Rehabilitimi multimplantar estetik i pjesës së përparme: rasti klinik dhe vlerësimi i paramenduar i problematikave

Rehabilitimi implantologjik i pjesës së përparme paraqet shpesh problematika të shumta që kërkojnë kompetenca kirurgjike – protezike dhe parodontale të kombinuara. Kënaqja e pacientit varet nga një ekuilibër akrobatik

Erika Figini

Rehabilitimi implantologjik i pjesës së përparme paraqet shpesh problematika të shumta që kërkojnë kompetenca kirurgjike - protezike dhe parodontale të kombinuara. Kënaqja e pacientit varet nga një ekuilibër akrobatik në radhë të një komploti kompleks në të cilin hyjnë në lojë: fiziologjia muskulore periorale, biologjia e indeve të gingivave, atrofia e kockave, distanca mes harqeve, morfologjia dhe pozicioni dentar, fonetika, materiale dhe metoda laboratorike, teknika të drejtuara dhe tipologji implanti. E gjitha duhet në fund të ballafaqohet me pritshmëritë e pacientit në fjalë.
Rasti klinik në fjalë trajton një paciente grua 67 vjeçare, bashkëpunuese, me amnezi pozitive vetëm për hipertensionin arterial (në terapi dhe e mirë kompensuar), me një kontroll të kujdesshëm të higjenës orale, jo duhanpirëse. Pacientja i është bashkuar vëzhgimit tonë, pavarësisht një estetike të pranueshme,që mobilizon punën e vjetër të protezës, me problematika periodontale në ngarkim të elementëve që mbajnë urën dhe me frakturë rrënjësore të elementit 12.

Megjithatë u vendos për heqjen e elementëve 13 - 12 - 11 - 21 - 23 duke rehabilituar për dy muaj pacienten me një mobilizim provizor që ka pranuar. Në kundërshtim me atë që ndodh normalisht ku problematika më e madhe që duhet të llogarisim është sasia kockore e reduktuar dhe si pasojë rritja e distancës mes harqeve, në këtë rast duhet të përballemi me një hapësirë mes harqesh të reduktuar me raporte ndër-nofullor të pafavorshme në kuptimin anësor - të prapmë përtej kafkë - kaudal.

E vlerësuar në kuadër klinik dhe radiografik u pa e arsyeshme që të trajtohet pacientja ( që nuk dëshironte të rivihej dorë tek rehabilitimet e prapme dhe të ulëta të kryera nëpërmjet një studimi tjetër më përpara), me një kirurgji para protezave të rimodelimit të kockës, i njëjtë me futjen e impianteve, nëpërmjet frezave stërvitore, që na lejojnë të përmbledhim kockat e vlefshme për t'i pozicionuar më pas në zonat defiçitare dhe freza rrotulluese rozetë në tungsten për të përfunduar skajet; e gjitha nën një presion të bollshëm fiziologjik steril në mënyrë që të shmanget një mbinxehje e strukturës kockore dhe një përthithje kritike dhe jo e parashikueshme. Janë bërë shkarkime shumë të shkurtra laterale, prerja ishte e tipit kreshtor që të mund të mbahej maksimumi i vaskularizimit dhe strukturës së gingivave përkrahëse. Pacientja trajtohet pas operacionit me terapi antibiotike që fillohet mbrëmjen e ditës para ndërhyrjes ( 1 gr amoksicilinë dhe acid klavulanik çdo 12 orë për 6 ditë) me shpëlarje me kloroksidinë diglukonato 0,12% 3 herë në ditë për 10 ditë, Arnica Montana me kompresa nën gjuhë 5cps 3 herë në ditë duke filluar tre ditë para dhe tre ditë pas ndërhyrjes.

Duke u përpjekur të drejtojmë morfologjinë kockore nëpërmjet rimodelimit kërkuam të gjejmë një ekuilibër ndërmjet redukttimit të nevojshëm kockor në lidhje me volumin anësor - të prapmë/ kafkë - kaudal dhe humbja e mbështetjes tek buza e sipërme me sheshim të profilit, duke i pozicionuar impiantet më thellësisht dhe në mënyrë vestibulare, jo vetëm duke punuar tek profilet gingivale nëpërmjet impianteve provizore me pozicionim indor.

Provizorët e parë u vunë 6 javë pas ndërhyrjes kirurgjikale të futjes dhe rimodelimit të implantit. Provizorët kishin ende një raport "overjet" për arsye teknike për t'i korrigjuar pastaj me ato përfundimtare.

Pas 5 muajve të provizorëve gradualisht të modifikuar pacientes iu zëvendësua me zirkon dhe qeramikë të shtresëzuar.

Konsiderata klinike: në kohët kur kirurgjia e implanteve të drejtuara nga kompjuteri (CAD/CAM) ofrohet një ndihmë e vlefshme tek drejtimi i rasteve më komplekse rezulton prioritar duke angazhuar një metodikë të tillë aty ku është treguar dhe e mundur; ndryshueshmëria diskriminuese që kufizon mundësinë e përdorimit rezulton akoma të jetë e nevojshme të modifikohet nga ana e volumit morfologjia kockore, qoftë në kuptimin rigjenerues qoftë në atë zvogëlues si në këtë rast ku teknika e protezës së drejtuar dhe të programuar mund të na japë akoma burime të mira.

Shënim
Kirurgjia: Erika Figini
Proteza: Manuela Grandi
Laboratori odontoteknik: Figini Mario dhe Blu Dental

Përktheu: Valbona Spahia