Immediate Dentine Sealing (IDS) përmirëson adezionin e restaurimeve parciale posteriore në disilikat litiumi?

Nga Lorenzo Breschi

Zbulimi i stoamatologjisë adezive ka futur konceptin e stomatologjisë minimalisht invazive me një dizajn më konservativ të kavitetit dhe pa ritension mekanik.
Kur është e pranishme një strukturë dentare e mjaftueshme trajtimi i zgjedhur është një restaurim në kompozitë direkte. Megjithatë, restaurimet në qeramikë adezive parciale janë indikuar kur struktura e mbetur e dhëmbit nuk është në gjendje të mbështesë një rikonstruksion direkt.
Ndërmjet qeramikave, ajo feldspathic dhe qeramikat me xham, si disilikati i litiumit, janë materiale të punueshme që mund të lidhen në mënyrë adezive me nënshtresën e dhëmbit.
Edhe pse adezioni ndaj smaltit është më i parashikueshëm, adezioni me dentinën gjithnjë ka qenë një problem. IDS është sugjeruar si teknikë për të përmirësuar adezionin, në krahasim me ngjitjen e vonuar të dentinës (DDS). IDS është përbërë nga një shtresë e hollë rezine adezive që aplikohet menjëherë pas përgatitjes së dhëmbit përpara se të merret gjurma, ndërsa DDS ka të bëjë me një shtresë rezine adezive që aplikohet përpara cementimit të restaurimit.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Një studim i kryer nga Van der Breemer et al. Dhe i publikuar në Journal of Dentistry, synonte që të krahasonte normën e mbijetesës së restaurimeve parciale posteriore në disilikat litiumi të ngjitur duke përdorur IDS ose DDS pas 3 vitesh funksionimi.
Për të kryer studimin, grupi i kërkimit ka seleksionuar 30 pacientë që kanë marrë dy restaurime parciale në qeramikë në disilikat litiumi (IPS-e.max press, Ivoclar Vivadent) mbi dhëmbët vitalë të molarit të parë dhe të dytë (N = 60). Dy dhëmbët janë marrë në mënyrë rastësose IDS (grupi i testimit, n = 30) ose DDS (grupi i kontrollit, n = 30). Restaurimet parciale në qeramikë janë cementuar (Variolink Ultra, Ivoclar Vivadent) dy javë pas përgatitjes.
Vlerësimet janë kryer 1 javë, 12 muaj dhe 36 muaj pas ndërhyrjes, duke përdorur kritere cilësore (FDI). Dështimet përfaqësuese janë vlerësuar me mikroskop (SEM) dhe nëpërmjet analizës fraktografike cilësore të thjeshtësuar.

Rezultate
Të dhënat e grumbulluara nga autorët kanë zbuluar se është verifikuar vetëm një dështim absolut në grupin DDS për shkak të kariesit sekondar.
Përqindja e mbijetesës globale sipas Kaplan-Meier pas 3 vitesh ishte me 98,3% (pikësimi i kritereve FDI 1-4, n = 59) dhe ajo e suksesit kompleksiv ishte me 85% (pikësimi i kritereve FDI 1-3, n = 51), pa diferencë të konsiderueshme ndërmjet restaurimeve të grupit IDS dhe DDS (p = 0,32; Kaplan-Meier, Log Rank [Mantel-Cox], CI = 95%).
Përsa i përket cilësisë së mbijetesës, nuk janë gjetur diferenca statistikisht të konsiderueshme ndërmjet restaurimeve IDS dhe DDS (p = 0,7; Kaplan-Meier, Log Rank [Mantel-Cox], CI = 95%) gjatë gjithë harkut kohor të follow up -it për asnjërin nga kriteret FDI (Wilcoxon, McNemar, p >0,05).

Konkluzione
Në bazë të të dhënave të marra, autorët, kanë përfunduar se restaurimet parciale në qeramikë të cementuar në mënyrë adezive te dhëmbët molarë vitalë kanë një prognozë të mirë; megjithatë IDS nuk ka treguar diferenca statistikisht të rëndësishme në normat e suksesit dhe mbijetesës pas 3 vitesh funksionimi.

Për më shumë informacione:
van den Breemer CRG, Cune MS, Özcan M, Naves LZ, Kerdijk W, Gresnigt MMM. Randomized clinical trial on the survival of lithium disilicate posterior partial restorations bonded using immediate or delayed dentin sealing after 3 years of function. J Dent 2019 Jun;85:1-10.

Përktheu: Valbona Spahia