Melatonina për të reduktuar shfaqjen e mukozitit oral te pacientët në terapi anti-tumorale

Nga Lara Figini

Tumoret e kokës dhe qafës ditët e sotme janë për fat të keq të zakonshëm dhe trajtimet multidisiplinore janë përfaqësuar nga kirurgjia, kimioterapia dhe radioterapia. Megjithatë, radioterapia dhe kimioterapia nuk janë terapi specifike, por veprojnë duke inhibuar ndarjen e shpejtë të qelizave pa dalluar mes tyre qelizat normale nga ato tumorale.
Një nga efektet anësore negative të terapisë anti-tumorale është zhvillimi i mukozitit oral, që prek 40-80% të pacientëve që i nënshtrohen kimioterapisë dhe pothuajse të gjithë ato që i nënshtrohen radioterapisë së kokës dhe qafës. Mukoziti oral nga rrezatimet verifikohet për shkak të dëmtimeve në ADN dhe për shkak të apoptozës qelizore.
Në ditët e sotme, nuk ekziston një terapi efikase e përkufizuar për mukozitin dhe për dhimbjen që lidhet me të. Janë kryer studime të shumta që propozonin një menaxhim parandalues dhe terapeutik. Shumë punime në literaturë kanë përmendur përdorimin e melatoninën në trajtimin e gjendjeve të ndryshme orale humane për shkak të vetive të saj cytoprotective dhe anti-inflamatore.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim të publikuar në Oral Disease në prill 2020, autorët kanë vlerësuar efikasitetin e melatoninës në parandalimin e mukozitit oral të induktuar nga rrezatimi.
Ky studim klinik i kontrolluar i randomizuar është kryer në dyzetë pacientë me karcinomë të kokës dhe qafës (HNC) që i janë nënshtruar radioterapisë në Departamentin e onkologjisë klinike, Universiteti i Aleksandrisë, Egjipt.
Pacientët janë ndarë në mënyrë të njëjtë ose në grupin e kontrollit (që ka marrë një trajtim konvencional) ose në grupin e testimit (që ka marrë 20 mg melatoninë bashkë me trajtimin konvencional).
Të gjithë pacientët janë vlerësuar klinikisht për shkallën e mukozitit oral dhe dhimbjen për 3-6 javë pas fillimit të radioterapisë. Për më tepër, janë vlerësuar kampionet rreth kapacitetit anti-oksidues total (TAC) në pështymën e pacientëve në fillim të radioterapisë dhe pas 6 javësh.

Rezultate
92,5% e pacientëve kanë shfaqur mukozit oral me shkallë më të rëndë në grupin e kontrollit (30%) në krahasim me grupin e testimit (5%). Pikët e dhimbjes mesatare kanë rezultuar të reduktuara në mënyrë të konsiderueshme në grupin e testit në krahasim me grupin e kontrollit.
Vlerat e kapacitetit antioksidant total (TAC) kanë treguar një diferencë të konsiderueshme ndërmjet grupit të kontrollit me një reduktim të konsiderueshëm në grupin e kontrollit.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në përfundimin se administrimi i melatoninës që lidhet me trajtimin antitumoral konvencional redukton në mënyrë të konsiderueshme zhvillimin e mukozitit oral.

Implikime klinike
Stomatologu, përballë pacientëve në radioterapi dhe kimioterapi për tumorin e kokës dhe qafës dhe atyre që mund të kenë probabilitet të lartë për mukozitin oral, mund të besojë te melatonina, të shoqëruar me terapitë konvencionale, sepse ajo është në gjendje të reduktojë dhimbjen nga mukoziti dhe të pengojë reduktimin e TAC që vjen nga radioterapia.

Për më shumë informacione:
Hossam H Elsabagh, Eglal Moussa, Sabah A Mahmoud, Rasha O Elsaka, Hams Abdelrahman. Efficacy of melatonin in prevention of radiation-induced oral mucositis: a randomized clinical trial. Oral Dis 2020 Apr;26(3):566-72.

Përktheu: Valbona Spahia