Cilat zgjasin më shumë kurorat në CAD/CAM apo kurorat tradicionale?

Nga Lara Figini

Në një rishikim sistematik me meta-analizë, të publikuar në Journal of Prosthodontic Research në tetor 2019, autorët kanë vlerësuar diferencën në jetëgjatësinë e protezave në qeramikë të mbështetura nga dhëmbët natyralë të projektuar sipas dizajnit konvencional ose nëpërmjet teknikave të prodhimit computer-aided (CAD/CAM).
Teknologjia CAD/CAM përfaqëson gjithnjë e më shumë një alternativë të vlefshme kundrejt teknikave tradicionale sidomos për shkak të shpejtësisë së prodhimit të restaurimit përfundimtar.

Sipas studimeve të Wittneben (2009) dhe Sailer (2015) mbijetesa e vlerësuar për 5 vjet e kurorave në qeramikë integrale varion nga 90,7% deri në 96,6% (qeramika feldspathic/me bazë silici dhe xham-qeramikë të përforcuar me leucite ose disilikat litiumi), ndërsa shërbimet klinike të një dhëmbi të vetëm CAD/CAM, është thënë se paraqesin një mbijetesë totale të vlerësuar me 91,6% pas 5 vitesh.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një rishikim sistematik me meta-analizë, të publikuar në Journal of Prosthodontic Research në tetor 2019, autorët kanë vlerësuar diferencën në jetëgjatësinë e protezave në qeramikë të mbështetur nga dhëmbët natyralë të projektuar sipas dizajnit konvencional ose nëpërmjet teknikave të prodhimit computer-aided (CAD/CAM).

Dy rishikues kanë rikërkuar të gjithë artikujt përkatës, sipas një strategjie kërkimi të paracaktuar, nëpërmjet databazave Web of Science, PubMed, Scopus dhe Lilacs për një interval kohor nga viti 1966 deri në tetor 2017.

Në rishikim janë përfshirë të gjitha studimet klinike që do të krahasonin normën e mbijetesës së kurorave në qeramikë që janë kryer nëpërmjet teknikës CAD/CAM me ato kurora që janë kryer me anë të teknikës konvencionale.

Rezultate
Në rishikimin përfundimtar për meta-analizën janë përfshirë 11 studime të randomizuara të kontrolluara dhe 3 studime perspektive, me një total prej n = 14. Tre lloje rehabilitimi të mbështetura nga dhëmbët natyralë janë rikërkuar në studimet e përfshira: kurora teke, njësia protetike multiple dhe kurora pjesërisht në qeramikë. Follow-up i pacientëve në studime varion nga 24 deri në 84 muaj.

Një total prej 1209 restaurimesh janë vendosur në 957 pacientë në studimet e përfshira. Janë regjistruar 72 dështime.

Sistemi CAD/CAM ka treguar 1,84% të riskut të dështimit më të lartë në krahasim me prodhimin konvencional të restaurimeve në qeramikë. Duke marrë në konsideratë rastet e humbura siç janë dështimet, autorët kanë ndeshur norma dështimi me 4,23 dhe 5,88 për 100 vite të restaurimeve qeramike, respektivisht për grupet e kontrollit (protezat tradicionale dhe ato CAD/CAM.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky rishikim sistematik, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në përfundimin se jetëgjatësia e një qeramike të mbështetur nga dhëmbët natyralë të realizuar nëpërmjet prodhimit CAD/CAM është më e vogël se ajo e kurorave të realizuara sipas teknikës konvencionale.

Implikime klinike
Stomatologjia duhet të marrë në konsideratë që materiali dhe lloji i procedurës së përdorur paraqesin motivet më të shpeshta të dështimit për kurorat e realizuara me teknikën CAD/CAM.

Megjithatë, studime të fundit duhet të kryhen për të qartësuar motivet se përse metodika CAD/CAM sjell një risk më të madh të dështimit dhe të vlerësohet diferenca ndërmjet gjenerimeve CAD/CAM dhe limitimeve të software të përdorur.

Për më shumë informacione:
• Wittneben JG, Wright RF, Weber HP, Gallucci GO. A systematic review of the clinical performance of CAD/CAM single-tooth restorations. Int J Prosthodont 2009;22:466-71.
• Sailer I, Makarov NA, Thoma DS, Zwahlen M, Pjetursson BE. All-ceramic or metal-ceramic tooth-supported fixed dental prostheses (FDPs)? A systematic review of the survival and complication rates. Part I: single crowns (SCs). Dent Mater 2015;31:603-23.
• Rodrigues SB, Franken P, Celeste RK, Leitune VCB, Collares FM. CAD/CAM or conventional ceramic materials restorations longevity: a systematic review and meta-analysis. J Prosthodont Res 2019 Oct;63(4):389-95.

Përktheu: Valbona Spahia