Autotransplantimi i molarit të tretë dhe faktorët prognostikë

Autotransplantimi i dhëmbëve (ATT) është një metodë e zëvendësimit të dhëmbëve të humbur me dhëmbë jofunksionalë nga i njëjti pacient. Krahasuar me implantet, ATT-ja ofron disa avantazhe, ndër të cilët: ruajtja e funksioneve natyrore të dhëmbëve si perceptimi ndijor, ruajtja e volumit të kockave alveolare, lejimi i lëvizjes ortodontike, stimulimi i rritjes së kockave dhe përmirësimi i kontureve gengivale.

Ankiloza, resorbimi dhe humbja e lidhjes periodontale mund të çojnë në dështim, duke theksuar nevojën për planifikim të plotë. Për të minimizuar shfaqjen e komplikimeve të tilla, duhet të merren parasysh disa faktorë që lidhen me pacientin, operatorin dhe dhëmbin. Disa studime të literaturës kanë sugjeruar se morfologjia e rrënjëve, metoda e fiksimit dhe përdorimi i antibiotikëve mund të ndikojnë në rezultatet afatgjata të ATT-së me rrënjë të formuara plotësisht.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim të publikuar në JADA, autorët kanë analizuar faktorët që ndikojnë në suksesin, mbijetesën dhe resorbimin e rrënjëve inflamatore (IRR) të molarëve të tretë të transplantuar me rrënjë plotësisht të formuara. Ata vlerësuan gjithsej 160 pacientë që i janë nënshtruar autotransplantimit të molarëve të tretë me rrënjë plotësisht të formuara, me 168 dhëmbë gjithsej. Për të identifikuar faktorët prognostikë për suksesin, mbijetesën dhe IRR-në, autorët vlerësuan variablat preoperativë, intraoperativë dhe postoperatorë.

Rezultatet

Mesatarja e ndjekjes ishte 5.21 (1.99) vjet. Normat e suksesit, mbijetesës dhe IRR-ja ishin përkatësisht 75.0%, 91.1% dhe 17.3%. Analiza e regresionit të rreziqeve proporcionale Cox zbuloi se si rezeksioni apikal ashtu edhe mbushja retrograde (ARR), (P <0.001) dhe përsëritjet e dhëmbëve të dhuruesit (P <0.001 për sukses dhe IRR; P ¼ 0.013 për mbijetesën) lidheshin në mënyrë direkte me suksesin, mbijetesën, dhe IRR-në.

Për më tepër, koha e trajtimit të kanalit të rrënjës dhe mosha e pacientit ndikuan ndjeshëm në suksesin dhe mbijetesën, respektivisht (P ¼ 0,006 dhe P ¼ 0,036). Përdorimi i kopjeve të dhëmbëve të donatorëve reduktoi ndjeshëm kohën e operacionit (P <0,001) dhe kohën e dhëmbit ekstraoral të dhuruesit (P <0,001), ndërsa ARR-ja rriti kohën ekstraorale të dhëmbit të dhuruesit (P ¼ 0,002). Përdorimi i një dhëmbi dhurues me rrënjë të vetme u shoqërua me reduktimin e kohës së operacionit (P ¼ 0,003).

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të vërtetohen edhe në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se përdorimi i dhëmbëve dhurues, duke shmangur rezeksionin apikal të tyre dhe si pasojë mbushjen apikale, kontribuon në rritjen e suksesit dhe shkallës së mbijetesës dhe parandalon resorbimin inflamator të rrënjëve.

Implikimet klinike

Molarët e tretë me rrënjë plotësisht të formuara janë dhurues të përshtatshëm për zëvendësimin e dhëmbëve që mungojnë, me kusht që të merren parasysh indikacionet e duhura para operacionit, intraoperativ dhe postoperativ.

Për më shumë informacion:

Prognostic factors for autotransplanted third molars with completely formed roots A retrospective cohort study. Jiajia Xia, MDS; Ziyu Ge; Yanzhen Zhang; Jue Shi; Zhijian Xie