Restaurimi atraumatik (ART) tek fëmijët

Nga Lara Figini

Kariesi dentar është një problem i shëndetit publik si në vendet e zhvilluara ashtu edhe në vendet në zhvillim. Kariesi i patrajtuar në dhëmbët e përhershëm është një nga sëmundjet më të zakonshme që prek rreth 2.4 miliardë njerëz në të gjithë botën, ndërsa kariesi i patrajtuar në dhëmbët primar prek rreth 621 milion fëmijë në të gjithë botën.

Sidomos te fëmijët, trajtimi i kariesit kërkon qasje të thjeshta, të shpejta dhe minimale invazive. Kjo është arsyeja pse ART (trajtimi atraumatik restaurues) ka filluar të përdoret që nga fillimi i viteve nëntëdhjetë, dhe konsiderohet si një qasje operative minimale invazive për menaxhimin e kariesit.

Procedurat e ART përfshijnë eleminimin e kariesit duke përdorur vetëm instrumente manualë dhe më rrallë anestezi lokale. Zgavra pastrohet, pastaj restaurohet përgjithësisht me teknika ngjitëse.

Qasja e ART ka disa përparësi:

• pa zhurmë dhe dridhje të prodhuara nga lëvizjet e dorës;
• më pak nevojë për anestezi lokale;
•mund të kryhet në një mjedis me burime të kufizuara, pasi nuk kërkon energji elektrike dhe ujë të rrjedhshëm;
• nuk është shumë e sofistikuar dhe nuk kërkon aftësi të veçanta, kështu që është relativisht e lehtë dhe e arritshme edhe nga të sapo diplomuarit ose studentët.

Megjithëse fillimisht ishte krijuar për të kryer kujdesin dentar në komunitete të pafavorizuara, qasja e ART është bërë një mundësi e mirë për menaxhimin e kariesit në të gjithë botën.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një përmbledhje sistematike, botuar në "Journal of Dentistry" në nëntor 2020, autorët përmblodhën faktorët që ndikojnë në shkallën e suksesit të restaurimit atraumatik (ART) tek fëmijët.

Dy kërkues të pavarur kryen një kërkim bibliografk duke përdorur bazat e të dhënave PubMed, Medline dhe Web of Science deri në tetor 2019 sipas një strategjie kërkimi të paracaktuar. U përfshinë të gjithë artikujt e identifikuar që raportuan rezultatet klinike të ART në restaurimet e bëra tek fëmijët.

Rezultate

Të dhënat e mbledhura nga 47 studime u përfshinë në shqyrtimin përfundimtar. Shkalla e përgjithshme e vlerësuar e suksesit, me interval besueshmërie rreth 95% (CI), e restaurimeve të ART u gjet që të jetë 0.71 dhe 0.67 përkatësisht në ndjekjen 12 dhe 24 mujore.

Operatori ishte një nga faktorët domethënës që shoqërohej më së shumti me shkallën e suksesit të restaurimeve të ART: ata që u kryen studentët e stomatologjisë kishin një normë suksesi dukshëm më të ulët sesa ajo e restaurimeve të kryera nga dentistët. Për më tepër, u gjet një korrelacion midis llojit të restaurimit (sipërfaqe e vetme vs shumëfishtë) dhe shkallës së suksesit të restaurimeve të ART.

Faktorë të tjerë, përfshirë këtu llojin e dhëmbëzimit, materialin restaurues të përdorur, mjedisin klinik dhe metodën e kontrollit të lagështisë (përdorimi ose jo i digës) - nuk patën një ndikim të rëndësishëm në shkallën e suksesit të restaurimeve të ART.

Së fundmi, ky rishikim sistematik tregon se përdorimi i një materiali jonomer qelqi nuk shoqërohet me shkallën e suksesit të restaurimeve të ART, qofshin ato tradicionale (GIC) apo të modifikuara me rrëshirë (RMGIC). Ka prova të mjaftueshme klinike për të treguar performancë më të mirë të restaurimeve RMGIC sesa ajo e restaurimeve tradicionale GIC.

Konkluzione

Nga të dhënat e këtij rishikimi, të cilat duhet të konfirmohen në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se qasja ART mund të jetë një zgjidhje e vlefshme për menaxhimin e lezioneve karioze tek fëmijët. Lloji i restaurimit është faktor i rëndësishëm që ndikon drejtpërdrejte në shkallën e suksesit të restaurimeve të ART.

Implikimet klinike

Ky studim ofron një pasqyrë të vlefshme për faktorët që ndikojnë në shkallën e suksesit të restaurimeve të ART dhe mund të ndihmojë dentistët të marrin vendime të informuara rikuperuese tek fëmijët.

Për më shumë informacion:

Meng Jiang, Yanpin Fan, Kar Yan Li, Edward Chin Man Lo, Chun Hung Chu, May Chun Mei Wong. Factors affecting success rate of atraumatic restorative treatment (ART) restorations in children: a systematic review and meta-analysis. J Dent 2020 Nov 11;104:103526.