Restaurimi minimalisht invaziv i klasës II të një premolari superior

Dr. Alessandro Colella

Falë futjes së teknologjive të reja dhe materialeve më performuese, në vitet e fundit stomatologjia konservative dhe restorative është fokusuar në një trajtim klinik gjithmonë e më pak invaziv.
Në epokën e adezionit, përgatitja e një kaviteti të klasës II lejon në ditët e sotme që të ruhet një sasi më e madhe e indit të shëndetshëm në krahasim me të shkuarën, megjithatë përgatitja e pjesës cervikale dhe margove proksimale paraqet një procedurë komplekse për riskun e dëmtimit të elementit dentar ngjitur gjatë përdorimit të instrumenteve rrotulluese.
Nga këto supozime, mbrojtja e dhëmbit të shëndetshëm është bërë e detyrueshme. Në vijim është ilustruar hap pas hapi procedura e një restaurimi të klasës II të një premolari superior nëpërmjet përdorimit të pykave plastike të pajisura me inserte çeliku që lejojnë reduktimin e numrit të hapave dhe kohës së nevojshme për kryerjen e procedurës apo sigurimit dhe parashikueshmërisë së saj (fig. 1).

Fig. 1 Akumulim i dukshëm i pllakës në sekstantin e tretë

Pacientja, një femër 16 vjeç, me gjendje të mirë të shëndetit sistemik, paraqitet në klinikë duke u ankuar për impaktin e ushqimit dhe vështirësi në përdorimin e fillit intedentar në zonën e sekstantit të tretë. Në ekzaminimin objektiv tregohet një akumulim i konsiderueshëm i pllakës në nivel interproksimal.
Në ekzaminimin radiografik, të ndjekur nëpërmjet bitewing, ka qenë e mundur që të diagnostikojmë një lezion karioz të llojit D3 të elementit 2.5 sipas klasifikimit të Marthaler dhe Lutz (fig. 2).

Fig. 2 Izolimi i fushës operative me digën e gomës dhe futja e një FenderWedge për mbrojtjen e elementit 2.4

Pasi është izoluar me saktësi i gjithë kuadranti me digën e gomës, ndërmjet elementeve 2.4 dhe 2.5 është pozicionuar një FenderWedge (Directa), pra një pykë plastike e pajisur me një insert çeliku që përveç mbrojtjes së digës dhe ndarjes së dhëmbëve me kujdes në këtë rast ka funksionin e parandalimit të dëmtimit të elementit 2. 4 gjatë përgatitjes së kavitetit të elementit 2.5.
FenderWedge është vendosur si një pincetë e zakonshme stomatologjike dhe janë zgjedhur 4 përmasa të ndryshme, në mënyrë që të sigurohet ndarja e saktë ndërmjet dy elementeve pranë, por aksesi në lezion arrihet duke hapur kavitetin drejt qendrës së dhëmbit (fig. 3-5).

Fig. 3 Aksesi fillestar në lezionin karioz

Fig. 4 Përgatitja e kavitetit me ruajtjen e sipërfaqes distale të 2.4

Fig. 5 Detajet e dizenjimit të kavitetit

Kur hiqet kariesi,është kryer faza e gdhendjes së pjesës cervikale dhe margove vestibularë dhe palatalë të dhëmbit në fjalë. Kaviteti rezultant është i mjaftueshëm për të kryer me saktësi një restaurim me margo të gdhendur dhe të lustruar.
Në këtë pikë FenderWedge është hequr dhe procedurat adezive janë përfunduar duke pasur kujdes që të mbrohen dhëmbët ngjitur dhe është vendosur një pykë e dytë. FenderMate (Directa) është pajisur me një matricë seksionale që në këtë rast përshtatet në mënyrë perfekte me dizajnin e kavitetit pa aplikuar një unazë ndarëse shtesë, si në sistemet tradicionale të matricave seksionale që janë të pranishme në treg (fig. 6).

Fig. 6 Vendosja e një FenderMate me funksionin e matricës dhe pykës

Falë kontaktit të ngushtë ndërmjet pykës dhe pjesës cervikale ka qenë e mundur që të konvertojmë një klasë të dytë në një klasë të parë pa qenë nevoja të vihen mbikonturime, një rast ky që i bën fazat e gdhendjes dhe lustrimit më të gjata dhe komplekse, për shkak të vështirësisë për të hequr kompozitën e polimerizuar në një zonë kritike pa paragjykuar zonën e kontaktit që sapo është rivendosur. Pareti interproksimal i rindërtuar pra, ka një kontakt të ngushtë dhe një anatomi natyrale që i bëjnë më të thjeshtë dhe të parashikueshëm hapat e mëtejshëm (fig. 7).

Fig. 7 Konvertimi i një kaviteti të klasës II në një të klasës I falë rikonstruktimit të paretit mezial

Është e këshillueshme që të aplikohet një shtresë e hollë e kompozitës flowable (në këtë rast LC Fill, Parkell) në fund të kavitetit për të evituar riskun e shkëputjes së paretetit të sapo punuar, gjatë heqjes së FenderMate.
Mungesa në unazën ndarëse lejon një lëvizje të lirë; prandaj rezulton shumë e thjeshtë që të shfrytëzojmë informacionet e mbetura të dhëmbit për të marrë një sipërfaqe kontakti më të saktë (fig. 8).

Fig. 8 Heqja e matricës seksionale dhe e pykës që lidhet me të

Kjo e fundit sidoqoftë gdhendet me një disk abraziv dhe me një frezë Arkansas përpara plotësimit të sipërfaqes okluzale (fig. 9).

Fig. 9 Modelimi i dyshemesë okluzale

Në këtë pikë sipërfaqja e mbetur për t'u restauruar është shumë e vogël, prandaj mund të gdhendet anatomia okluzale me një rritje të vetme të kompozitës së modeluar me teknikën subtraktive.
Përpara se të hiqet diga kryhen fazat e gdhendjes, në këtë rast të limituara në përdorimin e një shtrese të hollë gdhendjeje në pjesën cervikale, me limën me kokrriza shumë të imëta për të lustruar ndërfaqen dhëmb-restaurim (fig. 10).

Fig. 10 Restaurimi përfundimtar i gdhendur dhe lustruar

Kur hiqet diga e gomës është e mundur që të kontrollohet okluzioni me një letër artikulimi, që në këtë rast tregon mungesën e kontakteve premature.
Me një kursim të konsiderueshëm të dhëmbit të shëndetshëm por edhe të kohës në poltron, me përfitim nga ana e pacientit dhe profesionistit, ky sistem i matricave seksionale lejon që të arrihet një rezultat me më pak hapa krahasuar me atë të sistemeve "tradicionale".
Avantazhi i arritjes së një përshtatjeje të ngushtë të matricës me kavitetin e përgatitur parandalon pengesat e pakëndshme, që shpesh verifikohen me sistemet tradicionale kur matrica nuk mbyllet në mënyrë perfekte dhe duhet të menaxhohet gjakrrjedhja e shkaktuar nga spostimi i pykës.
Kur verifikohet kjo lidhja adezive preket në mënyrë të pashmangshme dhe është e nevojshme që të kryhen sërish procedurat për ta realizuar.

Me kontributin e pakushtëzuar të Directa Dental Group

Përktheu: Valbona Spahia