Restaurime parciale ose totale? Normat e mbijetesës te restaurimet e drejtpërdrejta

Nga Lorenzo Breschi

Vendimi për të kryer një restaurim total ose parcial ka qenë gjithmonë një pyetje hamletiane në praktikën e përditshme klinike.

A është gjithmonë mirë që të përshtatet një veprim më konservativ apo mund të rekomandohet sakrifikimi i strukturës së dhëmbit duke synuar një restaurim më të besueshëm?

Një revizion sistematik i publikuar në Journal of Oral Rehabilitation, me qëllim që të shpërbëhet shqetësimi gjerësisht i diskutueshëm dhe polemik rreth restaurimit jo të drejtpërdrejtë të një dhëmbi të vetëm, ka analizuar normat e mbijetesës, si edhe komplikacionet e ndryshme biologjike dhe teknike të llojeve të ndryshme të restaurimeve jo të drejtpërdrejta.

Materiale dhe metoda
Autorët kanë ekzaminuar, pas një kërkimi elektronik në databaza të ndryshme artikujt e publikuar ndërmjet viteve 1980 dhe 2017 (2849 artikuj në total). Pas një vlerësimi të detajuar për pranueshmërinë janë seleksionuar 9 studime për t'u përfshirë.

Rezultate
Duke vlerësuar një mesatare të përqindjes së ndryshme të mbijetesës të bazuar në 9 studime, inlay kishin një normë mbijetese 5,88% ndërsa onlay dhe kurorat respektivisht 93,50% dhe 95,38%.

Fatkeqësisht heterogjeniteti i studimeve nuk lejon as një meta-analizë as ndonjë krahasim të konsiderueshëm ndërmjet llojeve të restaurimeve ose materialeve. Përveç të tjerash, aspekti i rëndësishëm i pacientëve në lidhje me zakonet para-funksionale ose karakteristikat e ndryshme të restaurimeve - për shembull qeramika ose agjenti i fiksimit të përdorur - nuk janë marrë në konsideratë në 9 studime.

Në revizionin sistematik dështimet ishin grupuar si biologjikë ose teknikë. Analiza statistikore ka treguar se kariesi është komplikacioni biologjik kryesor për të gjitha llojet e restaurimeve, i ndjekur nga një incidencë e frakturës së rrënjës dhe/ose e dhëmbit dhe incidencës endodontike.

Frakturat e qeramikës paraqisnin komplikacionin teknik më të zakonshëm, të ndjekur nga humbja e ritencionit dhe krisjeve të porcelanit.

Konkluzione
Autorët përfundojnë se norma e mbijetesës për 5 vjet për kurorat dhe inlay/onlay është shumë e lartë, mbi 90%. Shkatërrimi i përsëritur, arsyet endodontike dhe frakturat e dhëmbit janë komplikacionet biologjike më të shpeshta dhe frakturat e dështimet e bërthamës së komplikacioneve protetike më të shpeshta.

Për më tepër:
Vagropoulou GI, Klifopoulou GL, Vlahou SG, Hirayama H, Michalakis K. Complications and survival rates of inlays and onlays vs complete coverage restorations: a systematic review and analysis of studies. J Oral Rehabil 2018 17 July.

Përktheu: Valbona Spahia