Një metodë e re për të vlerësuar hiposalivimin

Pështyma luan një rol të rëndësishëm në ruajtjen e shëndetit oral duke kryer funksione të ndryshme dhe duke mbrojtur indet orale.

Rolet e saj kryesore përfshijnë mbrojtjen e substancës dentare përmes kapacitetit të saj buferik, lubrifikimin e indeve orale, perceptimin e shijes, lehtësimin e përtypjes dhe rregullimin e ngarkesës mikrobike orale.

Prevalenca e kserostomisë dhe hiposalivimit rritet me moshën, ku kserostomia rritet nga 33 në 55% në popullatën e moshuar.

Faktorët më të rëndësishëm të rrezikut për hiposalivimin përfshijnë patologjitë e ndryshme kronike ndër të cilat marrjen e shoqëruar të medikamenteve të caktuara, diabetin, sindromën Sjögren, radioterapinë dhe dehidratimin.

Reduktimi i prodhimit të pështymës mund të ketë disa pasoja, ndër të cilat: kserostominë, shqetësimet e shijes, kandidiozën, halitozën, dhimbjet e gojës, disfaginë dhe disartrinë.

Lidhja midis hiposalivimit dhe kariesit dentar, veçanërisht atij të rrënjëve, është e evidente për shkak të rritjes së Streptococcus mutans, pastrimit joefikas të mbetjeve ushqimore dhe humbjes së kapacitetit buferik.
Hiposalivimi mund të ndikojë gjithashtu edhe në tolerancën ndaj protezave për shkak se mukoza bëhet më e ndjeshme.

Pacientët me hiposalivim kanë një cilësi të reduktuar të jetës në lidhje me shëndetin oral, gjë që nxjerr në pah rëndësinë e diagnostikimit dhe trajtimit të saktë të tij.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim të botuar në Journal of Oral Rehabilitation, autorët kanë vlerësuar një mjet të ri për diagnostikimin e hiposalivimit duke përdorur një kub sheqeri dhe kanë krahasuar besueshmërinë e tij me metodat e tjera të vërtetuara të testimit.

Në studim u kryen pesë teste:
testi i rrjedhjes së pështymës së pastimuluar me metodën e drenazhimit (USFT);
testimi duke përdorur Mucus Oral Hydration Device (MCS);
testi i kubit të sheqerit (SCT);
testi i rrjedhës së pështymës me stimulim të çamçakëzit (CG);
Testi Sakson (SX).

Testi i kubit të sheqerit konsistonte në matjen e kohës që u desh për të shpërbërë një kub sheqeri me madhësi standarde #1. 4 (5.6 g) të vendosur nën gjuhë.

Gjithashtu autorët kryen edhe analizën e korrelacionit bivariate. Analiza e kurbës ROC dhe indeksi Youden u përdorën për të përcaktuar vlerën e ndërprerjes. Ndjeshmëria dhe specifika u llogaritën në bazë të kufirit të përcaktuar.

Rezultatet

U rekrutuan 121 pjesëmarrës, me moshë mesatare 49.8±18.2 vjeç. U zbulua se USFT-ja lidhet më së miri me SCT-në. Nuk u gjet asnjë korrelacion midis SCT-së dhe testeve të stimuluar të pështymës (CG, SX) si dhe testit MCS.

Bazuar në indeksin Youden, 140 s është e përshtatshme për të diagnostikuar hiposalivimin. Një ndjeshmëri prej 0.64 dhe specifikë prej 0.91 u gjet për SCT duke përdorur USFT-n të si standard të artë.
Rezultati mesatar i vlerësimit subjektiv të SCT-s të ishte 3.1±1, dukshëm më i lartë se i USFT-së 2.6±1.1 (p<0.05).

Konkluzione

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se testi i kubit të sheqerit rezultoi të jetë një metodë e dobishme për vlerësimin e pështymës së pastimuluar, duke reduktuar kohën e ekzekutimit të testit dhe duke shkaktuar më pak shqetësim te pjesëmarrësit krahasuar me testin e standardit të artë të rrjedhës së pastimuluar të pështymës.

Për më shumë informacion:

Foteini Spyraki, Sabrina Maniewicz, Philippe Mojon, Frauke Müller. A novel test for hyposalivation using a sugar cube. J Oral Rehabil agosto 2024;51:1433-9.