Overdenture maksilare mbi katër implante: cilat atashmente janë më të mirë

Nga Lara Figini

Overdenture mbi implantet maksilare (MIO) është futur për herë të parë në vitet tetëdhjetë dhe është opsioni më i mirë kurdo që nuk mund të procedohet me një zgjidhje fikse mbi implante (për arsye kirurgjikale/anatomike ose arsye që lidhen me pacientin) apo për shkak të humbjes së disa implanteve ose për shkak të pozicionit të implanteve të papërshtatshme.

MIO ofrojnë norma të tjera suksesi të implanteve, parametra klinikë të qëndrueshëm dhe një kënaqësi më të madhe të pacientit e janë pranuar si një nga opsionet e trajtimit parashikues për individët me nofulla plotësisht edentule.

Llojet e atashmenteve të përdorur për overdenture mund të klasifikohen në:
• të splintuar (implantet janë bashkuar nëpërmjet një shufre, për shpërndarjen e stresit gjatë funksionit mastikator);
• të pasplintuar (çdo implant paraqet një atashment të vetëm, për shembull atashmenti i rrumbullakët). Lloji optimal i sistemit të atashmentit për MIO nuk është ende i qartë dhe janë të nevojshme kërkime të tjera.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim, të publikuar në Clinical Oral Implant Research në nëntor 2019, autorët kanë krahasuar rezultatet e trajtimit klinik të overdenture maksilare që janë vënë mbi katër implante me atashmente të splintuar (me shufër) ose atashmente të pasplintuar (të rrumbullakët).

40 pjesëmarrës, të pakënaqur nga proteza e tyre maksilare konvencionale pre-ekzistuese, janë përfshirë në këtë studim të kontrolluar të randomizuar. Gjashtë muaj pas pozicionimit të implanteve është vendosur një protezë përfundimtare.

Janë vlerësuar suksesi i implanteve, kushtet e indit perimplantar, rezistenca dhe ruajtja protetike, komplikacionet dhe kënaqësia e pacientit.

Rezultatet janë regjistruar në kohën e fillimit (në kohën e dorëzimit të protezës) dhe pas 3 apo 12 muajsh dhe është kryer një analizë statistikore.

Rezultate
Tridhjetë e dy nga dyzet pacientë kanë plotësuar follow-up 1 vjeçar dhe ka qenë e mundur që të vlerësohen rezultatet e trajtimit. Humbja e kockës marginale mesatare pas 1 viti nga vendosja ka rezultuar 0,34±0,88 mm dhe nuk janë verifikuar diferenca të konsiderueshme ndërmjet dy grupeve. Indeksi i pllakës, indeksi gingival dhe gjakrrjedhja gjatë sondimit kanë rezultuar në mënyrë të konsiderueshme më të lartë në grupin me shufër.

Përqindja e suksesit të implanteve të grupit me shufër ka rezultuar në mënyrë të konsiderueshme më e ulët në krahasim me grupin me atashmente të rrumbullakëta. Problemi më i shpeshtë i ruajtjes dhe komplikacionit protetik ka rezultuar nevoja për të ndryshuar kapësen e shufrës ose O-ring për shkak të humbjes së fuqisë mbajtëse.

Kënaqja e pacientit nuk ndryshonte ndërmjet dy grupeve.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në konkluzionet se overdenture maksilare mbi 4 implante tregon rezultate të parashikueshme pavarësisht nga sistemet e atashmentit (shufër apo atashment i rrumbullakët) në harkun e një viti si follow-up.

Atashmentet e splintuar me shufër rezultojnë më të rrezikuar në krahasim me ato të pasplintuar në formë të rrumbullakët, sidomos në lidhje me ruajtjen e shëndetit të indit perimplantar.

Implikacione klinike
Që të ruhet më mirë shëndeti i indeve perimplantare është mirë që të zgjidhen atashmentet e rrumbullakëta në rastet e overdenture mbi 4 implante maksilare sepse lejojnë një pastrim më të mirë në shtëpi nga ana e pacientit.

Për më shumë informacione:
Park JH, Shin SW, Lee JY. Bar versus ball attachments for maxillary four-implant retained overdentures: a randomized controlled trial. Clin Oral Implants Res 2019 Nov;30(11):1076-84.

Përktheu: Valbona Spahia