Suksesi dhe komplikacionet 5 vjet pas rehabilitimeve double full-arch me implante

Nga Lara Figini

Pritshmëritë e jetës priren gjithnjë e më shumë që të zgjaten dhe popullsia me moshë mbi 65 vjeç rritet në mënyrë konstante dhe me të edhe norma e incidencës së edentulizmit të plotë.

Mbi katër dekada eksperiencë klinike theksojnë efikasitetin e teknikës implantare (për pacientët plotësisht edentulë) që parashikon një protezë dentare të plotë fikse (full-arch) të mbështetur nga implantet (IFCDP) që vihet kundrejt një proteze totale maksilare të plotë.
Në fakt studimet dhe të dhënat afatgjata që lidhen në mënyrë specifike me komplikacionet implantologjike që ndeshen në rehabilitimet e edentulive totale me double full-arch (IDCP qoftë maksilare qoftë mandibulare) janë për fat të keq shumë të limituara në literaturë.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim të publikuar në Journal of Prosthodontic në prill 2019, autorët kanë vlerësuar në mënyrë retrospektive komplikacionet dhe rezultatet klinike dhe radiografike te pacientët edentulë të trajtuar me double full-arch fikse mbi implante (IFCDP) pas një periudhe observimi mesatare prej 5 vitesh.

Autorët kanë kryer ekzaminimin klinik dhe radiografik me anamnezë mjekësore dhe stomatologjike, por edhe vlerësimin klinik biologjik dhe atë të komplikacioneve që ndeshen në kohë tek implantet dhe IFCDP e këtyre pacientëve.

Janë llogaritur kurbat e mbijetesës së Kaplan-Meier. Analiza është kryer për të vlerësuar lidhjen ndërmjet mbijetesës së protezës dhe faktorëve të ndryshëm të riskut si tipi i okluzionit dhe bruksizmi.

Rezultate
Në analizë janë përfshirë nëntëmbëdhjetë pacientë të rehabilituar me 38 IFCDP, me një total prej 249 implantesh plus 2 implante të dështuar pas një periudhe observimi mesatar me 5,1 vite (shkalla: 1-12 vjet), me një normë mbijetese implantare kompleksive me 99,2% dhe normë mbijetese të protezës 92,1%.
Tre nga 38 IFCDP janë humbur, njëri për shkak të humbjes së një implanti dhe dy për shkak të komplikacioneve teknike. Komplikacioni biologjik i vogël më i shpeshtë ka qenë recesioni i indeve të buta me një përqindje të vlerësuar nga 5 vjet për 45,5% ndërsa komplikacioni biologjik i madh më i shpeshtë ka qenë periimplantiti me një frekuencë që është vlerësuar për 5 vjet me 9,5%. Komplikacioni teknik më i vogël më i shpeshtë ka rezultuar konsumimi i materialit protetik me një vlerësim për 5 vjet me 49%, ndërsa komplikacioni teknik më i madh më i shpeshtë ka rezultuar fraktura e materialit protetik me një vlerësim për 5 vjet me 8%.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që në fakt duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në përfundimin që rehabilitimet double full-arch:
• normat e larta të mbijetesës së implanteve (99,2%) dhe të protezave të vendosura poshtë (92,1%) kanë më pas një kohë mesatare me 5,1 vite (intervali: 1-12 vjet);
• komplikacioni më i shpeshtë biologjik është perimplantiti dhe komplikacioni më i shpeshtë teknik është fraktura e materialit protetik;
• nuk ka diferenca të rëndësishme përsa i përket komplikacioneve biologjike që dalin nga ato full-arch IFCDP të cementuara dhe ato të vidhosura. Në të kundërt, një diferencë e rëndësishme ekziston përsa i përket komplikacioneve teknike, ku norma vjetore e vlerësuar e frakturës së materialit protetik ka rezultuar më e madhe në grupin full-arch të vidhosur. Prania e bruksizmit dhe përdorimi i porcelanit si material protetik janë lidhur me një risk të shtuar të krisjes/frakturës për double full-arch IFCDP;
• një ruajtje e rregullt është me rëndësi thelbësore për pacientët që i nënshtrohen full-arch mbi implante dhe duhet të implementohet një protokoll i personalizuar mirëmbajtjeje.

Implikacione klinike
Në një periudhë mesatare 5 vjeçare rehabilitimet e pacientëve plotësisht edentulë me double full-arch në implante mund të konsiderohen si arritje për normat e larta të suksesit me komplikacione të limituara.

Për më tepër:
Papaspyridakos P, Bordin TB, Natto ZS, Kim YJ, El-Rafie K, Tsigarida A, Chochlidakis K, Weber HP. Double full-arch fixed implant-supported prostheses: outcomes and complications after a mean follow-up of 5 years. J Prosthodont 2019 Apr;28(4):387-97.

Përktheu: Valbona Spahia