të thjeshta. (fig. 10,11).
Pasi u mbyll faza e qepjes u krye një radiografi periapikale (fig. 12).

Procedura post kirurgjikale

Me përfundim të ndërhyrjes, pacientit ju dhanë udhëzimet për të ndjekur manovrat e higjienës në shtëpi për 2 javë dhe ju vu një regjim kontrolli kimik të pllakës të bazuar tek përdorimi shtëpiak i një gargare me bazë kloriksidine (Curasept® 0.12%; Curaden Healthcare SpA, Saronno, VA; 3 shpëlarje/ditë për 3 javë) u përshkrua një terapi kundra dhembjes me bazë Ibobrufeni (Brufen 600®; Abbott Park, IL, USA; 600 mg 2 herë/ditë për 3 ditë).
Cikli i terapisë antibiotike, filloi 3 ditë para ndërhyrjes dhe u ndoq pë 3 ditë të tjera duke mbajtur të njëjtën pozologji të administrimit. Qepjet u pastruan 2 javë pas ndërhyrjes.
Pacienti u thirr çdp muaj për pastrimin profesional të pllakave mbi gingiva në korrespondencë me faqet e trajtuara, nëpërmjet aparaturave ultrasonike.
Të gjitha procedurat klinike të sjella janë kryer në përputhje me Deklaratën e Helsinkit (Edinburgo 2002) dhe me normat për një praktikë klinike të mirë (GCPs).

Konsiderime klinike

Në kompleks trajtimi periodontal jo kirurgjik solli një zgjidhje të gjendjes inflamatore të indeve periodontale të pacientit me një reduktim komplesiv të thellësisë së shpimit nën 4 mm dhe një tregues për gjakderdhjen nën 20%. Në përputhje me metodën UniFe për vlerësimin e rrezikut periodontal në përfundim të terapisë shkakore pacienti tregonte një rrezik të ulët - të mesëmtë progresionit të periodontitit.
Në periudhën pas kirurgjisë nuk janë verifikuar ngjarje të padëshirueshme apo lunga të përsëritura tek elementi 1.3. 8 muaj pas kirurgjisë u pa një përmisim i konsiderueshëm në aspektet e indeve të buta në zonën e 1.3, me rivendosjen e morfologjisë normale dhe cilësinë e gingivës në mungesë të edemës, ulçerën dhe gjakderdhjen spontane. Lartësia e grupit të indeve të keratinizuara u ruajt tërësisht, duke mbajtur një mbulim të rrënjëve 100% (fig. 13). Trashësia e gojës dhe gjuhësore e indeve të buta tek ana vestibulare u mbajt, duke ruajtur konformimin e draftit të kaninit (fig. 14).
Zbulimi i parametrave biometrik periodontal në zonën 1.3 prej 8 muajsh nga kirurgjia ka treguar një fitim ndaj sulmit klinik me 5 mm tek faqet vestibulare dhe skajore. Për 8 muaj u vëzhguan vlerat e thellësisë së shpimit prej 1 mm në aspektin vestibular (fig. 13) dhe 2 mm për aspektin skajor. Të dy faqet janë rezultate negative pë gjakosjen dhe qelbëzimin e shpimit.
Radiografia periapikale e kryer 8 muaj pas kirurgjisë ka treguar integritetin e e fletës së fortë peri - rrënjësore dhe kreshtore, duke treguar një stabilitet të mirë të indeve të forta (fig. 15).

Përktheu: Valbona Spahia