Cilët janë llojet më të ndjeshme të baktereve?

10% e antibiotikëve të administruar përshkruhet për trajtimin e infeksioneve orale. Është e njohur që infeksionet odontogjene nuk shkaktohen vetëm nga një organizëm i vetëm bakterial por nga biofilmi polimikrobik që konsiston në një përzierje të baktereve Gram-negative dhe Gram-pozitive (në disa raste, janë izoluar deri në 6 specie të ndryshme).

Kaviteti oral është kolonizuar nga mikroorganizma të ndryshëm (midis 300 dhe 500 specie të baktereve, kërpudha dhe protozoar) dhe vetëm 10% e këtyre janë të izoluar rregullisht nëpërmjet teknikave me kulturë konvencionale.

Penicilina dhe klindamicina janë konsideruar në mënyrë universale si antibiotikët e përzgjedhur në trajtimin e infeksioneve odontogjene bashkë me antibiotikët e rinj sintetikë si fluorokinolonet.

Kohët e fundit një agjent i ri antibakterial, maksifloksacina është prezantuar dhe ka treguar se ka përfitime në një spektër të gjerë, biodisponibilitet të shkëlqyer, gjysmë-jetë të gjatë dhe penetrim indor superior.

Por, fatkeqësisht disa baktere po bëhen rezistente ndaj këtyre antibiotikëve duke përfaqësuar një problem shëndetësor global. Nga kjo derivojnë trajtime antibiotike jo efikase dhe shtim i riskut të përhapjes së infeksioneve refraktare.

Infeksionet aktive dentare janë të përfaqësuara nga një biofilm dhe një shpjegim i mundshëm i rezistencës bakteriale ndaj antibiotikëve (ARB) është që këto qelizat bakteriale jetojnë në brendësi të biofilmit ku gjenden për të shkëmbyer informacione gjenetike në gjendje që të zhvillojnë një rezistencë fiziologjike.

Biofilmi tregon një rezistencë ndaj antibiotikëve deri në 1000 herë më të lartë në krahasim me bakteret planktonike.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim të publikuar së fundi, autorët janë përpjekur që të përcaktojnë dhe të identifikojnë rezistencën antibiotike (ARB) të streptokokut dhe baktereve orale që vijnë nga infeksione dentare aktive në individë adultë dhe lidhjen e mundshme midis ARB dhe moshës apo seksit të pacientit.

Ky studim ka përfshirë 59 individë nga 18 deri në 62 vjeç me infeksione dentare aktive. 98 kampione bakteriale janë marrë nga individët dhe janë kultivuar në pllakëza agar që mbanin antibiotikë - në përqendrime prej 16,32 ose 64 mg/ml - si:

• amoksicilina/acidi klavulanik (A-CA)
• klindamicina
• moksifloksacina

PCR është kryer për të identifikuar llojet bakteriale.

Rezultate

Llojet bakteriale që kanë treguar një rezistencë më të madhe ndaj antibiotikëve (ARB) kanë rezultuar të jenë S. mutans (45,9%), ndjekur nga S. gordoni (21,6%), S. oralis (17,6%), S. sanguinis (9,5%), S. salivarius (5,4%) dhe S. sobrinus (0%).

Gjithashtu klindamicina (59,4%) ka dëshmuar frekuencën më të lartë të AR. Moksifloksacina dhe A-CA kanë treguar një ndjeshmëri >99.1%, ndërsa klindamicina ka treguar efikasitet më të ulët (93,3%).

Fasha e moshës nga 26 deri në 50 vjeç (32,2%) dhe femrat (28,8%) kanë treguar një multirezistencë më të madhe. Klindamicina ka treguar një diferencë statistikore domethënëse (p<.05) kur janë krahasuar grupet nga gjinia.

Konkluzione

Nga të dhënat e zbuluara nga studimi klindamicina ka rezultuar të jetë antibiotiku me frekuencën më të lartë ARB dhe me efektin më të ulët baktericid. Maksifloksacina dhe A-CA kanë treguar efikasitetin maksimal dhe frekuencën më të ulët të ARB.

S. mutans ka treguar të jetë specia bakteriale me një frekuencë më të madhe të rezistencës antibiotike.

Implikime klinike

American Heart Association rekomandon një profilaksi antibiotike për të parandaluar zhvillimin e endokarditit në pacientë kardiakë me risk të lartë duke na udhëzuar amoksicilinën si zgjedhje të parë (2g) dhe klindamicinën (600mg) si zgjedhje të dytë në rastet e alergjive ndaj penicilinës, të dyja të administruara një orë para procedurave dentare.

Megjithatë, autorët e këtij studimi, në bazë të të dhënave të përftuara, sugjerojnë që të modifikojnë këto udhëzime për profilaksinë antibiotike duke udhëzuar amoksicilinën/acidin klavulanik A-AC si zgjedhje të parë dhe moksifloksacinën për alergjikët ndaj penicilinës si zgjedhje të dytë.