Përse i refuzojnë ndonjëherë prindërit trajtimet parandaluese me fluor te fëmijët e tyre?

Në bazë të të dhënave të National Health and Nutrition Examination Survey, për periudhën 2011-2016, në afro një të katërtën e fëmijëve (24.7%) në moshat 9-11-vjeçare u vërejt...

Në bazë të të dhënave të National Health and Nutrition Examination Survey, për periudhën 2011-2016, në afro një të katërtën e fëmijëve (24.7%) në moshat 9-11-vjeçare u vërejt karies në denticionin primar dhe nga këta, 7.9% kishin karies të patrajtuar.

Kariesi i patrajtuar u vërejt kryesisht te fëmijët që vinin nga familje me të ardhura të ulëta dhe te ata që u përkisnin minoriteteve racore dhe etnike.

Në studim u tregua se edhe fëmijët me nevoja të veçanta të kujdesit shëndetësor, përfshirë edhe ata me çrregullime të spektrit të autizmit dhe me sëmundje kardiake kongjenitale, janë shumë më të rrezikuar për zhvillim të kariesit, krahasuar me fëmijët e shëndetshëm.

Kariesi i patrajtuar mund të sjellë pasoja dhe kushtëzim të rutinës normale ditore, pasi dhimbja e lidhur me të mund të shkaktojë humbje të ditëve të shkollës dhe rënie të performancës në shkollë.
Një strategji klinike për parandalimin e kariesit te fëmijët është aplikimi i rregullt i fluorit lokal, përfshirë edhe bojrat me fluor. Pavarësisht efikasitetit dhe sigurisë së këtij të fundit, disa prindër vazhdojnë të jenë hezitues ndaj trajtimeve me fluor për fëmijët e tyre dhe të tjerë i refuzojnë në mënyrë kategorike.

Në studim u vërejtën shumë arsye të refuzimit të fluorit nga prindërit, si perceptimi i nevojës së ulët për fluor dhe shqetësimet mbi sigurinë e fluorit dhe efektet anësore të tij, arsye që mund të nxiten pjesërisht nga keqinformimi online në lidhje me fluorin dhe shpërndarja e informacioneve të pasakta në rrjete sociale. Disa prindër theksojnë edhe komunikimin dhe informacionet e pamjaftueshme ndërmjet pacientit dhe operatorit shëndetësor.

Tipologjia e kërkimit dhe metoda e analizës
Në një studim rastesh kontrolli, autorët analizuan lidhjen ndërmjet pacientëve në moshë infantile me karies të patrajtuar dhe refuzimit të trajtimit me fluor nga ana e prindërve. Në të u përfshinë fëmijë (deri në 18 vjeç) që ishin pjesë e një studioje dentare universitare në periudhën 2016-2020.

Fëmijët, prindërit e të cilëve refuzuan trajtimin me fluor, u çiftëzuan për nga mosha me fëmijët, prindërit e të cilëve nuk e kishin refuzuar trajtimin me fluor. Ndryshorja e rezultatit ishte refuzimi i fluorit topik nga ana e prindërve për fëmijët. Ndryshorja parashikuese ishte anamneza e kariesit të patrajtuar. Në të u përdorën modele regresioni Poisson të ndryshuar, i korrigjuar për ndryshoret ngatërruese, me qëllim vlerësimin e raportit të prevalencës ndërmjet refuzimit të trajtimeve me fluor nga prindërit dhe gjendjes së kariesit të patrajtuar te fëmijët.

Nga të dhënat e këtij studimi rezultoi se afro 46.3% e fëmijëve shfaqin një anamnezë kariesi të patrajtuar. Prevalenca e refuzimit të aplikimit të fluorit nga ana e prindërve për fëmijët me një anamnezë kariesi të patrajtuar rezultoi ndjeshëm më e ulët se ajo për fëmijët pa anamnezë kariesi të patrajtuar.

Si përfundim, prindërit e fëmijëve me anamnezë kariesi janë më pak të prirur ta refuzojnë trajtimin me fluor lokal, gjë që sugjeron se kariesi i patrajtuar mund t'i nxisë prindërit të pranojnë parandalimin dentar përmes trajtimeve të tilla, si aplikimi i fluorit. Gjithashtu, dentistët duhet të vlerësojnë rrezikun për karies te fëmijët dhe t'ua komunikojnë këtë fakt prindërve/kujdestarëve të fëmijës në fjalë, përpara se t'u rekomandojnë trajtimin lokal me fluor.