Parametrat që ndikojnë në frakturën e një implanti

Të dhëna nga një studim in vitro

Nga Figini Lara

Implantologjia ofron tashmë rezultate me cilësi të lartë falë zhvillimeve teknologjike të kohëve të fundit. Prognoza e rezistencës mekanike të një implanti është fortësisht e influencuar nga:

• kushtet e ngarkesës gjatë përtypjes
• disa mekanizma fiziologjik si osteointegrimi dhe ripërthithja kockore;
• disa patologji dhe zakone të pacientit

Koha e përtypjes gjatë çdo vakti është vlerësuar mesatarisht midis 8 dhe 16 minuta, me një total prej 500.000/1 milion cikle në vit.

Forcat e përtypjes ndryshojnë në bazë të moshës, seksit dhe pozicionit të dhëmbit. Forcat e aplikuara te molarët, për shembull, janë përfshirë midis 390 dhe 800 N, te premolarët dhe kaninët midis 208 dhe 288 N dhe tek incizivët midis 155 dhe 200 N.

Por cilat janë performancat mekanike të një implanti? Si mund të shmangim apo vonojmë frakturën?

Tipologjia e kërkimit dhe mënyra e analizimit
Në një studim in vitro të publikuar në The Journal of Prosthetic Dentistry, Prill 2018, nëpërmjet analizës së elementeve të përfunduara (FEA) vlerësohet influenca e parametrave të projektimit mbi perfromancat mekanike të një implanti në lidhje me kushtet e provës të normës ISO 14801.

Një implant dentar endokockor është karikuar në kushte të testit ISO 14801 nëpërmjet simulimit numerik, duke vlerësuar parametrat:

• zona e kontaktit midis implantit dhe instrumentit të ngarkesës
• gjatësia e implantit
• thellësia e futjes së implantit në kockë
• ngurtësia e materialit të përdorur për implantin

Analiza e elementeve të përfunduar (FEA) është përdorur për të vlerësuar forcën e nevojshme për të arritur dështimin e implantit dhe rezistencën e tij ndaj frakturës.

Rezultate
Nga studimi është zbuluar se pika e frakturës së një implanti dentar mund të rritet me 41% duke përmirësuar sipërfaqen e kontaktit përtypës me 20% në bazë të llojit të materialit, me 4% në bazë të gjatësisë së vidës dhe me 1,4% duke rritur thellësinë e futjes së implantit në kockë.

Konkluzione
Në bazë të provave të lodhjes në kushtet ISO 14801 mund të dalim në përfundimin se sipërfaqja e kontaktit ka rezultuar të jetë parametri kryesor që ndikon performancën mekanike të një implanti.

Implikimet klinike
Disa parametra, si sipërfaqja e kontaktit mastikator, ndikojnë në mënyrë të rëndësishme në rezistencën e implantit ndaj frakturës. Analiza e elementeve të përfunduara duhet të konsiderohet në procesin e projektimit të implanteve një instrument i çmuar për të përmirësuar performancat e tyre mekanike kompleksive.

Për më tepër:
de la Rosa Castolo G, Guevara Perez SV, ArnouxP-J, Badih L, Bonnet F, Behr M. Mechanical strength and fracture point of a dental implant under certification conditions: a numerical approach by finite element analysis. The Journal of Prosthetic Dentistry 2018;119(4):611-9.

Përktheu: Erjola Taga