Infeksionet odontogjene: diagnoza, evolucioni dhe komplikimet. Elementët e nevojshëm për një diagnozë të saktë.

Moduli i dytë i kursit të parë FAD (Dental Cadmos 2/2015) shqyrton shkaqet kryesore të infeksioneve odontogjene, përshkruhen mikroorganizmat e përfshira në etiologji, rrugët e shpërhapjes dhe evolucionet e mundshme të kësaj patologjie duke e hasur shpesh në praktikën klinike.

Anna Maria Melica

Moduli i dytë i kursit të parë FAD (Dental Cadmos 2/2015) shqyrton shkaqet kryesore të infeksioneve odontogjene, përshkruhen mikroorganizmat e përfshira në etiologji, rrugët e shpërhapjes dhe evolucionet e mundshme të kësaj patologjie duke e hasur shpesh në praktikën klinike.
Objektivi kryesor është ai që të furnizojë elementët e nevojshëm për të kryer një diagnozë të saktë diferencuese dhe të programojë planin më të përshtatshëm të trajtimit. Proçesi diagnostikues përfshin një histori të plotë mjekësore, një objektiv të saktë të testimit dhe një përshkrim racional dhe interpretimin e testimit të mjeteve dhe të laboratorit.
Pjesa më e madhe e infeksioneve odontogjene e ka origjinën nga më shumë lloje bakteresh, në veçanti nga bakteret aerobe dhe anaerobe, me një superioritet të llojit aerobe Gram-pozitive sidomos në fazat e para të infeksionit. Shkaqet që mund të sjellin këto infeksione janë të shumta, ndër më kryesoret janë patologjitë e pulpës dentare, malçimi i kockës, periodontale, prania e mbetjeve tek rrënjët ose e trupave të huaj, sinusit me etiologji odontogjene dhe keq pozicionimi dentar. Kjo sjell që një përqasje diagnostikuese e saktë është thelbësore sidomos për të përjashtuar ënjtjet me natyrë tjetër, si patologjitë flogjistike jo odontogjene, tumore në zonën e qafë - fytyrë, lokalizimet metastatike, neoformimet e cisteve. Identifikimi i origjinës dhe karakteristikat e infeksionit lejojnë që të dallohet një hapësirë anatomike e përfshirë dhe pra rrugët e mundshme të përhapjes me një rrezikun për pacientin. Kurdo që të jetë tendenca për t'u përhapur apo për t'u bërë kronik procesi infektiv, rekomandohen tërheqje mikrobiologjike për të dalluar mikroorganizmat dhe për kryerjen e antibiogramës, e cila është e domosdoshme për të vendosur një terapi specifike me antibiotikë.
Terapia antibiotike ka reduktuar në mënyrë të dukshme komplikimet e këtyre infeksioneve; pavarësisht disa rasteve ku asistohet në shfaqje të komplikimeve për shkak të një rritjeje të rezistencës antibiotike ose tek pacientët me deficit imunitar.
Duhet theksuar se për shkak të një përdorimi të lartë , ndonjëherë të papërshtatshëm, të antibiotikëve në fushën stomatologjike është krijuar një rritje progresive e fenomeneve të rezistencës ndaj antibiotikëve që mund të ndryshojnë rrjedhën klinike normale të këtyre patologjive. Nëse infeksionet me etiologji odontogjene nuk njihen ose nuk trajtohen në mënyrën e duhur mund të ndikojnë seriozisht në shëndetin e pacientit.

Përktheu: Valbona Spahia